กินดีมีสุข กับงานเขียนเทียนย้อมคราม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ทำงานผลิตข้าวยำ น้ำสมุนไพร สัปดาห์ละ ๕ วัน เมื่อยหลาย ต้องเว้นวรรค

ให้ตัวเองด้วยการทำงานศิลปะ ปีนี้มีเป้าหมายกับงานเขียนเทียนย้อมคราม

ต้นครามที่ปลูกต่อเนื่อง งามมากได้เนื้อครามมาใช้เยอะทีเดียว

งานมัดย้อม ตอนนี้ชาวบ้านทำเองได้แล้ว มีสีครามอยู่ในมือ สร้างสรรค์งานได้ไม่จำกัด

เนื่องจากเป๋แม่สีอมตะ ย้อมเย็น การเขียนเทียนจึงเป็นงานต่อยอด อย่างใจปรารถนา

ความจริงพี่หยอย ตัวคนเดียว แต่ชอบสร้างเครือข่าย จึงเปิดงานไปได้หลายด้าน

เช้าวันเสาร์ที่ร้านจะมีแควนสุขภาพและผู้รักงานศิลปะ มาพบปะและเกิดงานใหม่อยู่บ่อยๆ

งานเขียนเทียน ตอนแรกรู้สึกว่าจะหาเฟรมที่ไหนนะ แต่พอเจอลูกค้าข้าวยำเป็นครูศิลปะ เขาแนะนำ โอ้ๆๆ ใชเก้าอี้ในร้านนี่แหละ โอ๊ยๆๆ ง่ายมากจริงๆ

อันนี้ฝีมือพี่เอง เขียนแบบไม่ต้องร่าง

อันนี้ศิลปินใหญ่ รุ่นน้องทำงานครามช่วยกัน เขียนลงเทียนรอย้อม เป็นผ้าม่าน

เพื่อนแนวนี้ก็แวะมาหาเยอะนะ ฮิๆๆ

บทเรียนของชีวิต คือ มีที่ยืนในสังคมชัดเจนเพราะเรียนรู้และทำอยู่ทำกินตามภูมิปัญญาดั้งเดิม

ผสมผสานความรู้ใหม่ สร้างเครือข่ายกัลยาณมิตร ไม่ร่ำรวยแต่ไม่สร้างหนี้ กัลยาณมิตรส่วนหนึ่งของชีวิตก็คือพี่น้องบ้านสวนพอเพียง

เราจะเมา.เอ๊ย เราจะมั่นใจเดินไปบนเส้นทางเดียวกัน

พบกันใหม่นะ

ความเห็น

เข้าไปอ่านดูแล้วค่ะเห็นว่านอกจากใส่ปูน น้ำขี้เถ้าแล้วยังใส่น้ำมะขามเปียกด้วยแต่เคยเห็นคุณแม่ทำเมื่อก่อนจะใช้ใบส้มเสี้ยวแทนมะขามเปียกค่ะนอกนั้นก็เหมือนกัน  ทุกวันนี้ไม่มีใครทำแล้วค่ะอยากหาครามมาปลูกเหมือนกันค่ะแต่ไม่รู้จะหาพันะุ์ได้ที่ไหนค่ะ

ชอบรูปต้นไผ่จัง

พอเพียง พอเพียง

ศิลป ไม่มีวันตายจริงๆ สักวันคงมีโอกาสสร้างงานโดยไม่ต้องสร้างหนี้

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ชอบศิลปะ แต่ไม่มีหัวทางด้านนี้ ให้นั่งแลได้เป็นวัน ๆ

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ได้รู้จักต้นครามวันนี้เอง ขอบคุณค่ะ

เอ้  รู้สึกว่าบรรยากาศตรงนี้คุ้นมากเลย เหมือนว่าเคยได้ไปนั่ง อิอิ 

หนุ่มยุ่นที่เจอตัวจริงวันนั้นหล่อกว่านี้นี่นา 5555

ฮาๆๆ เขาอยู่ใต้โหนด งัยจ๊ะ

ชอบลายต้นไผ่มากเลยค่ะพี่หยอย....

ผ้าย้อมครามมีกลิ่นหอมค่ะ

หน้า