ภูมิแพ้กรุงเทพ

สวัสดีสมาชิกบ้านสวนทุกท่านตอนดึกๆนะครับ   ที่โผล่มาเอาป่านนี้เพราะนั่งคิดชื่อเรื่องอยู่ว่าจะเอาชื่ออะไรดี   พอดีช่วงนี้เพลงพี่ป้างฟีจเจอริ่งกับตั๊กแตนกำลังมา   อย่ากระนั้นเลยตั้งชื่อเรื่องตามนี้แหละ   ซึ่งตรงกับอาการที่เป็นพอดี   รู้สึกใจหวิวๆเมื่อเห็นสมาชิกบ้านสวนอวดรูปสวนสวยๆ   อิจฉานิดๆสำหรับท่านที่ได้ทำในสิ่งที่รัก   จนอาการกำเริบเอาตอนต้นเดือนที่ผ่านมา   จึงได้แจ้งเจ้านายว่าขอทำงานถึงแค่สิ้นปีนะครับ   กว่าจะพูดออกไปได้ไม่ง่ายเลย   ไหนจะคนรัก หน้าที่การงาน เงินเดือนที่ได้รับ   แต่ทำไงได้ด้วยเกิดมาเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว   พ่อแม่รึก็แก่แล้วหวังพึ่งพาเราตอนยังมีเรี่ยวแรง อายุตอนนี้ 34 ปีหากไม่เริ่มลงมือทำตามความฝัน   แล้วเมื่อไหร่จะได้เริ่มซะที   แต่จะให้กลับไปทำไรทำสวนเต็มตัวก็คงไม่ไหว   ผมคิดว่าจะเปิดร้านค้าเล็กๆเพื่อให้มีรายได้มาจุนเจือครอบครัวก่อน   ว่างๆก็ลงไม้ผลกว่าจะได้เก็บเกี่ยวก็สามสี่ปี   มองดูพืชระยะกลาง สั้น   แล้วมาคิดดูอีกทีปลูกที่กินได้   ใช้ประโยชน์จากธรรมชาติที่ให้มา

อย่างน้อยก็มีบ่อไว้เลี้ยงปลาสำหรับเป็นอาหารหละ

บ่อนี้พึ่งขุดช่วงต้นปีซึ่งติดกับบ่อเดิมบนเนื้อที่ 3 ไร่ ไม่ต้องห่วงเรื่องน้ำเพราะทั้งสองบ่อมีน้ำตลอดปี

ทุนน้อยก็ทำปุ๋ยจุลินทรีย์จาวปลวกไว้ใช้เอง   และทดลองทำเห็ดโคนรึเห็ดปลวก(ภาษาอีสาน)   หากประสบผลสำเร็จจะเอารูปมาอัพอีกทีครับ

ต้นพันธุ์รึก็เน้นเพาะเอง

รูปสุดท้ายก่อนนอนครับ ต้นเซียนท้อครับ