ฉันกำลังปลูก...ต้นพอเพียง
บล็อก"วันนี้คุณปลูกอะไร" ของพี่อ้อยหวาน ทำให้เพื่อน สมช. คึกคักขึ้นมาได้น่าชื่นใจ เดือนนี้มีวันที่น่าปลื้มใจอยู่หลายวัน ทั้งวันมาฆบูชา ทั้งวันวาเลนไทน์ (น่าเอาดอกบัวไปให้คนรัก 55555)
เก๋าก็อยากคุยกับเพื่อนผ่านบล็อก หลังจากที่ตลอดทั้งปี 56 กรำงานหนัก มาปีนี้พอได้ผ่อนคลายค่ะ ไม่หน่วงไม่หนัก พอมีช่วงพักหายใจบ้าง ปี 56 งานหนักจนแทบจะขาดการติดต่อกับเพื่อน ๆ เลย ทั้งไม่มีเวลาจะเข้าเวบ แม้แต่โทรศัพท์ยังไม่ค่อยเอาติดตัว เพราะหาเวลาว่างแทบไม่ได้ พอได้พักก็ลืม นอนอย่างเดียว ปีที่แล้วหายไป 2 เครื่องเลยค่ะ ปีใหม่เพิ่งได้เครื่องมาใหม่ บักหำน้อยก็ยึดไปเล่นเกมส์ แม่ก็เลยขาดเครื่องมือสื่อสาร
พอมีเวลาก็..ยาว อิอิ เก็บกดมานาน อยากเล่าเรื่องราวของตัวเองให้เพื่อนฟังมั่ง หลังจากอ่านเรื่องเพื่อน สมช.ท่านอื่น ๆ
ที่จริงก็เป็นเรื่องแบบเก๋า ๆ เก่า ๆ ที่อยากเล่าใหม่ เล่าซ้ำ เล่าซาก เล่าให้จำขึ้นใจ เพื่อใครทุกคนที่อยากมีชีวิต อยากใช้ชีวิตด้วยความพอเพียง ตามรอยเท้าของพ่อหลวงของเราทุกคน
ที่บ้าน เข้าสู่ความพอเพียงเกือบเต็ม 100 แล้ว
อย่างที่รู้กันว่าในแต่ละบล็อกจะมีการลงภาพการทำมาหากินของบ้านเก๋า ทำหลายอย่างพร้อมกัน บางอย่างยังทำอยู่ บางยุบไป ที่เลิกไป ไม่ใช่ไม่ดี แต่เพราะไม่มีเวลา ต้องพลิกแพลงไปตามสถานการณ์ค่ะ
เรามีเงินรายวัน จากการขายปลาดุกที่ตลาด วันละ 100 ก.ก.
มีเงินรายสัปดาห์จากการขายเป็ดไก่ อาทิตย์ละ 10 ตัว
มีเงินรายเดือนจากการขายผัก (เพิ่งเริ่มได้ขายช่วงปีใหม่มา) ซึ่งตรงนี้ยังไม่เยอะ เรียกว่ารายได้จรก็ได้ เพิ่งเริ่มหลังซาจากงานปลูกมันสัมปะหลัง แต่อีกไม่นานจะเปลี่ยนเป็นเงินรายวันค่ะ
เงินรายปีจะได้จากมันสัมปะหลัง ซึ่งปีนี้ปลูกเยอะมากกกกกก
บ้านเราไม่ต้องเช่า
ข้าวเราไม่ต้องซื้อ
เงินกู้ เงินผ่อนไม่มี
รถเราก็ใช้รถเก่า ๆ คาดว่าน่าจะใช้ได้อีก 5 ปี 55555
รายได้ไม่เยอะหรอกค่ะ แต่เมื่อรายจ่ายไม่มาก ก็พอมีเงินเหลือเก็บ พอส่งลูก ๆ เรียน
ลูก ๆ เก๋า...กินเงินเป็นอาหาร
ปีนี้มีสิ่งที่น่าภูมิใจที่เก๋าอยากอวด (ลุงเสิน)
เก๋ามีโรงงานผลิตปุ๋ย 2 โรง
ประมาณ 2-3 เดือน เก๋าก็จะกรอกปุ๋ยใส่กระสอบ ไม่ปล่อยไว้นาน เพราะต้องเอาไปผสมดินปลูกต้นไม้ นานไปเดี๋ยวเค็มมากไปค่ะ เก๋าไม่ปลื้ม ผสมปูนขาวด้วย หมัด ไร ไม่ค่อยมีค่ะ เดินเข้าไปทำงานในโรงได้สบาย ๆ
กำลังถ่ายรูป จ่า...เดินมาอวดโฉม...จ่าฝูง จ่าดำ เอ้ย! จ่าประดู่ดำ
คุมตัวเมีย 20 ตัว เชียวนะ เก่งโพด
ไล่เตะตัวผู้ตัวอื่นกระเจิง เลยต้องปล่อยให้เป็นพระยาเท..เล้า
บางส่วนของพนักงานผลิตปุ๋ย โรงนี้มีประมาณ....เฮ้อ! ประมาณไม่ถูก ไม่เคยดูหมดได้เลย เล้า 50 ตารางวา เป็นโรงอัดเห็ดเก่า ประมาณ ร้อยกว่า ๆ นี่แหละค่ะ เกือบ ๆ 200 เฉพาะพ่อแม่ และหนุ่มสาว ทั้งเป็ดไก่อยู่ด้วยกันค่ะ
ส่วนนี่...โรงผลิตปุ๋ยแห่งที่ 2 เนื้อที่ ประมาณ 30 ตารางวา มีพนักงานประมาณ 100 ตัว มีลูก ๆ อีก เกือบ 100 ตัว
โรงงานผลิตปุ๋ยเก๋าจะมั่ว ๆ ทั้งเป็ดไก่จะอยู่ด้วยกัน สมานฉันท์
เวลาขายก็คัดไก่หนุ่ม ๆ บางทีก็ไก่สาวมั่ง บางทีก็โล๊ะพ่อแม่ออก บางช่วงก็เว้นไม่ขาย เป็ดไก่โตไม่ทัน พยายามขายตัวผูู้ ตัวเมียเก็บไว้ไข่ เพราะมีแพลนว่าจะเลี้ยงให้ขายได้อาทิตย์ละ 30 ตัว ซึ่งต้องใช้ความพยายามและอดทน กว่าจะถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้
ลูกเป็ดชุดนี้ อายุ 1 วันค่ะ เพิ่งออกเมื่อวาน บางตัวต้องไปนั่งแกะเปลือกให้ ใช้เวลายาวนานมากในการพัฒนาตัวเอง อากาศหนาวเย็น คิดว่าจะหมดสิทธิ์ได้เลี้ยงแล้ว มีหลายแม่ที่ต้องฟักไข่ท่ามกลางความหนาวเหน็บ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะประมาณ 2 เดือนกว่า เกือบครึ่ง
แม่ไก่ตัวนี้ ฟักไข่เป็ด โดยที่ไม่มีไข่ตัวเองสักฟองเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะต้องไปพรากแม่พรากลูกเขาแล้ว และยังมีแม่ไก่อีก 2 แม่ ที่ฟักไข่เป็ดให้ แม่เป็ดไข่ทิ้ง ไม่ยอมฟักเองเลยต้องฝากให้แม่ไก่ฟักให้
แม่ไก่ 2 แม่นี้ เลี้ยงลูกตัวเอง 5 ตัว และฝากเลี้ยงตัวอื่นอีก ตัวละ 6 ตัว เป็นต้องเลี้ยง 11 ตัว
เป็ด ไก่ จะไข่พร้อมกันประมาณ 20-30 แม่ค่ะ สลับสับเปลี่ยนตลอดทั้งปี เป้าหมายคือเพิ่มจำนวนแม่ฟักไข่ และอนุบาลลูกให้รอดให้ได้มากที่สุด สูญเสียน้อยที่สุด กำลังพยายาม
เก๋าใช้น้ำหมักในการเลี้ยงค่ะ ไม่ใช้ยาหยอด..นิวคลาสเซิล ไม่แทงปีก..ฝีดาษ ไม่คอตีบ ไม่ไอกรน ไม่บาดทะยัก ทุกขั้นตอนไม่ขาดน้ำหมัก ทำให้ง่ายต่อการเลี้ยง ไม่ปวดหัวเรื่องสัตว์ป่วยตายยกเล้า ดังเช่น 3 ปีที่แล้ว ที่ไม่ได้ใช้น้ำหมัก
ปุ๋ยอัดเม็ดจากพนักงานที่โรงงานผลิตปุ๋ยเก๋าเอง
พอได้ปุ๋ย ก็สามารถที่จะใช้ตามสบาย ไม่ต้องกลัวเปลือง กลัวหมด เพราะมีโรงงานผลิตเอง
ทุกปีต้องซื้อกระสอบละ 30 บาท ซื้อทีหลายพัน
เต็มที่
หลุมที่ถามปัญหาไว้ว่าปลูกอะไร คำตอบคือถั่วฝักยาว และแตงไทยค่ะ ปลูกด้วยกัน ไม่ต้องกลัวแย่งน้ำแย่งปุ๋ย หลุมใหญ่ ใส่ปุ๋ยเต็มหลุมใส่ขี้เห็ดเก่ากลบข้างบน หมักปุ๋ยหมักน้ำ 1 อาทิตย์ ปลูก 50 หลุมค่ะ
ไม่ใช้ปุ๋ยเคมี ไม่มีสารเคมี ผักหวานกรอบ อร่อย ลูก ๆ กินผักกันทุกคน ทุกมื้อ มืด ๆ ยังส่องไฟฉายไปเก็บผัก ผักที่เหลือขาย ไม่สวยไม่งาม เราก็เอาไปเลี้ยงพนักงานในโรงงาน ซึ่งเขามีความสุขมาก ๆ รุมกันแป๊บเดียวก็หมด เก็บให้แต่ละคอก ให้ทีละ 2 ถังสีใหญ่ นะคะ
น้ำที่ให้พนักงานที่โรงงานกินต้องผสมน้ำหมักผลไม้มังคุด กลัวย เสาวรส ส้มเขียวหวาน 55555
อาหารต้องผสมเช่นเดียวกันค่ะ ปุ๋ยที่ได้จะได้มีคุณภาพคับกระสอบ จุลินทรีย์ตากแห้ง
ถ้ามีศัตรูมาเกาะแกะพืชผักที่เราปลูก ก็ใช้นี่เลย "น้ำส้มควันไม้"
ภูมิใจที่เรานำสิ่งที่ดีสู่ชีวิต...ทุก ๆ คน ทั้งที่บ้านและลูกค้าที่ได้กินผักจากบ้านเรา
สโลแกน "เล็ก ๆ เก๋า...ไม่ ใหญ่ ๆ เก๋า...ทำ " เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ
- บล็อกของ ธนนันท์
- อ่าน 7352 ครั้ง