ไปเที่ยวอุบลมาค่ะ

สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ พี่น้อง สมช บ้านสวนพอเพียงทุกท่าน นานแล้วที่ไม่ได้เขียนบล็อก พอดีสมจิตได้ไปเยี่ยมแม่ที่อุบลมา เลยอยากเอาภาพมาเล่าถึงวิถี การเป็นอยู่ทางบ้านที่เคยอยู่ มาเล่าสู่กันฟังค่ะ  ครอบครัวสมจิต ไม่ร่ำรวย ทำนา ทำสวน หาปลา ปลูกผักกินเอง ก็พออยู่ได้ แบบบ้านนอกค่ะ 

บ้านไม้เก่าๆ หลังนี้ล่ะค่ะ เป็นที่พักพิงมาตั้งแต่เด็ก ก็ยังอยู่เหมือนเดิม ปลวกเริ่มขึ้นมากแล้ว แต่ยังไม่มีตังค์ทำใหม่

หลานเขยเป็นคนขยันหาปลาค่ะ ไม่ได้ซื้อ วันไหนได้มากก็เอาไปขาย 

ไปติดจั้กจั่นกันค่ะ เมื่อก่อน จั้กจั่นเยอะมาก สมจิตติดไปขาย ร้อยตัว ขาย 25 บาท(27ปีที่แล้ว) แต่ทุกวันนี้ไม่รู้ว่าขายยังไงแล้ว ไม่มีให้ติดแล้ว

พ่อบ้านก็ไป ครั้งแรกในชีวิต เพราะไม่เคยติดเลย

ได้มาแล้ว

กุ้งน้ำโดม อยากกินก็ไปหา ไม่ต้องซื้อ

พี่เขยไปแหย่ไข่มดแดง ก็พอได้กิน ที่นี่ไม่ต้องซื้อ

ที่นี่เรียกปลา ขี้เหี่ย

 วันนี้ได้ปลาแขยงเยอะ

อาหารบ้านๆ มีแต่ผักกับปลา แต่สมจิตก็อยากกินทุกอย่างนะคะ แต่กินไม่ได้ เป็นไข้ ตั้งแต่ วันที่ 12 เข้า รพ วันที่26 ออก  วันที่ 31 มีค. นอน รพ สมเด็จพยุพระราชเดชอุดม 6วัน ตอนนี้หายแล้วค่ะ แต่เรี่ยวแรงยังมาไม่ครบ ขาแขนยังอ่อนแรง แต่ก็ไปเที่ยวตลอด 

ขอบคุณพี่น้องที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณ บ้านสวนพอเพียง ที่แบ่งปันให้มีวันนี้ค่ะ