สองคืน สามวัน กับงานทำบุญวันเกิดเวปบ้านสวนพอเพียง 1

  สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ สมาชิกคะวันนีิ้ถึงคิว นุสิตาบอกเล่าความประทับใจกับการเดินทางร่วมงานทำบุญวันเกิดเวปบ้านสวนปีที่ 6 บ้างละ อ่านของเพื่อนๆ อยู่พักนึง เหมือนยังลงกันไม่หมดนะคะ กิจกรรมมีเยอะมาก แต่ละคนก็นายแบบนางแบบกันทั้งนั้น ที่หลุดโผไม่ค่อยได้เข้าเฟรมก็มีแต่ตากล้องอ่ะนะ 55

         มีใครบางคนในนี้บอกว่า บล็อกของนุสิตา เป็นบล็อกที่ยาวที่สุดในโลก เราว่า ไม่จริงม้างงง 55  ยาวไม่ยาวมาดูกัน  วันนี้ขอกล่าวถึงวันแรกที่ไปถึงจ.ตรังก่อนนะคะ

          จากความเชื่อที่ว่าไปก่อนได้เที่ยวก่อนค่ะ นุสิเลยเลือกซื้อตั๋วแต่เช้าเลย กะว่าวันเดียวเที่ยวให้คุ้ม กว่าจะได้วันหยุดยาวกะเค้าบ้างอ่ะนะ ดีใจสุดๆ ค่ะ การเดินทางโดยเครื่องบินครั้งนี้ มิใช่ครั้งแรก แต่เป็นครั้งแรกที่เราเดินทางโดยลำพัง ในระยะไกลๆ รู้สึกว่า ชีวิตมีความหมายขึ่้นมากจริงๆ ค่ะ และคิดว่า โอกาสหน้าจะลองไปให้ไกลกว่านี้ 

สังเกตุสีหน้าคนได้เที่ยวสิคะ บอกว่าตื่นเต้นจะเชื่อมั๊ยน๊อออ ปกติไม่ค่อยไปไหนกับคนที่ไม่ค่อยคุ้นเคยค่ะ ยอมรับว่า ตั้งแต่รู้จักพบปะสมาชิกบ้านสวน ก็ได้เปิดหูเปิดตามากขึ้น มีเพื่อนเกือบทุกภูมิภาคเลยทีเดียวเชียวล่ะ

      เห็นเมฆขาวๆ ลอยเป็นปุยฝ้ายมั้ยคะ สำหรับคนอื่นอาจดูธรรมดา แต่สำหรับเรา ทั้งสวยและก็แปลกมากอ่ะ ถามตอบกับตัวเองว่า นี่เรากำลังบินอยู่เหนือท้องฟ้าแล้วจริงหรอเนี่ย 55

   ประมาณ 1 ชม. ก็ถึงสนามบิน จ. ตรังค่ะ พี่โสทรก็มารอรับอยู่ แหม่ ตรงเวลาดีจริงๆ ไม่ต้องให้คอย อย่างนี้สินะ คนตรงเป๊ะ ทุกระเบียบนิ้ว อิอิ

         สิ่งที่ขึ้นชื่อที่จ. ตรัง ก็คือหมูกรอบค่ะ อยากจะลิ้มลองมานานละ เห็นแต่ในทีวี ไม่น่าเชื่อเลยแค่การตัดสินใจออกมาพบเพื่อนสมาชิกครั้งนี้ จะได้ทำอะไรหลายๆ อย่างที่ไม่เคยทำ เห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็น และได้ลิ้มลองสิ่งที่ไม่เคยกิน ถ้าไม่ได้พี่โสทรพามา นุสิก็ไม่รู้ว่าจะได้มาลิ้มลองหมูย่างเมืองตรังอีกเมื่อไหร่นะคะ  

ดูร้านแรกทีนุสิลิ้มลอง หมูย่างเมืองตรัง และ ติ่มซำ ค่ะ รสชาติดีค่ะ เขาใส่น้ำตาลด้วยอ่ะ ทุกทีไม่ชอบน้ำตาล แต่ก็ต้องกิน เพราะบางครั้งรสชาติก็บ่งบอกถึงวัฒนธรรมความเป็นอยู่ได้เช่นกัน แหม่  รู้สึกดื่มด่ำ ^^

จานนี้อร่อย ชอบๆๆๆๆ ค่ะ มีน้ำยำราดด้วย แผล้ปๆๆ

อันนี้อะไรมิรู้ รู้แต่ว่าอร่อยค่ะ ข้างในเหมือนจะเป็นกุ้งกับหมูสับนะ

อันนี้ อะไรก็มิรู้ค่ะ รู้แต่ว่าพี่โสทรชอบมากอ่ะ เรากินแล้วเหมือนบ๊ะจ่างเลย 

ขนมจีบ เนื้อหมูบดละเอียด นุ่มสุดๆ อ่ะ แผล้ปๆๆ

ถาดนี้เหมือนปลาผัดขิงเลยค่ะ เราชอบมาก อร่อยค่ะ

แล้วมันก็หมดจนได้ แหะๆ อร่อยอ่ะ

ทานอาหารเสร็จ ก็มาที่สะพานเรือนยอดไม้ค่ะ อิอิ จำชื่อไม่ผิดละ ขอเป็นนางเอกซักวันเถอะนะ 

รูปที่ 1 ต้นหลุมพี หาดูยากค่ะ พี่โสทรบอก  ส่วนรูปที่ 2 ต้นระกำค่ะ คล้ายกันมากเลยสองต้นนี้ เดินท่องมาตลอดทางเลยค่ะ55 

ชมต้นไม้สวยๆ ในสวนป่าไปก่อนนะคะ งามๆ ทั้งนั้น อุดมสมบูรณ์ดีจริงๆ แผ่นดินไทยของเรา 

เหมือนไม้จิ้มฟันมากเลยค่ะ มือเผลอไปโดน ทิ่ม เจ็บสุดๆ เลยอ่ะ 

ชอบฝีมือพี่โสทรถ่ายให้เราจัง สวยทุกรูปอ่ะ 55 ถ่ายคนอ้วนให้ผอมได้ เก่งนะนายหั้วววววว

กล้วยไม้กลางป่า งามแท้

มีงี้ด้วยอ่ะ หลายต้นเลยค่ะ ปลูกเป็นที่ระลึกละมั้งคะ น่ารักเชียว ถ้ามีแฟนก้อยากทำแบบนี้บ้างนะ คริ คริ 

สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่า "กระรอกป่า" ค่ะ ทีจริงก็ไม่เล็กนะตัวใหญ่มากๆๆๆๆๆ ตอนแรกเห็นอยู่ในกรงนึกว่าแมว แม่ค้าที่ร้านอาหารในสวนนี้เลี้ยงไว้ตอนมันตกลงมาจากต้นไม้ค่ะ ตัวใหญ่กว่าแขนนุสิอีก น่ารักจังเลย 

แบบว่า น่ารักสุดๆ เลย อยากมีแบบนี้บ้างอ่ะ 

มีแบบนี้ไม่เหงาละ เชื่องซะไม่มีอ่ะ น่ารักๆๆๆ

เที่ยงก็เริ่มออกเดินทางหาข้าวทานกันก่อนไปรับน้องนี กับ เอ๋ ค่ะ วนรถอยู่นาน ก็มาทานร้านนี้ พี่โสทรแนะนำว่าอร่อยมาก เราทานก็ว่าอร่อยจริงๆ แหละ อาหารเรียบๆแต่ฝีมือเค้าใช้ได้เลยค่ะ รสจัดนะคะ รสชาติคล้ายฝีมือแม่ของเราเลยอ่ะ 

เมนูนี้ มะระผัดหมูสามชั้น ตีด้วยไข่ ค่ะ มะระไม่ขมเลยล่ะ เด็กก็ทานได้ ผุ้ใหญ่ทานดี

แกงส้มยอดมะพร้าวค่ะ รสจัด อร่อยดี อาหารทางใต้ มีกลิ่นขมิ้นทั้งนั้นเลยอ่ะ 

และแล้วก็เกลี้ยงไม่เหลือข้าวซักเม็ด (โดนเอ็ดค่ะ เลยต้องทานให้หมด) 

ทานข้าวเสร็จยังมีเวลาเหลือ ก็เลยไปเที่ยวเยี่ยมบ้านคุณชวน หลีกภัย แหม่ ...ไม่เคยรู้มาก่อนว่าบ้านพักเค้าเปิดให้บุคคลภายนอกเข้ามาเยี่ยมชมได้ ประตูไม่เคยปิดเลยค่ะ เคยมากันมั้ยคะ   

จอมปลวกเกาะเก้าอี้ สูงใหญ่มากค่ะ เขาบอกว่าปลวกอยู่ข้างใน ที่นี่เราใช้เวลาแวะ ประมาณ 10 นาทีค่ะ ข้างในไม่ลึกมาก เยี่ยมชมไม่นานก็กลับ ได้เวลาไปรับน้องนี กับ เอ๋ พอดี

สาวๆ บอกว่าอยากมาเที่ยวถ้ำเลเขากอบ นุสิเลยได้อานิสงค์ไปด้วยค่ะ ฮี่ ฮี่ อยากไปอยู่แต่คนน้อย ของงี้ต้องเที่ยวกันเยอะๆ ถึงจะสนุก ดีที่น้องนีกับเอ๋ มา และแล้วพวกเรา 4 คนมีพี่โสทร น้องนี เอ๋ และนุสิตา ก็รอดถ้ำไปพร้อมๆ กัน

ถ่ายมามิรู้หวังอะไรนะ หาถ่ายแต่คนขาวๆ นะคุณโส ขาวมากก็ไม่ดีนะพี่ เดี๋ยวตอนเดินด้วยกันจะเหมือนม้าลาย 555+

ถ่ายกันเข้าไป เพื่อนฝูงอยู่อีกทาง ดันไปถ่ายอีกทาง 555 ถึงว่า พอถึงช๊อตเด็ดอยากเก็บภาพ ตากล้องหาย 

สาว  สาว  สาว  ณ. ถ้ำเลเขากอบ จ.ตรัง 

แบบว่าต้องจัดหนักนิดนึงอ่ะนะ ครั้งหนึ่งในชีวิต ไม่รู้อีกเมื่อไหร่จะได้มาเยือน

และแล้วเราก็มาถึงปากถ้ำค่ะ ถึงตรงนี้ ทุกคนต้องเอนตัวนอนให้ราบกับพื้นเพื่อที่จะได้รอดใต้ถ้ำลงไปได้นะคะ

พอรอดถ้ำมาได้ซักระยะหนึ่ง คนเรือก็ให้เราขึ้นจากเรือและเดินลงไปชมความงามของหินเก่าแก่ ศักดิ์สิทธิ์ หรือ หินงอกหินย้อย ค่ะ

ระยะทางถ้าเทียบกับจำนวนเงินที่เสียไป ถือว่าคุ้มจริงๆ อีกเดี๋ยวเราจะได้ความตื่นเต้นแบบสุดขั้วหัวใจค่ะ รอดูต่อไปนะ

ตรงนี้เขาเรียกหินไม้เสียบลูกชิ้นค่ะ เหมือนจริงๆ

ตรงจุดนี้ มีนามว่า หินตาหินยายค่ะ เหมือนมั้ยน๊ออออ ดูเอาเอง 

น้องนีภาคภูมิใจกับการถ่าย ณ.จุดนี้มาก เอ..แล้วไหงมันดันย้อยจากล่างขั้นบนละเนี่ยยย งงง!!

ถ้ำเจ้าสาวค่ะ เห็นตรงด้านข้างซ้ายช่องใหญ่ๆ มั้ยคะ เขาว่ากันว่าถ้ารอดด้านนั้น คือ คนที่มีครอบครัวแล้ว ส่วนช่องกลางที่สองคนนั้ถ่ายรูป คือ คนโสดค่ะ ส่วนด้านขวามือช่องเล็ก ๆ แคบๆ สำหรับคนที่มีแล้วอยากมีอีก ค่ะ ลองทายซิว่า ทั้ง 3 หน่อ เลือกรอดช่องไหน ฮี่ ฮี่ 

    ก่อนรอดให้อธิฐานนะคะ ถ้าสมปรารถนาแล้ว ต้องกลับมาแก้ที่นี่ค่ะ ด้านในของช่องนี้ คือเรือนหอเจ้าสาวจุดให้แก้บนค่ะ 

จุดให้อธิฐานและเข้ามาแก้บนอีก 1 จุดค่ะ ขากลับออกจากถ้ำ หวาดเสียวสุดๆ ค่ะ กลัวหินบาดหน้ามาก เพราะระดับน้ำขึ้นสูงมากค่ะ ทำให้เรือเรารอดออกมาด้วยความลำบากมาก งานนี้คนพายเรือ ช่วยเราได้มากค่ะ เขาชำนาญกันมากจริงๆ พาพวกเราทุกคนออกมาได้ 300 บาท คุ้มจริงๆ

ตอนออกจากถ้ำก็ได้เวลาไปรับ สนิท เมืองอุดรพอดีค่ะ แล้วพวกเราทุกคนก็พากันมาที่บ้านพี่โสทร เที่ยวชมสวนที่ครั้งหนึ่งเคยเห็นแต่ในเวป และอยากมาเห็นด้วยตามากๆ พอมาเห็นเท่านั้นแหละ ความคิดหนึ่ง ก็ผุดขึ้นมาว่า "อืม...ถ่ายได้กว้างดีนะ" 555+

ต้นมะพร้าวนกคุ่มค่ะ  ตอนแรกตั้งใจจะถ่ายภาพหญ็ารีแพร์ ลุงพูนชี้ให้ดู แต่เราถ่ายภาพผิดมาค่ะ

 ดีใจมาก ได้เห็นมันขี้หนูของจริง ต้นจริงๆ เป็นแบบนี้นี่เอง เคยมีโอกาสได้ทานครั้งเดียว พี่เขยเป็นคนนครฯ เอามาให้ลองทานอร่อยมาก ทำไมของดีๆ แบบนี้ ไม่มีที่กรุงเทพฯ บ้างนะ  

ช่วยกันสอย ช่วยกันทึ้งค่ะ เจ้าของบ้านไม่หวง แต่อย่าให้จับได้นะ 555 คนละ 3 เดือนเปล่าน๊อออ คนถือไม้เนี่ยละ จะโดนก่อนเพื่อนเลย 55+

ใครบอกของฟรีไม่มีในโลก ก็น้ำใจจากคนบ้านสวนเนี่ยละ ของจริง 

สีสวย ผลอวบ น่ารับประทานคืนนี้ที่สุด ฮี่ ฮี่ 

ขอถ่ายรูปคนเก่ง เป็นที่ระลึกหน่อยเถอะนะ กับลุงพูน ไม่รู้ยังงัย พอเราจะค้นข้อมูลอะไรในกูเกิ้ล ก็จะเจอลุงพูนที่เป็นผุ้ให้ความรู้เสมอเลย ดีใจมากค่ะที่ได้รู้จัก ได้เจอตัวจริง

บอกตากล้องสนิท ให้ช่วยถ่ายให้หน่อย เอาแบบน้องนีเป๊ะเลยนะ 555+ เหมือนมั้ยคะ ? 

หมดไป 1 วันแล้ว เร็วมากค่ะ ตะลอนชิม ตะลอนเที่ยวไปเรื่อยๆ วันๆ นึงผ่านไปเร็วแท้ การท่องเที่ยวครั้งนี้สอนอะไรนุสิได้หลายอย่างจริงๆ ค่ะ แล้วเรากลับมาพบกันบล็อกหน้านะคะ ซึ่งจะเป็นความประทับใจของงานทำบุญวันเกิดเวปที่เราพากันมาทำบุญกันอย่างอุ่นหนาฝาครั่งเลยทีเดียวเชีว  

        แล้วพบกันค่ะ บ๊าย บาย 

ขอบคุณเวปบ้านสวนที่ให้พื้นทีี่่ในการร่วมแบ่งปันประสบการณ์และความสนุกสนานในครั้งนี้ค่ะ 

ด้วยจิตคารวะ

Nusita_angel จุ๊ฟ ๆ