เก็บตกฯอีกบล็อก

      สวัสดีครับทุกท่าน... งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา งานวันเกิดเวบปีนี้ก็เช่นกัน ได้จบไปหลายวันแล้ว น้องบัวริม(ริมสวนยาง)บอกว่าจะสิ้นเดือนต.ค.แล้วจะไม่เขียนเพิ่ม แต่ภาพที่จะเล่าเรื่องราวที่เก็บได้จากงานยังมีอีกมากมาย (ไม่เฉพาะผม รวมถึงสมาชิกท่านอื่นๆด้วย) ที่ภาพความทรงจำ ความสนุกสนานยังอยู่ครบ ในบ้านสวนฯดูเงียบเหงา แต่ในไลน์ในเฟชยังโพสกันอยู่อีกมากมาย ทำให้ตอนนี้กำลังใจของคนเขียนบล็อกในบ้านสวนฯไปอยู่ที่จำนวนผู้เข้าอ่านไปแล้ว เพราะที่นี่เป็นสาธารณะ ใครเข้ามาก็อ่านได้... ผมตัดสินใจแล้วที่จะเขียนอีกบล็อก จะมีใครมาคอมเม้นท์หรือไม่ ก็ไม่กังวล ก่อนที่จะได้นำเรื่องอื่นๆมาเล่าสู่กันฟังในบล็อกต่อๆไป

 ภาพแรกด้านบน... ผญ.มอบเตารีดให้น้องพนิดาผู้ประมูลได้

น้องโอ๊บ(ซมซาน)กับคุณแม่ มาแต่เช้า ช่วยขนของจากบ้านแม่ จัดโต๊ะ ฯลฯ ในภาพกำลังเก็บโฟมจากงานที่ผ่านมาออก ก่อนที่จะนำไวนิลป้ายงานขึ้นไปแทน

ในขณะที่แพคณะของเราออกมาจากท่าวัด ก่อนจะผ่านออกไปทะเลสาบ ท่านเจ้าอาวาสมาเรียกข้างคลอง บอกว่าท่านมีกิจฯไม่สามารถเดินทางไปกับพวกเราได้ ท่านให้พรให้พวกเราปลอดภัยกันทุกคน หลังงานแม่บอกว่าท่านให้ผู้ใหญ่บ้านเอาเรือไปตาม แต่เห็นแพเข้ามาเสียก่อนท่านจึงกลับวัด

ชาวต่างชาติสองคนนี้ไม่ทราบว่ามาจากประเทศไหน

เข้าสำนวน " มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ "

เป็นจะได๋  ติ้ว ติ้ว อยู่นั่นแหละ

ช่องแคบ น้ำตื้น รากลำพู กว่าแพจะผ่านไปได้ ช่วยกันลุ้น หักกิ่งลำพูไปหลายกิ่ง โดนมดตะนอยกัดไปก็หลายคน รวมทั้งผมด้วย ฮ่า

ลานกิจกรรมมองจากทะเล

คนที่มาไม่ทันแพจากท่าวัดขามา ก็นั่งขากลับรวมทั้งคนที่กลับไปเอารถด้วย รอบนี้นั่งสบาย

ที่ตลาดเช้าหน้าอ.สทิงพระ วันนี้แปลกแฮะมีตำรวจมาอยู่ด้วย ปกติผมกับน้องเก้มาไม่เคยเห็นมีเลย

มีใครไม่รู้บอกว่า พวกเสื้อสีฟ้าเป็นพวกพักหนี้ธกส

น้องสาวด้านซ้าย ไม่มีใครถามเหรอว่า เขาเป็นไผ๋

แอบถ่าย คู่หวาน ในงานนี้

สุขใจ ที่ได้ทำบุญร่วมชาติ ปลูกต้นไม้ร่วมต้น

   ตรงนี้ขอกล่าวถึงน้องแยมสักนิด น้องผู้มากด้วยน้ำใจ มาช่วยตั้งแต่ไปซื้อของที่ตลาดเช้าในวันเริ่มงานแล้ว จนถึงวันเลิกงานก็ช่วยเก็บของ ตามช่วยขนของเอาลงจากรถที่บ้านแม่จนค่ำ... มีอยู่ช่วงหนึ่งหลังเก็บของเสร็จเตรียมขนขึ้นรถฝนก็เทลงมา ในขณะรอ...น้องแยมทนกับความเหนื่อยและง่วงไม่ไหวก็หลับไปพลาง น่าสงสารจริงๆ(เสียดายไม่ได้เก็บภาพ ฮ่าฮ่า) งานนี้ขอขอบใจน้องมากๆนะครับ 

คันนี้ ไปทุกที่ เต็มทุกเที่ยว

ปิดท้ายกับบุคคลสำคัญ ที่เราจะเดินไปด้วยกันในบ้านหลังนี้ อีกนานแสนนาน

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง สวัสดี.