อาณาเขตไร่สุโขทัยนี้ดี (Border)

ผมเคยคิดจะทำให้ทุ่งดูโล่ง ๆ แบบธรรมชาติ แต่เหตุการณ์บางอย่างก็เกิดขึ้น (ถ้าว่าจริง ๆ ก็นิดเดียวเอง) เมื่อเดินไปสำรวจต้นไม้ที่ปลูกไว้ ทำไมมะพร้าวหลุมนี้มันว่าง (ว่ะ) กับต้นไผ่ที่ปลูกไว้ทำไมอยู่ดี ๆ หายไป (เอ๋! อุทานในใจ) ตอนเราปลูกก็ตรวจดูเรียบร้อยดีนี่หน่า จะถามคนงานที่ให้เฝ้าไร่ก็เมาอยู่ (คุยไม่รู้เรื่อง) จนมาถึงบางอ้อเมื่อมีโอกาสไปสำรวจแนวที่จะปักเสาไฟฟ้าเข้ามาจะต้องผ่านที่ของใครจะได้ไปบอกว่าจะทำอะไร (ก็เพื่อนบ้านแหละครับ) เจอกันครั้งแรกเขารู้สึกตกกะใจนิดหน่อย ส่วนมากก็ถามเรื่องทั่ว ๆ ไป คนที่ไหน ทำอะไรบ้าง จากนั้นก็บอกเรากำลังติดต่อการไฟฟ้าจะมีการปักเสาตามแนวขอบที่ของเขาเข้ามา ซึ่งเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่เขาบอกว่ายังไม่มีสตางค์เลยยังไม่ขอไฟฟ้า

กลับมาขึ้นรถทุกคนถามขึ้นมาเลยว่า เห็นอะไรไหม? อืม! ทุกคนก็บอกเห็นเหมือนกันนะว่า “ทำไมต้นมะพร้าวกับต้นไผ่ที่อยู่ข้างบ้านเขามันช่างขนาดเดียวกันกับไร่เราเลยนะ?” ทั้ง ๆ ที่เขาก็มาอยู่ก่อนเราตั้งนาน ในความเป็นจริงก่อนหน้าที่นำต้นไม้มาลงชาวบ้านที่ผ่านไปมาก็เหมือนมาเลือกชมต้นไม้  ผมก็บอกอยากได้ต้นอะไรก็ให้ไปอย่างละ 2 ต้น (ผูกมิตรกับเพื่อนบ้าน) เพียงแต่ด้านท้ายที่อาจจะไม่ได้ผ่านมาเลยไม่ได้ขอโดยตรง (แต่ผมไม่ชอบที่อาศัยวิธีลักขโมยโดยเจ้าของไม่อยู่ ถ้าอยากได้ผมมีต้นสำรองหรือจะได้เลือกเอาต้นไหนจะชี้ให้ขุดเอาไปได้) ดังนั้นโครงการปักแนวเขตล้อมรั้วรอบที่ดินจึงต้องเกิดขึ้นโดยถ้าเทียบมูลค่าความเสียหายกับราคาที่ต้องลงไปนั้นเทียบกันไม่ได้เลย แต่ต้องทำเพื่อการป้องกันและความสบายใจครับ   ผมคิดว่าเพื่อนสมาชิกหลาย ๆ ท่านที่ไม่ได้อยู่กับสวนหรือไร่ตลอดก็คงจะมีปัญหาคล้าย ๆ กันไม่รู้คิดแบบเดียวกันหรือมีวิธีอื่นรบกวนช่วยแนะนำด้วยนะครับ สำหรับแนวรั้วครั้งแรกที่คิดทำยังคิดถึงแบบรั้วที่พี่อ้อยหวานนำมาลงให้ดู แต่เนื่องจากพื้นที่ขนาดใหญ่มากระยะทางรอบสามด้านน่าจะประมาณ 900 เมตร อีกอย่างหนึ่งไม่รู้จะอธิบายคนงานให้เข้าใจได้อย่างไร ผมเลยคิดว่าเอาไว้จะทำแนวเล็ก ๆ ค่อยนำวิธีที่พี่อ้อยหวานแนะนำมาลองทำดู

สำหรับปอเทืองที่หว่านไว้ก็เริ่มตั้งต้นแล้วอีกสักเดือน-สองเดือนคงได้เห็นดอกบาน

สุดท้ายก็ขอประชาสัมพันธ์ให้จังหวัดสุโขทัยหน่อยนะครับ สวัสดีครับ