ถึงเวลาบอกลาใบ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

สุดปลายฤดูใบไม้ร่วง ก็ถึงเวลาที่ต้นไม้และผู้คนที่นี่ต้องบอกลาใบไม้กัน และถึงเวลาที่ต้องเก็บกวาดใบไม้กันยกใหญ่ของปี

 

อ้อยหวานยังออกไปปั่นจักรยานทุกวัน ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงเช่นนี้อากาศเย็นสบาย ปีนี้อากาศอบอุ่นกว่าที่ควรจะเป็น ปรกติอากาศช่วงนี้จะเริ่มหนาวแล้ว จะใส่กางเกงขาสั้นอย่างนี้ไม่ได้

 

แต่เส้นทางจักรยานจะมีผู้คนน้อยลง คนน้อยๆ อย่างนี้แหละถูกใจอ้อยหวานยิ่งนัก มีคนถามอยู่บ่อยๆ ว่า ‘ไม่เหงาหรือ ไปไหนมาไหนอยู่คนเดียว’  อ้อยหวานไม่เคยรู้สึกเหงาเลย

หากมีความสันโดษก็ไม่มีคำว่าเหงา

 

วันก่อนมาเจอสองหนุ่มเก็บกวาดใบไม้ในสวนป่า คนหนึ่งเป่าใบไม้ไปรวมกัน อีกคนดูดและตัดใบไม้ใส่ในรถ เมืองออตตาวาเป็นเมืองที่สะอาดที่สุดในแคนนาดาก็ว่าได้

 

ผลออกมาก็เป็นเช่นนี้ สะอาดเอี่ยมอ่องไปเลย

 

ด้านปิกนิคก็สะอาดน่านั่งเหมือนกัน

 

แล้วก็มาจ๊ะเอ๋กับไก่งวงป่าแก๊งส์นี้ พาพวกมาป่วนบนทางจักรยาน

 

และเจ้าป่าที่เจออยู่ทุกวัน

 

สองสามปีมานี้ต้นไม้ที่เมืองออตตาวาโดนโรคระบาด ต้องตัดทิ้งกันเป็นร้อยๆ พันๆ ต้น ต้นที่จะถูกตัดในเวลาถัดมาจะมีเครื่องหมายกากะบาดสีแดง แต่เมืองออตตาวาก็ไม่นิ่งเฉย ปีนี้มีการปลูกต้นไม้ทดแทนเป็นพันๆ ต้นเหมือนกัน

 

ถนนหน้าบ้านของอ้อยหวาน ต้นไม้ส่วนใหญ่จะเป็นต้นโอ๊ค ที่สูงใหญ่และมีใบดกหนามากๆ รูปนี้ถ่ายเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ปรกติแล้วใบโอ๊คจะเปลี่ยนสีเป็นสีน้ำตาล แต่ปีนี้ผิดปรกติใบโอ๊คเปลี่ยนสีได้สวยกว่าธรรมดา

 

หน้าบ้าน งานหนักเลย ต้องกวาดกันหลายรอบ ทุกบ้านเก็บกวาดแล้วใส่ในถุงกระดาษที่มีขายอยู่ทั่วไป

 

ช่วงนี้จะมีรถของเทศบาลมาเก็บถุงใบไม้ทุกอาทิตย์ ดูดิยังต้องเก็บกวาดใบไม้กันอีกหลายรอบ

 

ขอคัดลอกข้อคิดจากนิตยสาร "สาวิกา" ปีที่ ๘ ฉบับที่ ๗๒ เขียนโดยคุณสมคิด ชัยจิตวนิช

ข้อคิดจากการกวาดใบไม้รอบแรก

"ที่เขาเรียกว่า... ชีวิตเหมือนใบไม้ร่วง เป็นอย่างนี้เอง...

ช่างร่วงเร็วเหลือเกิน ไม่มีทางที่เราจะหยุดมันได้...

ทุกนาทีมีใบไม้ร่วงหล่นอยู่เสมอ ไม่เคยมีวันไหนที่ใบไม้ไม่ร่วง"

 

ข้อคิดจากการกวาดใบไม้ครั้งที่สอง

"กิเลส ... ก็เหมือนใบไม้ที่ร่วงหล่นอยู่ตามพื้นไม้นี้

เราต้องหมั่นกวาดทิ้งทำความสะอาดอยู่เสมอทุกวัน...

ไม่งั้นมันก็สุมเต็มพื้นใจ รกรุงรัง แลดูไม่งาม"

- สมคิด ชัยจิตวนิช -

จากนิตยสาร "สาวิกา" ปีที่ ๘ ฉบับที่ ๗๒

สรรหามาฝากโดย สาวิกา

ขอบคุณค่ะ

 

 

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

 

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

 

ความเห็น

ฤดูกาลผันเปลี่ยนไปตามที่เคยเป็นมา ออตตาวายังคงความงามให้ผู้คนได้ชมเสมอ แม้ไม้ใบไม้ดอกจะมีสีสรรที่เปลี่ยนไป มีบ้างที่ร่วงโรยราแต่ก็รอวันที่จะผลิดอกใบให้ความงามแก่ผืนป่า ยามที่โรยรากิ่งใบดูแล้วหมองหม่นแต่คงเป็นเรื่องของสามัญลักษณะของโลกที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และลาจาก เห็นกลุ่มไก่งวงที่คอยไล่จิกตีผู้ที่เข้าใกล้ หรือกระรอกขี้กลัวมาประดับผืนป่าให้เกิดความรู้สึกดีๆต่างการมองพวกสัตว์เหล่านั้นในกรงขังให้ผู้คนเยี่ยมชม กวาดใบไม้ทั้งสองครั้งของ  สมคิด ชัยจิตวนิช ช่างน่าใส่ใจนัก แม้ว่าต้องเหนื่อยหนาวในยามเก็บกวาดเพราะใบไม้ร่วงช่างมากมาย กวาดแล้วยังร่วงอีก แต่ก็ได้ออกกำลังดีกว่านอนคุดคู้รอฤดูหนาวให้ผ่านไป มีใครบางคนพูดไว้ "ในดีมีเสีย และในเสียก็มีดี" แม้ใบไม้มีสีสรรฉูดฉาดบาดตาแต่ก็มิอาจข่มลูกผลสีขาวกลับส่งให้สีขาวกลับดูเด่น*-*ชอบครับ ช่วงนี้คนเขียนบล๊อกน้อย คนเมนต์ก็น้อย น้องSopha B'บ่นว่าเข้ามาในเวบฯแล้วเหงาๆ ผู้คนหายไปไหนหมด ก็จริงเนาะ

 

 

ความงามของธรรมชาติ เหนือคำบรรยายเสมอ 

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ผมขอยืนยันได้รับความสุขจากการอ่าน blog คุณอ้อยหวานเสมอครับ ภาพ+คำบรรยาย+อื่น ๆ (ข้อคิด) สมบูรณ์แบบครับ

ไร่สุโขทัยนี้ดี ไร่นี้มีแต่ความสุข

ได้ท่องเที่ยวไปกับคุณอ้อยหวานเสมอค่ะ ธรรมชาติงดงามตามฤดูกาลทำให้ได้แง่คิดอีกแบบค่ะ

Cool คงจะดี ถ้า...

สัญลักษณ์จากต้นไม้ที่บอกอะไรได้หลายอย่าง

 

 

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ประทับใจความสวยงามตามธรรมชาติและความสวยงามทางด้านจิตใจของผู้คนในเมืองนี้ค่ะ ขอบคุณน้องอ้อยหวานที่นำมาแบ่งปันค่ะ

ขอบคุณพี่อ้อยหวานค่ะ ที่นำภาพสวย ๆ มาแ่บ่งปัน ถนนหน้าบ้านพี่อ้อยหวานสวยจังค่ะ

รูปสวยมากเลยคับ โดยเฉพาะรูปสุดท้าย..เหมือนลูกแหม็ดชุนเลย

 

ใบไม้ร่วงก็สวยค่ะ

ตอนไม่มีใบ เลยดูเหงาๆเลยนะคะ..

หน้า