“ยามลมหนาว พัดโบกโบยโชยชื่น เหล่าสกุณร้องรื่นรมย์

หมู่ดอกไม้ชวนภมรร่อนชม  ช่างสุขสมเพลินตาน่าดูชูใจ...”

  ขออัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ ลมหนาว มาเกริ่นนำในบล็อกนะครับ หลายพื้นที่เริ่มได้สัมผัสความเย็นกันไปบ้างแล้ว ทางใต้ยังมีฝนอยู่บ้าง ส่วนที่กรุงเทพนะเหรอครับ เพิ่งจะเย็นกายกันก็วัน สองวันนี่แหละครับ ยังไงก็ขอให้ทุกคนมีสุขภาพที่แข็งแรง ไม่เจ็บป่วยกันนะครับ

  อาทิตย์ที่ผ่านมา มีโอกาสได้กลับไปดูความเปลี่ยนแปลงของต้นไม้ที่ปลูกไว้เมื่อ 4 เดือนที่แล้ว เห็นแล้วหายเหนื่อยเลยครับ เสียดายที่ถ่ายรูปมาได้น้อยมาก เพราะต้องใช้เวลาที่มีอย่างจำกัดให้คุ้มค่าที่สุด ไว้คราวหน้างานเริ่มเบาลง คงได้ถ่ายรูปมาชมกันมากกว่านี้ รอบนี้มีน้อย ก็ชมแบบน้อยๆ ไปก่อนละกันนะคร๊าบบบบ

รางวัลชนะเลิศประจำฤดูกาลปลูก ๒๕๕๘ ได้แก่.........แคนา คร๊าบบบบบ ตอนรับมาจากศูนย์เพาะชำ หน้าตาก็อย่างที่เห็นตามภาพเลยครับ ผ่านมาแค่ ๔ เดือน พาลงดิน ตอนนี้สูงเกือบ ๒ ฟุต แล้ว ไม่ให้ชนะเลิศได้ไง ดอกก็กินได้ แถมเป็นไม้ที่ไม่ผลัดใบ ทรงต้นก็สวยด้วย ร่มรื่นแน่นอน ใครพอมีที่เหลือ จัดมาลงไว้ไม่ผิดหวังแน่นอนครับ เชื่อหัวไอ้เรืองเต๊อะ ๕๕๕

งานปลูกก็ยังมีอยู่นะครับ คือได้วิชามาก็อยากลอง วิชาปลูกต้นไม้ในฤดูแล้งครับ เคยไปอบรมของกรมพัฒนาที่ดิน ที่อ.ปากช่อง ว่าจะลองปลูกมาหลายแล้งแล้ว ก็ว่าจะๆ อยู่นั้นแหละ พอดีไปเดินงานเกษตรแฟร์ กำแพงแสน มา ได้แคแดงมา ๔ ต้น จัดให้ซะเลย ขั้นตอนก็ง่ายๆ ครับ ขุดหลุมปลูก คลุกเคล้าปุ๋ยคอกกับดินบนให้เข้ากัน เติมน้ำลงไปจนเต็มปากหลุม รอให้น้ำยุบ (ฤดูหนาวที่สวนนี้ เช้าๆ ยังมีน้ำค้างเยอะพอสมควร ผมเติมน้ำแค่ ๒ ครั้ง ถ้าแล้งจริงๆ อาจต้องเติมหลายครั้งหน่อย ไว้ต้องลองอีกที) เอาดินบนที่เหลือ หญ้า หรือฟาง โรยปิดบางๆ พอให้ปิดดินที่เปียกน้ำไว้ แล้วก็ปลูกตามปกติ กดดินให้แน่นๆ หาแกลบเผา หญ้า หรือฟางมาคลุมโคนไว้ เป็นอันเสร็จ สำคัญคืออย่ารดน้ำซ้ำลงไปอีกนะครับ ใจแข็งเข้าไว้ ดินแห้งๆ ด้านบนจะทำหน้าที่เสมือนเป็นฉนวนกันความร้อน กันดินที่ชุ่มน้ำด้านล่างไม่ให้ระเหยขึ้นมา จากนี้ก็แค่ลุ้นว่าจะรอดมั้ย ๕๕๕ ยังมีพะยอมอีก ๑ ต้น เดี๋ยวค่อยมาติดตามผลกันบล็อกหน้านะคร๊าบบบบ

งานสะสางก็ยังดำเนินต่อไป (ตราบเท่าที่ต้นไม้ยังโตไม่พ้นหญ้า และเถาวัลย์ พี่เหนื่อยนะ รู้มั้ย) แต่ปีนี้ตะเคียนทอง โตได้ใจพี่มากกกกก ขอบอก สู้ๆ กาหลงที่ปลูกเคียงคู่กันก็ยังมีดอกสีขาวๆ สวยๆ ให้ชื่นชมตลอด

วกกลับมาดูชะอม ๑๐ ต้น ที่ปลูกไว้ตั้งแต่ต้นฤดูฝน ครบ ๒ เดือน เก็บยอดกินไปแล้ว ๑ ครั้ง โดยมือที่มองไม่เห็น ๕๕๕ มาถึงวันนี้ สูงยาวตามคนปลูก ตั้งใจว่าจะตัดแต่งกิ่ง แต่คิดไปคิดมา ปล่อยให้สูงชลูดไปอีกสักพักดีกว่า สะสางแค่หญ้ารอบๆ โคนต้นพอ แต่เอ๊ะ !!! นั้นมันตัวอัลไร มาเกาะอยู่ที่โคนต้น ไหนเข้าไปดูใกล้ๆ ซิ

กรี๊ดดดดดด นี่เราไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี้ยยยย ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่ จำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกันแบบตัวเป็นๆ ต้องย้อนกลับไปเมื่อครั้งยังเป็นเด็กประถมนู้นเลย หวังว่าเธอจะชอบที่นี่ และตัดสินใจอยู่ด้วยกันนะ

  ช่วงเวลาแค่ ๓ ปี ที่ดินแดนแห่งนี้ค่อยๆ ฟื้นฟูตัวเองให้กลับมาอุดมสมบูรณ์เหมือนดั่งเดิม เราเป็นเพียงแค่ส่วนเล็กๆ ส่วนหนึ่งของธรรมชาติ เราภูมิใจในสิ่งที่เราคิด สิ่งที่เราลงมือทำและจะยังคงทำตลอดไป

ขอบคุณทุกๆ ท่านที่ติดตาม

ขอบคุณครับ

หนุ่มบ้านนอก