คืบก็ภูเขา ศอกก็ภูเขา ณ.ทองผาภูมิ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

After climbing a great hill, one only finds that there are many more hills to climb.

หลังจากปีนขุมเขาอันสูงใหญ่ เราก็จะพบว่ายังมีภูผาอีกมากมายหลายลูก ที่เราต้องปีนข้าม

-Nelson Mandela

ความใฝ่ฝันของมนุษย์ทุกผู้คน ไม่ใช่จะได้กันมาง่ายๆ หลายต่อหลายครั้งที่เราต้องป่ายปีน ฟันฝ่า ดั้นด้นขึ้นสู่ภูเขาสูง สู่ความฝันอันยิ่งใหญ่ อย่างไม่ย่อท้อ และเมื่อปีนถึงยอดเขา..เราก็รู้ว่า ยังมีภูเขาที่สูงกว่าอีกมากมาย หลายคนที่มีความฝันที่ไม่มั่นคง ก็จะท้อแท้และเดินลงเขาไป แต่มีใครอีกหลายคนที่มองภูเขาสูง เหล่านั้นเป็นสิ่งท้าทายที่ช่วยผลักดันให้เขาเดินหน้าต่อไป..

เราทุกคนคงจะรู้จักเนลสัน แมนเดลา (Nelson Mandela) รัฐบุรุษอดีตประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ เจ้าของรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ และอื่นๆ อีกมากมาย สำหรับอ้อยหวาน เขาคือนักสู้ผู้ไม่ยอมแพ้แก่ชะตากรรมหรืออุปสรรคใดๆ

 

จากบล็อกที่แล้ว หลังจากที่อ้อยหวานและคู่ปั่น ทั้งปั่นทั้งเข็น จนมาถึงจุดหมายของเรา คือทองผาภูมิ  อำเภอชายแดนเล็กๆ แล้วเราก็พบว่ายังมีภูผาอีกมากมายหลายลูก ที่เราจะต้องปีนข้ามจริงๆ!! ก็ทองผาภูมิ ได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งทะเลภูเขา

 

สถานที่ท่องเที่ยวของทองผาภูมิมีอยู่มากมาย ซึ่งล้วนเป็นที่ต้องตาถูกใจผู้ถวิลหาธรรมชาติและการผจญทั้งนั้น ในเช้าของอีกวัน เราออกจากที่พักแต่เช้า มุ่งหน้าไปยังเขื่อนวชิราลงกรณ์ หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า เขื่อนเขาแหลม นี่เป็นการเที่ยวเขื่อนครั้งแรกของอ้อยหวาน จากตลาดทองผาภูมิไปยังเขื่อนวชิราลงกรณเป็นระยะทางประมาณ 10 กิโลเมตร ถนนขึ้นลงเป็นลูกคลื่นน้อยๆ และรถราก็ไม่มากหนัก

 

ภายในอาณาเขตที่ทำการเขื่อนร่มรื่นน่าปั่นจักรยานเที่ยว ที่นี่มีบ้านพักของพนักงานอยู่มากมาย เราไปทันเวลาพระเดินรับบาตรกันพอดี คิดว่าคงเป็นพระจากวัดเขื่อนวชิราลงกรณที่อยู่ฝั่งตรงกันข้าม

 

ทางขึ้นสันเขื่อนชันได้ใจ ปั่นขึ้นได้ครึ่งทาง ก็ลงเข็นกันตามระเบียบ

 

บนสันเขื่อน เช้าวันนั้นหมอกลงจัด ขึ้นไปถึงก็มีแต่หมอกกับหมอก

เขื่อนวชิราลงกรณเป็นเขื่อนหินถมแห่งแรกของประเทศไทย ที่ดาดผิวหน้าด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก ตั้งอยู่บนแม่น้ำแควน้อย สูง 92 เมตร สันเขื่อนกว้าง 10 เมตร ยาว 1,019 เมตร กั้นลำน้ำแควน้อย เป็นเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำเอนกประสงค์

ขอบคุณข้อมูลจากวิกิพีเดีย

 

สายหมอกกับภูเขาของที่นี่ ดูเหมือนกำลังหยอกล้อต่อกระซิก เคล้าเคลียกันประดุจคู่รักที่อินเลิฟกันมากๆ

 

ธรรมชาติและความงดงามแห่งขุนเขาท่ามกลางสายหมอก

 

ขาลงก็ได้เลื่อนไหลลง สนุกจริงๆ

 

สนามกอล์ฟเขื่อนวชิราลงกรณ ช่างเป็นสนามกอล์ฟที่สวยงดงาม เดินตีกอล์ฟไป ชมวิวไป สุขใจจริง

ที่นี่มีบ้านพักอยู่หลายหลัง ดูล้วนน่าอยู่ไปทุกหลัง สนใจรายละเอียด ดูได้ที่นี่ แต่เราไม่ทราบมาก่อนว่าที่เขื่อนมีที่พักไว้บริการ แถมมีร้านอาหารด้วย เราแวะทานข้าวต้มกันที่นี่ กินไป ชมวิวไป นั่งดูสายหมอกบอกลาภูเขาไป  

 

แล้วเราก็บอกลาเขื่อนวชิราลงกรณ โดยไม่ลืมเก็บ (ภาพ) ดอกไม้มาเป็นที่ระลึก

 

กลับมาเก็บจักรยานที่โรงแรม แล้วเราสองคนก็กระโดดขึ้นรถสองแถวมุ่งหน้าไปยังบ้านอีต่อง โดยที่ไม่ได้สอบถามรายละเอียดให้แน่ชัด แล้วเราก็ได้เจอเรื่องระทึกใจให้เก็บมานั่งหัวเราะกันภายหลัง

บนสองแถวที่แน่นเอี๊ยด อัดเต็มไปด้วยสิ่งของและผู้คน ส่วนใหญ่จะไม่ใช่คนไทย แต่เป็นชาวบ้านอีต่องที่แท้จริง ส่วนนักท่องเที่ยวคนอื่นๆ นะหรือ ก็ซิ่งรถยนต์ป้ายทะเบียน กทม ขึ้นเขากันอย่างน่าหวาดเสียวนะซิ

 

แต่ก็มีอีกหลายคนที่เลือกไปด้วยพาหนะรักษ์โลก อ้อยหวานขอยกนิ้วให้และชื่นชมด้วยใจจริง ที่จริงก็อยากปั่นจักรยานไปนะ แต่ระยะทางเกือบ 70 กิโลเมตร ที่ขึ้นเขาล้วนๆ บวกกับแข้งขาที่ปั่นจักรยานทางไกลมาเกือบสิบวัน มันร้องบอกเราว่า โน โน

 

เป็นเส้นทางคดเคี้ยวขึ้นเขา เขียวขจี และงดงาม เหมือนถูกโอบล้อมด้วยธรรมชาติ

 

คนขับรถแวะพักสูบบุหรี่ที่จุดชมวิว ก่อนลงจากรถเพื่อไปชมวิว ลุงคนขับรถเอ่ยถามอ้อยหวานว่ามีที่พักหรือยัง ‘อ๋อ ไม่มีหรอกลุง เราจะกลับไปนอนที่ทองผาภูมิ’ อ้อยหวานตอบ แล้วเราก็รู้ความจริงว่า ไม่มีรถกลับไปอีกแล้ว จนกว่าพรุ่งนี้เช้า อ้อยหวานร้อง อ้าว แล้วทำไมลุงไม่บอกก่อน แต่โดนตอกกลับมาในทันทีทันควันบุหรี่ของลุงว่า อ้าวแล้วทำไมไม่ถาม!! ถึงตอนนี้อ้อยหวานก็ไม่อยู่สุขเสียแล้ว แต่คนไปด้วยยังเดินถ่ายรูปอย่างใจเย็น บอกตามตรงว่าไม่ได้ชมวิวที่จุดชมวิวนี้เลย เพราะมัวแต่กังวลว่าจะติดอยู่บนเขา แต่ยังดีที่ได้ดูรูป ภาพภูเขาสูงชันสลับซับซ้อนสวยงามจริงจัง

 

บ้านอีต่อง

ชื่อหมู่บ้านอีต่อง มาจากคำว่า "หมู่บ้านณัตเอ็งต่อง" ซึ่ง "ณัต" แปลว่า เทพเจ้า หรือเทวดา "เอ็ง" แปลว่า บ้าน "ต่อง" แปลว่าภูเขา รวมกันแล้วจึงแปลได้ว่าเป็นหมู่บ้านที่อยู่บนเขาเทวดา ต่อมาได้เรียกเพี้ยนเสียงกลายเป็น "หมู่บ้านอีต่อง" มาจนถึงทุกวันนี้

บริเวณหมู่บ้านเล็กๆ นี้มีบ่อน้ำอยู่กลางหมู่บ้าน มีน้ำอุปโภคบริโภคจากแหล่งน้ำธรรมชาติ มีตลาดสด และโรงเรียน อย่างละแห่ง ไม่มีร้านสะดวกซื้อ หรือสถานบันเทิงใดๆ โรงหนังเก่าที่เคยมีได้ถูกเปลี่ยนให้เป็นร้านขายของชำ ร้านค้า และร้านอาหารมีเพียงไม่กี่ร้าน เช่นร้านเจ๊ณี ครัวสุดแดน เป็นต้น บริเวณหมู่บ้านอีต่อง มีบริการที่พักสำหรับนักท่องเที่ยว ทั้งเป็นแบบรีสอร์ท และโฮมสเตย์ นอกจากนี้ยังมีจุดกางเต็นท์ในบริเวณลาน ฮ. ในหมู่บ้านด้วย

อ่านรายละเอียดของบ้านอีต่องได้ที่ kanchanaburi.co

 

จะกลับทองผาภูมิกันอย่างไร? ค่อยคิดกันทีหลัง ตอนนี้ขอกินก่อน เดินผ่านร้านอาหารที่มีผู้คนมากมายนั่งล้อมวงจัดการกับของดีบนโต๊ะ ของดีที่น่ากินของบ้านอีต่องคือนี่เลย ใครจะคิดว่าบนภูเขาสูงเยี่ยงนี้จะมีปูให้กิน สอบถามแล้วรู้ว่ามาจะทะเลพม่า บ้านอีต่องอยู่ห่างจากทะเลอันดามันเพียง 60 กิโลเมตร ใกล้กว่าทองผาภูมิเสียอีก อย่ากระนั้นเลยมาถึงแล้วจะพลาดได้ไง แถมกระเพาะที่อิ่มหนำสำราญ จะส่งผลให้สมองแล่นคิดอะไรได้ดีขึ้น ทั้งหมดบนโต๊ะนี้ เนื้อไม่เหลือ เหลือแต่เปลือก

 

บ้านอีต่องก็มีหลักไมล์และตู้ไปรษณีย์เก๋ๆ เป็นของตัวเอง

 

อ้อยหวานและคู่ปั่นจะกลับไปทองผาภูมิได้อย่างไร โปรดติดตามในตอนต่อไป

 

โปรดติดตามปั่นเที่ยวไทยกับอ้อยหวานในตอนต่อไป

อ่านปั่นเที่ยวไทยตอนที่แล้วได้ที่นี่

รางวัลแด่คนช่างฝัน

ปั่นจักรยานทัวร์ริ่ง มันปิ้ง ปิ้ง จริงๆ นะ

หอมกลิ่นไอฝน ยลความงามสีเขียว ณ.เชิงเขานครศรีธรรมราช

ถามหาความทรงจำที่ราชบุรี

เยือนถิ่นตะนาวศรี ดินแดนแห่งขุนเขา ณ.สวนผึ้ง

เส้นทางในฝันแห่งตะนาวศรี

อดีต..กับ..ปัจจุบัน ที่กาญจนบุรี

ท่ามกลางหินผาในซอกหลืบของขุนเขาตะนาวศรี

 

ขอให้เพื่อนๆ มีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ

อ้อยหวาน

 

ความเห็น

สวยมากค่ะ บางรูปนึกว่าเมืองนอกนะคะ

บรรยากาศดีมากครับตอนเช้าช่างหาที่สวยๆๆๆงามๆๆปั่นเที่ยวสอดยอดเลยครับพี่อ้อยหวาน มีน้อยคนนะครับที่จะได้สัมพัสอากาศแบบนี้

ที่ไม่ถามเพราะคิดเอาเองแล้ว

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

เป็นห่วงเลยค่ะ พี่อ้อย บล็อคนี้ ....จะกลับทองผาภูมิ ได้อย่างไรน๊าาา....รอติดตาม....แต่ก็ประทับใจ รูปภูเขาสูง สันเขื่อนที่มีหมอก...และ ของกิน ค่ะ ปู

ไม่เคยผิดหวังกับเรื่องราวและวิวทิวทัศน์ที่สวยงามเลยค่ะ...