ความสุขเล็กๆน้อยๆ บนรอยยิ้มคุณย่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

รูปนี้..ถ่ายไว้นานแล้วแต่ไม่มีเวลาได้เรียบเรียงให้เป็นเรื่องเป็นราว

สักที วันนี้เลยลองรื้อๆดูเอามาปะติดปะต่อ และฝากไว้ให้ชาวบ้านสวนติชม

หรือไว้ดูเล่นแก้เหงา..คลายเครียดไปพลางๆกันนะคะ

ที่เห็นเป็นสังกะสีสูงๆ นั้นคือไฟดักแมลงค่ะผูกติดกับสังกะสี เวลาแมลงบินชนสังกะสีก็จะร่วงลงกาละมังที่มีน้ำอยู่ข้างล่าง

ส่วนใหญ่จะได้แมลงจำพวกแมงกะชอน แมงดานา จิ้งหรีดบ้างนิดหน่อย ได้วันละ ประมาณ 2 -3 กิโล

มีแม่ค้าประจำมารับซื้อกิโลละ 70 บาท เป็นรายได้เพิ่มจากการขายผักอื่นๆ

 

 

แปลงถั่วฝักยาว และคอกหมูหลุม ลูกหมู 5ตัวอยูในคอก แต่พ่อหมูอยู่ข้างนอก กำลังนั่งวางแผนว่าขั้นต่อไปจะ

ทำอะไรต่อ...ดีน้า

แปลงใบกุ๋ยช่าย 2 แปลง ตัดแล้วตัดอีก

คุณย่า...ของงานนี้เป็นคุณย่าทวดของเด็กๆ (เรียกคุณย่าเพราะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับย่าแท้ๆของเด็กๆ อยู่หมู่บ้านใกล้ๆกัน

คุณย่าจะชอบทำขนมมาฝากเป็นประจำ เด็กชอบมากบางทีจะเอาผักในสวนไปฝากคุณย่าเสมอๆ

ท่านเป็นคนอารมณ์ดี มีอารมณ์อย่างที่เห็นแหละค่ะ

 

 

ความเห็น

ยิ้มน่ารักจัง เห้นแล้ว มีความสุขจริง อิอิ

 

ป.ล.คุณย่า ระวัง ตะกร้า โอเค นะคะ อิอิ

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

ตะกร้าไม่โอเคค่ะ  ...แต่น้ำหมากโอเคหลายหยดแล้ว  ติ๋งๆๆๆๆ

คุณย่ายิ่มน่ารักมากค่ะ.. 

ดีจังที่ได้เห็นวิถีชีวิตที่เกื้อหนุนผูกพันกัน

ทำให้มีความสุขไปด้วยค่ะ ^_^

there is a will , there is a way .

หนูกลัวนำหมากคุณย่าหยกติ๋งๆๆๆ  เห็นแล้วคิดถึงแม่  เวลาเคี้ยวหมากชอมไว้เยอะๆเวลาพูดทีน้ำหมากไหลเป็นทาง  หนูคิดถึงแม่อ้วนนะค่ะ

คุณย่าบอกว่า...ซิ่งเลยลูกพี่ เอ๊ย..ลูกเขย

ว่าแล้วก็เหน็บโจงกระเบนก้าวขาคร่อมมอเตอร์ไซด์

แล้วยิ้มหยาดเยิ้ม..กับน้ำหมากและเสียงหัวเราะฮ่า ..เอิ๊กกกก....

เห็นแล้ว คิดถึงคุณยายของเด็กๆที่อุบลฯจัง

ป่านนี้คงกำลังเดินเลาะคันนาถอนกอหญ้าออกจากข้าว

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

รูปสุดท้ายมีชีวิตชีวามาก ๆ คะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

น่ารักมาเลย คุณย่า กราบสวัสดีด้วยนะคะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

หน้า