ความสุขเล็กๆน้อยๆ บนรอยยิ้มคุณย่า
รูปนี้..ถ่ายไว้นานแล้วแต่ไม่มีเวลาได้เรียบเรียงให้เป็นเรื่องเป็นราว
สักที วันนี้เลยลองรื้อๆดูเอามาปะติดปะต่อ และฝากไว้ให้ชาวบ้านสวนติชม
หรือไว้ดูเล่นแก้เหงา..คลายเครียดไปพลางๆกันนะคะ
ที่เห็นเป็นสังกะสีสูงๆ นั้นคือไฟดักแมลงค่ะผูกติดกับสังกะสี เวลาแมลงบินชนสังกะสีก็จะร่วงลงกาละมังที่มีน้ำอยู่ข้างล่าง
ส่วนใหญ่จะได้แมลงจำพวกแมงกะชอน แมงดานา จิ้งหรีดบ้างนิดหน่อย ได้วันละ ประมาณ 2 -3 กิโล
มีแม่ค้าประจำมารับซื้อกิโลละ 70 บาท เป็นรายได้เพิ่มจากการขายผักอื่นๆ
แปลงถั่วฝักยาว และคอกหมูหลุม ลูกหมู 5ตัวอยูในคอก แต่พ่อหมูอยู่ข้างนอก กำลังนั่งวางแผนว่าขั้นต่อไปจะ
ทำอะไรต่อ...ดีน้า
แปลงใบกุ๋ยช่าย 2 แปลง ตัดแล้วตัดอีก
คุณย่า...ของงานนี้เป็นคุณย่าทวดของเด็กๆ (เรียกคุณย่าเพราะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับย่าแท้ๆของเด็กๆ อยู่หมู่บ้านใกล้ๆกัน
คุณย่าจะชอบทำขนมมาฝากเป็นประจำ เด็กชอบมากบางทีจะเอาผักในสวนไปฝากคุณย่าเสมอๆ
ท่านเป็นคนอารมณ์ดี มีอารมณ์อย่างที่เห็นแหละค่ะ
- บล็อกของ สวนฟักแฟงแตงไทย
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 4945 ครั้ง
ความเห็น
จันทร์เจ้า
14 กรกฎาคม, 2010 - 10:29
Permalink
คุณย่า
ยิ้มน่ารักจัง เห้นแล้ว มีความสุขจริง อิอิ
ป.ล.คุณย่า ระวัง ตะกร้า โอเค นะคะ อิอิ
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
สวนฟักแฟงแตงไทย
14 กรกฎาคม, 2010 - 18:57
Permalink
พี่จันทร์เจ้า
ตะกร้าไม่โอเคค่ะ ...แต่น้ำหมากโอเคหลายหยดแล้ว ติ๋งๆๆๆๆ
มาย
14 กรกฎาคม, 2010 - 11:08
Permalink
คุณย่า
คุณย่ายิ่มน่ารักมากค่ะ..
ดีจังที่ได้เห็นวิถีชีวิตที่เกื้อหนุนผูกพันกัน
ทำให้มีความสุขไปด้วยค่ะ ^_^
there is a will , there is a way .
วังดาว
14 กรกฎาคม, 2010 - 16:34
Permalink
รอยยิ้ม
หนูกลัวนำหมากคุณย่าหยกติ๋งๆๆๆ เห็นแล้วคิดถึงแม่ เวลาเคี้ยวหมากชอมไว้เยอะๆเวลาพูดทีน้ำหมากไหลเป็นทาง หนูคิดถึงแม่อ้วนนะค่ะ
สวนฟักแฟงแตงไทย
14 กรกฎาคม, 2010 - 18:54
Permalink
คุณย่า..
คุณย่าบอกว่า...ซิ่งเลยลูกพี่ เอ๊ย..ลูกเขย
ว่าแล้วก็เหน็บโจงกระเบนก้าวขาคร่อมมอเตอร์ไซด์
แล้วยิ้มหยาดเยิ้ม..กับน้ำหมากและเสียงหัวเราะฮ่า ..เอิ๊กกกก....
ป้าหน่อย
19 กรกฎาคม, 2010 - 15:09
Permalink
ชอบจัง รอยยิ้มของคุณย่า
เห็นแล้ว คิดถึงคุณยายของเด็กๆที่อุบลฯจัง
ป่านนี้คงกำลังเดินเลาะคันนาถอนกอหญ้าออกจากข้าว
ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง
satjang
19 กรกฎาคม, 2010 - 15:18
Permalink
ชีวิตชีวา
รูปสุดท้ายมีชีวิตชีวามาก ๆ คะ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
ยายอิ๊ด
8 ธันวาคม, 2010 - 22:11
Permalink
มาชมรอยยิ่มคุณย่าค่ะ
น่ารักมาเลย คุณย่า กราบสวัสดีด้วยนะคะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
หน้า