ฝันไป...หรือเปล่า..???

ก่อนอื่น ก็ต้องขอโทษสมาชิก บ้านสวนฯทุกๆท่านนะคะ ที่จันทร์เจ้า เป็น เด็กเลี้ยงแกะ ไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ แค่จะหลอกล่อโสทรให้หลงทางแค่นั้นเอง พอกลับมาอ่านแล้ว รู้สึกผิดจริงจริงค่ะ อภัยให้จันทร์เจ้าด้วยนะคะ

และการที่ส่งใบลากลับบ้าน ก็ได้ผลเกินคาด จันทร์เจ้าลงรถมา จันทร์เจ้าก็บอกว่า สวัสดีค่ะ โสทรก็ สวัสดีครับ ยิ้มแย้ม ต้อนรับ แบบงงงง

แผนการที่จะทำให้โสทรโมโห ก่อน ที่จะบอกความจริง ต้องล้มเลิกไป เพราะว่าจันทร์เจ้าเก็บอาการไม่อยู่ ได้มาเจอโสทร ตัวเป็นๆ ยืนอยู่ตรงหน้า

ทั้งตื่นเต้น และขำ จนแผนแตก จันทร์เจ้าหัวเราะ แล้วเดินไปจับแขนโสทร แล้วถามว่า สบายดีมั้ย ลูกเขย โสทรยังคิดไม่ออก ยังหันกลับไปถามพี่ปริญญาว่า...ใครล่ะพี่ สมาชิกในเวบเหรอ ??? จันทร์เจ้าเลยต้องบอกอีกครั้งว่า .. ใครล่ะ ที่เรียกว่าลูกเขยอ่ะ เท่านั้นแหละ ฮาครับ (จันทร์เจ้าดีใจจนลืมเก็บภาพเลย) แล้วความสุขก็ตามมา จันทร์เจ้าเดินไปดูทุกอย่างที่อยากเห็น ได้เห็นสระมรกตด้วย แต่ทุกอย่าง ลืมเก็บภาพเสียใจจัง(ยังโกรธตัวเองอยู่เลย)

ต่อมาก็..ไปกินราดหน้าซุปเปอร์ที่ใฝ่ฝันมาตั้งแต่ โสทรเอามาลงบล็อก และ คิดว่า สักวัน ฉันจะไปให้ได้ ในที่สุด ก็ได้ไปกิน ดีใจสุดๆค่ะ(ไม่ได้เก็บภาพอีกตามเคย)แต่ไม่เป็นไร เพราะโสทรเก็บหมดแล้ว

ทุกอย่างเพื่อ...จันทร์เจ้า ราดหน้าซุปเปอร์

เช้าวันต่อมา วันที่ 8 - 8 -53  โสทรก็มารับ ไปกินอาหารเช้า ติ่มซำ (เรียกงี้มั้ย) ถูกใจอย่างแรงนิ ของโปรดค่ะ อร่อยทุกอย่างเลย (แถมถูกใจเจ้า เฟิร์นหยันด้วยนะ อิอิ)ไม่มีภาพ โสทรเก็บแล้ว และที่โชคดีอีกเด้งนึง ก็คือ ได้เจอลุงพูน ตัวเป็นๆด้วย งานนี้ กลับมาบ้าน ถึงตายก็คุ้มค่ะ อิอิ มื้อนี้ลุงพูนจ่าย จากนั้น ก็ไปเที่ยวกันต่อ เริ่มจาก ถ้ำเลเขากอบ จันทร์เจ้าไม่เข้าถ้ำ กลัวที่แคบค่ะ เลยปล่อยให้เด็กๆเข้าไปกันเอง อิอิ จากนั้นก็ไปต่อที่ สะพานเรือนยอดไม้ หลังจากที่น้องก้อยพาไปแล้ว อยากไปเห็นกับตาตัวเอง ก็ได้เห็นคุ้มๆๆๆๆๆ

รถ พร้อมคนขับ ทุกอย่างเพื่อ..จันทร์เจ้า ไปเลยลูกพี่

หลังจากเดินกันจนเหงื่อตกแล้ว ก็ไปต่อที่บ้าน ท่านประธาน ตั้งแต่ลงจากรถ ทั้งสองคน พี่อู๊ด และ พี่แจ้ว ต้อนรับเป็นอย่างดี ส่วนโกโก้ เอาแต่อายสาวนั่งหลับตาตลอด อิอิ เริ่มด้วย ข้าวหลามกระทอก( เรียกแบบนี้มั้ย )และต่อด้วยมังคุด สดๆ ตามด้วยขนมจีน และสุดท้าย ทุเรียน ต้นที่พี่แจ้วเคยโพสดอกมาให้ดู แล้ว จันทร์เจ้าบอกว่าจะไปกิน คิดดูซิ ว่าจันทร์เจ้าโชคดีแค่ไหน

พี่อู๊ด กับโสทร ทุกอย่างเพื่อ...จันทร์เจ้า อึ๊บ ๆๆๆๆ แงะๆๆๆ

แล้วก็ไปเก็บลองกอง สดๆ จากสวน ได้เห็นต้นลองกอง ต้นทุเรียน และต้นเงาะ บรรยายไม่ถูกว่ามีความสุขแค่ไหน หลังจากนั้น พี่แจ้วก็พาไป เก็บเงาะ ที่บ้านแม่พี่แจ้ว

และไปต่อที่น้ำตก (อะไรเอ่ย ลืม) นั่งคิดไปว่า เราฝันไปหรือเปล่าเนี่ย แต่มันไม่ใช่ฝัน มันเป็นเรื่องจริง จากนั้น โสทร กับ พี่ปริญญา ก็ชวนพี่แจ้วมาต่อที่บ้านพี่ปริญญา มีปิ้งย่าง และคนสุดท้ายที่จันทร์เจ้า ตื่นเต้น ใครเอ่ย?? พี่นุ และ ศรีภรรยานี่เอง พี่นุ ไม่ได้น่ากลัวเหมือนในเวบเลย น่ารักมากๆๆๆ คุยกันถูกคอดี สรุปรวบยอดเลยว่า น่ารักด้วยกันทั้งคู่ แฮะๆๆ จันทร์เจ้าพูดจากวนๆไปนิด อย่าถือสานะ พี่นุ  บรรยากาศในคืนนั้น อบอุ่นมากๆๆ เหมือนกับว่า เราเคยเจอกันมาแล้ว และ จากกันไปนาน แต่ไม่ใช่ค่ะ นี่คือ ครั้งแรก ที่ได้เจอกัน อยากจะบอกกับทุกๆคนว่า เป็นวันที่จันทร์เจ้ามีความสุขที่สุดในโลกเลย และสุดคุ้ม ที่ได้หลุดออกไปจากคุก

สุดท้าย และ ท้ายสุด ใครกันนะที่บอกว่าโสทรไม่ค่อยพูด เป็นคน เงียบๆ (นึกไม่ออกว่าใครบอก) จันทร์เจ้าก็คิดไว้ว่า เขาคงจะไม่ค่อยพูด ที่ไหนได้เล่า คุยเก่ง เป็นกันเอง  น่ารักมากๆเลย สุดแสนจะประทับใจ บอกได้คำเดียวว่า ขอบคุณมากๆๆสำหรับการต้อนรับนักโทษ ในครั้งนี้  มีครั้งแรกแล้ว ต้องมีครั้งที่สอง อย่างแน่นอน จะตอนไหน ไม่รู้ แต่มีแน่ๆ อิอิ

ภาพของฝาก ทุกอย่างเพื่อ..จันทร์เจ้า โสทรต้องตื่นแต่เช้า ไปหามาให้

ของฝากพี่นุ ทุกอย่างเพื่อ..จันทร์เจ้า

ของฝากจากพี่แจ้ว ทุกอย่างเพื่อ..จันทร์เจ้า

ตอนนี้ถึงบ้านโดยปลอดภัยจากโลกภายนอกแล้วค่ะ แต่โลกภายใน ยังอึมครึมอยู่ อิอิ ขอบคุณพี่น้องทุกๆท่านเลยนะคะ

โอกาศหน้า จะไปป่วนภาคใต้อีก