โบโก Bogo
Bogo โบโกครับ
เป็นลูกแม่บรู๊ก ..ครอกนี้มีลูกทั้งหมด 6 ตัว ลูกตัวอื่นๆ ขนสีน้ำตาลฟูนุ่มสลวยเป็นเงามัน(ยังกับโฆษณาซันซิล..เฮอะ..)ตัวพวกมันอ้วนกลมป้อมกะปุ๊กลุกใครเห็นก็ชอบอุ้มไปกอด..แต่โบโก ตัวผอมขนเกรียนดำเมี่ยงไม่ค่อยมีใครแตะเขา หมาน้อยเด็กๆทั้ง 5ตัวชอบวิ่งไล่กัดกันซนหยอกล้ออย่างมีความสุขแต่โบโกเข้าไปแจมความสุขกับเขาไม่ได้ โบโกได้แต่ครางหงิงๆมองดูเขาเล่น...ทั้ง 5ตัวชอบกัดโบโก กัดสบัดๆๆๆยังกับจะเอาให้ตายบางครั้งมันทั้ง 5ตัวรุมกัดโบโกจนเลือดโทรม กว่าเจ้าของจะมาเห็น และหายาทาให้ ซ้ำร้าย แม่บรู๊กเองก็ยังกัด..มันอาจเป็นกลไกธรรมชาติที่จะกำจัดส่วนทีอ่อนแอและไม่สมบูรณ์แต่เจ้าของก็รักโบโก......เวลากินข้าวทั้งห้าตัวก็กินส่วนของตัวเองแล้วไปรุมกิน ของโบโก..จนไม่เหลือถ้าเจ้าของไม่เฝ้าดู เหตุการณ์ดำเนินมาอย่างนี้เรื่อยๆโบโกมีแผลไม่เว้นแต่ละวันจนกระทั่งโบโกพิการ หมอบอกว่าถึงแม้จะ รักษาบาดแผลหาย แต่สมองเขาได้รับการกระทบกระเทือน โบโกจะเป็นอย่างนี้ตลอดชีวิต คือตัวจะชักกระตุกเกือบตลอดเวลา จนเหมือนนกกระเด้าดิน ...เด็กๆเรียก เขาว่า..โบโกหมาแรฟโย่ เพราะมันโย่ โย่ ตลอด ลิ้นของโบโกจะแลบออกมาน้ำลายไหลย้อย....ตาของโบโกจะเหล่..เวลามองจะเอียงคอ เหมือนเด็ก Down Syndrome ส่วนพี่น้องโบโกเหรอ...มีอยู่วันหนึ่งมันไปรุมกินอาหารข้างบ้าน(เจ้าของไม่รู้คิดว่าฟรองค์เอาไปวางไว้)โบโกไม่มีทางได้ไปเฉียดใกล้..โบโกต้องเจียมตัวไม่ไปแย่งเขาไม่งั้นโบโกต้องเจ็บตัวกับรอยเขี้ยวคมๆ มันเอาคางเกยขาหมอบอยู่ข้างๆตะกร้าผ้าอุ่นๆน้ำตาไหล....และหลับไป....เช้าวันต่อมาเจ้าของ...พบลูก5ตัว lay dead..เสร็จมะก้องด้อง ต้องทำการฌาปนกิจโดย
เร่งด่วน บ้านนี้จึงเหลือแค่แม่บรู๊กและ โบโก .....หมาแรฟโย่...
นายชอบต้นไม้ไบไม้ ดอกไม้ ผลไม้ ....โบโกชอบ ขุดไม้ ลากกิ่งไม้ที่
นายตัดแต่งเอาออกมาให้มัน..รกเล่น
นายชอบต๊กตา
โบโกก็ชอบเล่นกลิ้งตุ๊กตา...นี่ไง
บ่อที่ทำงานนายเอาบัวมาปลูกไว้เพื่อนนายเอาปลามาปล่อยมีปลาหางนกยูงปลา
นิลปลาไน และปลาทับทิมสีสวย แล้วก็เอาอาหารปลามาให้มัน โบโกชอบ.ลงไปกวนให้นำขุ่น...จะเล่นกับปลาอ่ะ พอฝนตกน้ำก็ขุ่นมากและมีลูกอ๊อดด้วย
สนามที่ทำงานนายที่ทั้งเด็กและไม่เด็กชอบมาเล่นโบโกชอบ..วิ่งเล่น
เกลือกกลิ้งและ...ไล่ฟัด(เล่นๆ)กับเด็ก
เล่นเหนื่อยแล้วก็นอนด้วยท่าประจำ....
นายชอบเข้าไปถอนหญ้าตัดแต่งกิ่ง ดูหนอน ในกระถางกุหลาบนายตัดกิ่งกองๆไว้
ไม่อยากให้โบโกตามไปเกะกะ..โบโกไม่กลัวหนาม นอนทับได้สบาย..
รูนี้โบโกจะชอบมาหมอบคอยสังเกตุว่าเจ้าของบ้านจะออกมาจ๊ะเอ๋กับตัวเองเมือ่ไร
ใครรู้บ้างเจ้าของบ้านเป็น อะหยัง....
- บล็อกของ นงคราญ วชิรา
- อ่าน 5922 ครั้ง
ความเห็น
ตองอู
24 สิงหาคม, 2010 - 19:17
Permalink
เจียมตัว..^_^..
ไม่ตายเพราะเจียมตัวแท้ๆเลย..เจ้าโบโก..
MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com
ปุ๊ก
24 สิงหาคม, 2010 - 19:32
Permalink
เด็กดาวน์ซินโดร์ม
เหอะๆๆ โบโก่ เหมือนเด็กดาวน์ซินโดร์ม
คิดถึงเจ้าเต้าหู้ที่บ้าน เหมือนเด็กออทิสติกซ์
ต้องให้ เจ้าของพานอนทุกวัน ไม่พาขึ้นห้องนอน
เอ๋อ..น้อย ก็จะเดินร้อง จนกว่าจะพาขึ้นนอน...
ทำแค่...พอดี
ใช้อย่าง...พอเพียง
เก็บออม...พอสมควร
3 พอ...เพื่อความสุขในชีวิต
msn kra_pook@hotmail.com
นงคราญ วชิรา
24 สิงหาคม, 2010 - 20:15
Permalink
ดีวุ้ย
ดีวุ้ยมีเพื่อน..เอ๋อเหมือนกัน...พูดกันรู้เรื่อง
rose1000
24 สิงหาคม, 2010 - 21:57
Permalink
น่าสงสารโบโกจัง
นั่งพิมพ์ไปพานน้ำตาจะไหล น่าสงสารโบโกจัง นี่แหล่ะสัตว์โลก แม้แต่หมายังมีกรรม โถชีวิต
ป้าหน่อย
9 กรกฎาคม, 2011 - 15:39
Permalink
ประทับใจ บล๊อกนี้
กลับมาอ่านอีก ก็ให้นึกถึงเจ้าโกโบ จะอยู่ยังไงน้อ...
ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง
หน้า