กาลครั้งหนึ่งที่พม่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

  •การเดินทางไปพม่า จะเป็นการเดินทางเพื่อทำงานเป็นส่วนใหญ่  แต่ก็แอบแฝงการเที่ยวบ้างแล้วแต่สถาณการณ์จะอำนวย การไปพม่าต้องขอวีซ่าด้วยค่ะ สามารถขอที่สถานทูตพม่า หรือที่สนามบินย่างกุ้ง ค่าวีซ่าประมาน 500บาท ประมาน1วันทำการค่ะถ้าด่วน 1000 บาทขอเช้าได้บ่าย เส้นทางการเดินทางก็เริ่มจากสนามบินสุวรรณภูมิถึงสนามบินย่างกุ้ง ใช้เวลาเดินทางแค่ 45นาทีก็ถึงแล้ว แต่จุดหมายเราไม่ใช่ย่างกุ้งค่ะ มาถึงย่างกุ้งประมาน8 โมงเช้าวันนี้มีเวลาเที่ยวหนึ่งวันในย่างกุ้ง เพราะต้องต่อเครื่องไปเมืองจุดหมาย เมืองมิจิน่า ในเวลา6 โมงเช้าของวันพรุ่งนี้  แต่ย่างกุ้งไม่มีสถานที่เที่ยวเลยสำหรับเรา ส่วนมากจะเป็นวัดค่ะ อีกที่คือตลาดพลอย ที่พม่ามีอัญมณีขึ้นชื่อ คือ ทับทิมพม่า และก็หยก จากเมืองปากัน ส่วนเรื่องวัด ต้องให้คุณกิ่ง คอนศรีมาบอกที่เที่ยวละกันค่ะ 6 โมงเช้าเดินทางโดยเครื่องบินแอร์บากัน ลำเล็กมาก คนพม่านิยมเดินทางโดยเครื่องบิน เห็นเต็มทุกเที่ยวเลย แล้วเค้าก็แต่งตัวสบายๆนุ่งผ้าถุง รองเท้าแตะหนีบแบบรองเท้านันยางอ่ะค่ะ ถ้าคนบ้านเราก็เข้าสวนแล้วล่ะถ้าชุดนั้น ใช้เวลา 2ชม.ถึงสนามบินมิจิน่า มิจิน่าเป็นเมืองทางเหนือของพม่าติดกับประเทศจีน เดินทางได้ทางเครื่องบินกับรถไฟ เท่านั้น รถทัวร์วิงไม่ได้เพราะถนนกันดารมากๆ มิจิน่าเป็นเมืองชายแดนไม่ใหญ่มาก มีโรงแรมไว้บริการนักท่องเที่ยวมากกว่า 10 แห่ง กฎหมายของพม่าห้ามนักท่องเที่ยวต่างชาติพักบ้านคน คือต้องพักที่โรงแรมเท่านั้น  ค่าโรงแรมราคาประมานคืนละ 1000 บาทจะเป็นโรงแรมที่สะอาด ใหม่ ลักษณะเป็นอาคารพานิชย์4-5ห้อง 5ชั้น มาครั้งนี้มาพักรร.ใหม่ ไม่มีลิฟค่ะเลยเลือกชั้นสองเพราะมากับแม่ เดินขึ้นไม่ไหวค่ะ  ราคานี้รวมอาหารเช้าด้วยค่ะ แต่มีที่ถูกกว่านั้นประมานคืนละ 500 บาทแต่ไปกับแม่สองคนไม่กล้าเสี่ยงค่ะ  เย็นนี้จะไปเดินเที่ยวตลาดกันค่ะ ดูว่าตลาดเค้าเหมือนบ้านเรามั๊ย

ตามหลังแม่ไปติดๆ

               ปลาน้ำจืด จากแม่น้ำปิง แม่น้ำสายเดียวกับแม่น้ำปิงในไทยค่ะ

อันนี้ไม่รู้ว่าผักหรือดอกไม้

เจอล่ะของชอบ ผักกูด

หอยโล่ตัวใหญ่มากๆ

นี่ก็ใหญ่ ลูกเนียง

ดอกไม้สวยๆ เค้าซื้อไปใส่บาตรกัน

เดินจนเหนื่อยแวะดื่มน้ำก่อน เอาเข้าจริงๆไม่กล้าดื่มอ่ะ

 

 

รู้จักมั๊ยคะว่านี่คืออะไร  แม่บอกแบบนี้ไม่อร่อย

เลยลงมือทำเองแบบนี้พอจะคุ้นกันมั๊ยคะ

 

สถานนีดับเพลิง  จะช่วยดับไฟทันมั๊ยเนี่ย

บ่อสาธารณะริมถนน

ใครว่าคนพม่าจน  บ้านแบบนี้มีเยอะมากๆส่วนใหญ่จะสามชั้น

ขากลับนั่งรถไฟจากมิจิน่าไปมัลดาเล 10กว่าชม. รถไฟสกปรกมาก แต่เป็นห้องๆส่วนตัวนั่งกัน 2คนกับแม่ ร้อนมีแอร์แต่ใช้การไม่ได้  พัดลมไม่ช่วยไรเท่าไหร่

                                 ถ่ายจากรถไฟ มีแต่นากับภูเขา

ถึงมัลดาเลแล้ว  ที่นี่พระราชวังใหญ่มากๆ คนพม่าบอกว่ากว้าง 3ไมล์ยาว 3 ไมล์

 

 

ความเห็น

อยากไปพม่ามากๆ เลยคับ หวังว่าคงได้ไปเร็วๆ นี้ 

ยายอิ๊ดว่าบ้านเมืองของเขา ยังไม่ได้รับวัฒนธรรมจากแดนอื่นมากนัก แต่เป็นการดีมาก ที่วัฒนธรรมของเขาจะได้เข้มแข็ง ผู้คงจะมีเอกลักษณ์ สื่อถึงความเป็นตัวตนของชนชาติตนเอง อย่างนี้ซิน่าภูมิใจกว่า

ขอบคุณค่ะ..ที่มีภาพสวยงามมาฝากค่ะ

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

พม่า มาเล.......วันนี้ไปหมด...

ขอบคุณค่ะที่พาเที่ยว........

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

มีในโปรแกรม ว่าอยากไป  แต่รอลูกโตก่อน เห็นมีคนเล่าว่า

ต้อง เดินทางยาวนาน 

บางที่ยังไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวก

โปรแกรมเยอะ แต่ ก็ในเมืองไทยก่อนแล้วกัน

รอก่อนนะพม่า

การเดินทางไม่ได้ลำบากเลยค่ะ ถ้ามาย่างกุ้งการบินไทยมีวันละสองเที่ยวเช้า ค่ำ นั่งเครื่อง 45นาที ถ้าไปมัลดาเล มีเครื่องจากเชียงใหม่ด้วยค่ะ  คนที่เค้านิยมนั่งเครื่องบิน มีสนามบินเกือบทุกจังหวัดค่ะ  ที่ย่างกุ้งก็เมืองหญ่มีทุกอย่างเหมือนๆไทย เมืองใหม่ ก็น่าไปเห็นในทีวีสวยมากๆ

ได้เที่ยวพม่าอีกเป็นอะไรที่..เป็นวิถีชาวบ้านจริงๆชอบนะ...ไม่ซับซ้อนแบบสังคมอุตสาหกรรม

มุมกล้องของบีบีให้อารมณ์สุขสงบจริงๆ...กำดอกก้านยสวๆนั่นแลดูเหมือนดอกแกลดิโอรัส

ที่บานๆหน่อยเหมือนพวกอมาริลิสอะไรเทือกนี้..ไม่แน่ใจนะ

วิถีชีวิตของคนพม่า รวมถึงเครื่องมือเครื่องใช้ เหมือนไทยเมื่อ 20กว่าปีก่อนค่ะ  แต่ภาษาอังกฟษเค้าดีกว่าเราค่ะ อาจเป็นเพราะเค้าเคยเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษด้วยมั้ง  บีใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักแม้นกระทั่งในเมืองเล็กๆก็ยังหาคนพูดอังกฤษได้

วิถีชีวิตของคนพม่า รวมถึงเครื่องมือเครื่องใช้ เหมือนไทยเมื่อ 20กว่าปีก่อนค่ะ  แต่ภาษาอังกฟษเค้าดีกว่าเราค่ะ อาจเป็นเพราะเค้าเคยเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษด้วยมั้ง  บีใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักแม้นกระทั่งในเมืองเล็กๆก็ยังหาคนพูดอังกฤษได้

บ้านเราไม่มีกินแล้ว   ถ้าอยากกิน  สงสัยต้องทำวีซ่าไปพม่า

แถวพัทลุงยังพอมีอยู่ค่ะป้าเล็กเวลากินต้องพกโซดาไว้ด้วย แก้นิ่ว

หน้า