จัดกระบวนทัพ..กำลังพลผัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

สืบเนื่องมาจากความแออัดและความไร้ระเบียบแบบแผนของการจัดกระบวนทัพ..เป็นเหตุให้เกิดความอ่อนแอของกำลังพลผัก..แม้สูงยาวแต่เข่าไม่ดี ดูคล้ายกับไร้เรี่ยวแรงเสมือนหนึ่งเป็นโปลิโอ..ก็มิปาน

ยามเมื่อต้องเจอะเจอกับมหิศธานุภาพอันเกรียงไกรของศัตรูที่พร้อมเหยียบคาบให้ราบเป็นหน้ากลองด้วยแล้ว..พลผักแม้จะมีกำลังพลเป็นกองร้อยหรือกองพัน..มีรึจะอาจหาญต่อกรกับพญาจตุบาท

ความอ่อนแอ..นำมาซึ่งความแพ้พ่าย..หมดกำลังต้านทาน..ย่อยยับตามแรงกระทืบบาท..แม้พสุธาสนั่นกัมปนาทจนหวาดไหว

รวมกันตายหมู่..แยกอยู่ตายเดี่ยว..หนทางอยู่รอด..คงมีประการเดียว..คือจัดกำลังทัพเสียใหม่..ลำเลียงพลสู่ยุทธพาหะที่มั่นคงและพร้อมที่จะแยกกันตี..

ไม่จำกัดยุทธพาหะ..บางสำนักว่ากระสอบ..ถุง..แต่กระบวนทัพใหม่เราต้องพิศดารยิ่งกว่า..เอามันลงในตะกร้าขนมจีน..ยุทธพาหะที่เกินกว่าคาดหมาย..

พร้อมสร้างปราการป้อมค่ายเสียใหม่..ให้แข็งแรงแลทนทานยิ่งกว่าเดิม..ยากที่พญาจตุบาทจะก้าวกระโดดเหยียบย่ำจนราบพนาสูร..

และ..บนเชิงเทิน..ใยแม่นายเล็กแห่งอุบลบุรี จึงอาจหาญจัดวางบนกำแพงเมืองได้..ใยเรามิเอาเยี่ยงนั้นจัดวางกำลังบางส่วนประจำป้อมเชิงเทิน..ให้แลดูน่าเกรงขาม

ในเขตขันธ์พัทธสีมา..จึ่งน่าจะปลอดจากภัยศึก..แลดูสงบร่มเย็นเป็นยิ่งนัก

เมื่อป้อมค่ายประตูหน้าบูรพาทิศมั่นคงแข็งแรงดี...

ก็ถึงคราประตูป้อมค่ายด้านอุดร ทักษิณและประจิม ปิดกั้นเสีย..มิให้พยาจตุบาทได้เล็ดลอด

และหากแม้นการจัดกระบวนทัพหน้าเยี่ยงนี้ได้ผลเป็นที่ประจักษ์..เห็นทีจักต้องจัดกระบวนทัพหนุนที่ตามมาสมทบในอีกไม่ช้า

ข้าฯ..จักไม่ยอมแพ้พ่ายต่อ..อริราชศัตรู..แต่มิอยากห้ำหั่นทำร้ายเบียดเบียนซึ่งกันและกัน..จึงได้มั่นหมายจัดกระบวนทัพ แม้นมิได้ต้องตามพิชัยสงคราม แต่จักพยายาม..และหากผู้ใดรู้แจ้ง..โปรดช่วยชี้แนะและส่งเสริม..

ความเห็น

อิ๋วเอ๊ย..หลายต้นคอพับคออ่อน..พี่ต้องผายปอดช่วย..ปั๊มหัวใจ..ใส่เปลไปปลูกในกระถาง..อ่านของบางคนบอกให้เด็ดออกเหลือต้นที่แข็งแรง..พี่ปฐมพยาบาลหมด..ไม่ทิ้ง..เว้นแต่ขาขาด..ยากจะเยียวยา..นี่เป็นปฐมบท..ต้องเอาให้รอด..พรุ่งนี้เด๋วพี่จะรดน้ำมนต์ให้พวกเค้า..อิ..อิ..

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

เหมือนกันเลย   แต่ไม่เหมือนที่  บ้านป้าเล็ก  ต้นงามๆแบบเดี่ยวๆ  ก็ไม่มี   มีแต่อันที่ขึ้นมาแล้ว  นอนพังพาบ  ราบกับพื้น  เพราะฝน

ส่วนใหญ่..ของผมจะเป็นจะเป็นแบบพังพาบ..ต้องมาสางกันแทบตายเลย..ขนาดเอามาฟื้น..ยังดูไร้เรี่ยวแรงเลยอะ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

เอาจริงแฮะ ...

ข้าน้อยขอคาราวะ ....หนึ่งจอก

 

อะไรกัน..หนึ่งจอกน้อยไปปะ..ไม่มาวไม่เลิกลา...เอื้อก..

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

มีฝีมือจริงๆ เคยได้ยินเรื่องเล่า น่าจะแบ่งที่ดินให้เพื่อนเกลอสี่ขาทำเพาะปลูกด้วย  เหตุเบื้องต้นเป็นเพราะว่างงานมาก  จึงต้องหางานให้เขาทำ ฉะนั้น ถ้าทำได้จำเป็นต้องแบ่งที่ให้เขาเป็นสัดส่วนเตรียมเปลือกมะพร้าวให้จำนวนมากพอ  จ่ายงานพร้อมให้เซ็นรับทราบ กำกับไว้เลยว่ามีหน้าที่ฉีกเปลือกมะพร้าวให้เป็นฝอยๆขุยๆ แล้วจะได้เอาไปใช้ในการปลูกต้นไม้  ได้ผลมาแบ่งกัน กินผักไร้สารแทนอาหารสุนัข ...อย่างนี้พอเป็นวิธีการได้ไหมคะ มิสเตอร์(ขออภัยคุ้นเคยกับการใช้ "คุณ" )...ตั้ม

ขอชื่นชมกับความตั้งใจจริงค่ะ คุณตั้ม

พี่สายพิน..อย่าว่าแต่จะมอบหมายงานฉีกเปลือกมะพร้าวเลย..ลูกน้องสี่ตีนผมมันไฮเปอร์..มันทำของมันพักเดียว..มันก็มาหาเรื่องอื่นป่วนต่อ..หากทำสวนอยู่มันก็จะมาคาบกระถางพลาสติกมั่ง เครื่องมือเรามั่ง ถุงปุ๋ยเรามั่ง..จนโมโหนึกจะลงไปกัดกับมัน..เอ๊ย..ไปจัดการกะมันให้รู้ดำรู้แดง..แต่ติดว่าเป็นลูกรักของคุณนายเขา..เลยต้องจำทน

พี่สายพินเรียกผมว่าตั้มเฉยๆดีกว่า..ดูกันเองดีนะ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

จะตระเตรียมจอกจานไปบ้านท่าน...

ร่ำไรสละหัวเมืองใต้...เพื่อขึ้นไปอิ่มหนำ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

อันตัวพี่หาได้มีฝีมือแต่ประการใดไม่..ใยน้องเราจึงมิรีบรุดกวาดต้อนมาแต่หัวเมืองใต้..แล้วรวบรวมไพล่พลขึ้นมาเสพน้ำจันฑ์ให้เป็นที่สำราญใจในชัยแห่งการฟื้นคืนของพลผักพี่..(นอกจากงิ้ว..ยังมีลิเกตามมาอีกคณะ...ฮิ้ววววว)

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

หน้า