พบปะสังสรรค์สมาชิกบ้านสวนพอเพียง ชาวกทม. ครั้งที่ 1

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

หลายท่านคงได้ชมบรรยากาศ ของการพบปะสังสรรค์สมาชิกบ้านสวนพอเพียง ชาวกทม. มาพอสมควรแล้ว แต่มีบางช่วง บางตอน บางมุมที่ผมมองเห็น และเก็บไว้ในแบบภาพถ่ายโลโม เอามาแบ่งปันกันชมครับ



พี่โรสใจดี เอามาแจกเป็นต้นๆ เปิดงานแลกเปลี่ยนพันธุ์ไม้



ต่อจากนั้น ก็ตามด้วยต้นไม้ของหนูแก้ว น้องก้อย ตามมาเป็นเข่งๆ



ตอนนี้ไม่มีใครสนใจต้นไม้ในสวนข้างหลังเลย สนใจต้นไม้ในตะกร้ามากกว่า



พี่โรสบอกว่า ที่เรายืนอยู่ตรงนี้เมื่อก่อนเป็นทุ่งนา แต่ผมว่าเมื่อก่อนเป็นทะเลน้า (เมื่อแปดพันปีก่อนน่ะครับ)



และแล้ว พี่โรสก็เริ่มเดินพาชมสวนเฉลิมพระเกียรติ เริ่มต้นที่สวนไผ่นานนาพันธุ์



มีป้ายบอกสายพันธุ์พืชติดไว้ แต่ก็ไม่ละอียดเท่ากับฟังพี่โรสบรรยาย พี่โรสบอกว่าบางทีเค้าก็ติดป้ายผิด บางอันก็พิมพ์ขาดตกบกพร่อง



สมาชิกหลายท่านบอกว่า อีกหน่อยแม้แต่จะเอาไผ่มากิน ยังต้องมี อ.ย.


ก็น่าหรอกนะ ตอนนี้ที่เห็นขาวๆน่ากินน่ะ อะจึ๊ย.....ขนลุก



ถัดมาก็เป็นดอกไม้รูปทรงประหลาด พี่โรสบอกว่ามีคำเฉลยแล้วในเว็บบ้านสวนฯ



ทุกคนกำลังให้ความสนใจต้นผักแพวแดง แต่เฮียตั้มแกหันมามองอะไรอยู่คนเดียวอ่ะ



อันนี้ต้นโปร่งฟ้า อ่านสรรพคุณได้ที่นี่ครับ http://www.bansuanporpeang.com/node/4801



พี่โรสแนะนำต้นบัวสวรรค์ ที่น่าแปลกคือ ขนาดผลก็ยังคล้ายฝักบัวเลยครับ


ไม่แน่ใจว่าดอก จะคล้ายดอกบัวรึเปล่า



เค้าว่า ดอกไม้กับสตรี เป็นของคู่กัน พอมาเจอกันก็เป็นเช่นนี้หละครับ



ที่มาที่ไปของสวนเฉลิมพระเกียรติฯ และที่ระลึกในพระกรุณาธิคุณของสมเด็จพระเทพฯ



เป็นต้นไม้ที่ได้รับความสนใจมากที่สุด อยากรู้ว่าต้นอะไร ถามไถ่กันเอาเองนะขอรับ



อยากซื้อเมื่อไม่มีคนขาย ก็เลยซื้อเอง ขายเอง แต่เจ้าถิ่นก็ยังไม่ยอมให้จ่ายตังค์



หลังจากเดินชมสวนกันเกือบสองชั่วโมง น้องก้อยก็เปิดตัวของฝากจากพี่รัตนพงษ์



นี่เลยครับ พรีเซ็นเตอร์แนะนำผลิตภัณฑ์ คงไม่ต้องบอกนะครับว่าอร่อยแค่ไหน



แล้วก็มาถึงช่วงเวลาอาหารค่ำ ออเดิร์ฟเป็นเมล็ดพันธุ์หลากชนิด และกะหรี่พัฟรสอร่อย



ดูกันชัดๆ น่ากินมั๊ยล่ะครับ ถ้าอาหารออกมาช้ากว่านี้สักนิด ผมว่าเฮียตั้มแกคงเอามาแทะแน่นอน เห็นแกเล็งๆไว้หลายห่อ



มาแล้วครับอาหาร ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า งานนี้ขอเอาคืนผู้ใหญ่โสทร


งานนี้ชื่นมื่นเบิกบานสุขสันต์กันทั่วหน้า งานหน้าอย่าลืมมากันเยอะๆนะคร้าบ

ความเห็น

ได้บรรยากาศอีกแบบครับ

ความจริงผมอยากถ่ายแบบโลโมไปเลย (ถือกล้องระดับเอว ถ่ายไปเรื่อยๆเปื่อยๆ) แต่เนื่องจากเป็นการพบกันครั้งแรก เกรงใจเพื่อนๆสมาชิกอ่ะครับ

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

ยกกล้องระดับเอว แล้วถ่ายไปเรื่อยๆ

จะถ่ายติดพวกเราทั้งตัวมั๊ยค่ะ  หริอว่าติดรูปไปมีแต่อวัยวะส่วนเอว..ฮาLaughing

งั้นหนูจองที่ ยืนหลังลุงพี...ตลอดงานTongue out

 

ถ้าหนูแก้วยืนอยู่หลังลุง ผมก็ไม่จำเป็นต้องยกกล้องขึ้นเล็ง

คนอะไรทั้งสวยทั้งน่ารัก ชอบถ่ายรูป

แต่ไม่ยอมเข้ากล้อง

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

ใครนั่งหัวโต๊ะ  ยกมือขึ้น  ขอทายว่าต้องเป็น...ต้นกล้า...แน่ ๆ   แหะ  แหะ  Foot in mouth

เพราะเค้ามาล่าสุด แต่ก็ยังอุตส่าห์มาร่วมงานจนได้ เลยต้องนั่งหัวโต๊ะไป

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

ภาพออกมาสวยงามมากครับ

ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ   msn/krawmovie@hotmail.com

ใช่ครับ ผมผิดหวังนิดๆเพราะตั้งใจทำให้ภาพไม่สวย Undecided 

เพื่อจะสื่อถึงเนื้อหาของภาพน่ะครับ ถือว่าเป็นคำติชมนะครับ

คราวหน้าจะพยายามใหม่ครับ

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

เปลี่ยนรูปดูบรรยากาศเปลี่ยนไปอีกแบบจริงด้วยค่ะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ดูกี่บันทึกก็ไม่เบื่อค่ะ  บันทึกที่ผ่าน ๆ มา ดู ๆๆๆๆๆๆ ไม่ทันได้เขียนอะไรเลย มันบอกไม่ถูกค่ะ บอกได้คำเดียวว่าอิจฉา...... อยากเข้าไปอยู่ในหนังเรื่องนี้ด้วย...อยากหัวเราะ อยากรับแจกของ โดยเฉพาะไข่นกกระจอกเทศ  อยากเดินชมสวน..... อยากไปหมดทุกอย่าง ที่สำคัญ ทำไมทุกคนสวย ทุกคนหล่อกันหมดเลยล่ะคะ เอาเข้าจริง ๆ แจ้วคงไม่กล้าเป็นตัวละครในหนังเรื่องนี้เสียแล้ว...... ดูรูปนั้นซิ ดอกไม้กับสตรีน่ะ....ไฉนท่านจึงสวยเหมือนนางในวรรณคดีแบบนี้ล่ะคะ

พี่ดาน่ะตกลงว่าซื้อถั่วฝักยาวไปไหนเยอะแยะไปหมด เมื่อเช้าโทรมาเล่าให้ฟังแล้ว พอรอบบ่ายได้เห็นภาพก็ยิ่งเข้าใจสถานการณ์....

ตกลง ....ไผ่มากินอย... ที่ถูกมันคืออะไรล่ะคะ....อยากรู้จริง ๆ

สุดท้ายขอบอกว่าภาพสวยมากค่ะ....................

หน้า