ขอไว้อาลัย..

     บล๊อคนี้พิมพ์ไปร้องไห้ไปค่ะ...แต่ก็อยากจะไว้อาลัยให้เค้า  กระต่ายตัวนี้เป็นกระต่ายตัวแรกที่อูเลี้ยง  เค้าอยู่กับอูมาตั้งแต่อยู่กรุงเทพฯ  จนมาอยู่ร้อยเอ็ดเค้าก็มาด้วย  เค้าเป็นกระต่ายใจดีค่ะ 

     จนเช้านี้เห็นถึงความปกติของเค้า  เค้าไม่กินผักบุ้ง  ไม่กินอาหารเม็ด  เอาแต่นอน  สังเกตุเห็นมีขี้ตาเกรอะ  และหายใจขัดๆ...ก็เลยจับแยกออกมาดูอาการอย่างที่เคยทำ  ตัวเขาร้อนมากและมีน้ำมูก  อูก็เลยเอายาลดไข้เด็กชนิดน้ำกับยาลดน้ำมูกป้อนเค้า(อันนี้หมอเคยแนะนำมาค่ะ..ว่าให้กระต่ายกินยาเด็กได้ แต่กินในปริมาณ 1/4)  ก็ทำตามนั้น  พอตอนเที่ยงไปดูอาการก็ดีขึ้นนะค่ะ  ไข้ลด  หายใจได้ดีขึ้น  เริ่มกินผักบุ้งกินหญ้า  จนมาตอนเย็น เหมือนเค้าหนาวๆสั่นๆและตัวเริ่มร้อนอีกเลยพาไปหาหมอ

     หมอฉีดยาให้ 1 เข็ม...และบอกว่าเค้าปอดบวม  ฉีดยาให้แล้วให้รอดูอาการ  ถ้าพรุ่งนี้ไม่ดีขึ้นให้มาฉีดซ้ำ  กลับมาก็เอาเขาเข้ากรงแยกแล้วหมั่นไปดูอาการ  เขาเหมือนทรงตัวไม่อยู่  เดินก็ไม่ไหว  คลานก็ไม่ไหว  หาที่พิงตลอด  อูก็เลยย้ายเค้ามาอยู่ที่ห้องอูเลยจะได้ดูอาการอย่างใกล้ชิด 

     ตอนนี้อูเริ่มรู้สึกว่าเค้าไม่ไหวล่ะ  หายใจพะงาบๆ  ตาลอย  ดิ้นตลอดเลย  ซักพักก็สงบ  หายใจช้าลง..ช้าลง  จะพาไปหาหมอก็ปิดหมดแล้ว(แถมฝนตกหนักมากกกกกกก)...อูเอาแต่นั่งร้องไห้  คุยกับเค้า  ลูบหัวเค้า  อุ้มเค้าไว้ที่ตัก..

     และไม่รู้อูคิดไปเองรึเปล่า...เหมือนเค้ายิ้มให้อูแล้วเค้าก็หายใจเฮือกสุดท้าย...แล้วจากไป....ตอนนี้รู้สึกแย่จริงๆค่ะ  คิดว่าตัวเองน่าจะทำอะไรได้ดีกว่านี้  ตอนนี้ก็เอาแต่ร้องไห้  จึงขอระบายออกมาบ้างน่าจะดีขึ้น...อูคงต้องค่อยๆทำใจ  เพราะรู้สึกเสียใจมากจริงๆ 

     ตอนนี้คงต้องขอไว้อาลัยให้เจ้ากระต่ายของอู...หลับให้สบายนะลูก...พรุ่งนี้แม่จะทำบุญไปให้..