รักนี้ต้องตัด
อุตส่าห์ฟูมฟัก ทนุถนอมมาหลายปี กว่าจะงอกงามจนถึงทุกวันนี้ แต่ต้องมามีอันเป็นไป...
กล้วยค่ะ..กล้วย ต้นที่เห็นนี่ ปลูกมาสามปีแล้ว โตไม่เท่าไร สงสัยจะให้อาหารดีไปหน่อย แข่งกันออกใบ จนใบเก่าผลัดไม่ทัน ใบใหม่ก็ขึ้นมาแทรก
จำใจต้องตัดทิ้ง..ลอกออกให้หมด เสียดายก็เสียดาย เพื่อช่วยชีวิตใบใหม่ จำใจต้องทำ.
เนี่ยเหลือต้นขาวจั๊วแบบนี้เลย..คงเจ็บน่าดู...
ต้นแรก อายุสามปี ออกลูก แต่ไม่มีผล..เต็มกระถางเลย
ต้นที่สองนั่น กล้วยใบสีแดง..นึกไม่ออกว่าจะมีลูกสีอะไร..หรือมีแค่ใบประดับ
ต้นที่สาม เหมือนกล้วยน้ำหว้าบ้านเรา
ส่วนต้นที่ถูกถอดเปลือก อายุห้าปีแล้ว กล้วยน้ำหว้าของแท้ สัญชาติไทยโดยกำเนิด เพราะหอบหิ้วขึ้นเครื่องมาด้วยมาด้วย ยอมให้ตายไม่ได้
ต้นคู่นั่น ทนหนาวได้ เห็นฝรั่งเค้าปลูกไว้นอกบ้าน แต่เราไม่เอาด้วย กลัวมันตาย เพราะมีหน่อเล็กรอบๆต้นเกือบสิบหน่อ เกิดใหม่เดี๋ยวไม่สวยเหมือนเดิมนะจิ..
เฮ้อ จะทนอยู่ไปได้อีก กี่น้ำหว้า..หุหุหุ
- บล็อกของ ป้าตู้_ตะวัน
- อ่าน 5105 ครั้ง
ความเห็น
ป้าตู้_ตะวัน
2 ตุลาคม, 2010 - 23:45
Permalink
คงจะจริงค่ะแก้ว.. เรารึ
คงจะจริงค่ะแก้ว.. เรารึ กลัวว่ากาบที่เหลือจะไปรัดต้นคอ เดี๋ยวมันหายใจไม่ออก..เลยตัดซะเหี้ยนเลย..ฮี่ๆๆๆ คราวหน้าจะลงเหลือไว้ค่ะ
ตะวันลาลับกับขอบฟ้าไกล แล้วเริ่มต้นใหม่กับขอบฟ้ากว้าง ทุกชีวิตก้าวเดินบนหนทาง ที่ตนได้วาดวางอย่างตั้งใจ
มานี มานะ วีระ ชูใจ
2 ตุลาคม, 2010 - 08:32
Permalink
ความรู้สึก..
เหมือนกับแล่เนื้อเถือหนังอย่างไรก้ไม่รู้...
แต่หากจะสงสารเก็บไว้ก็ป่วยการ...
เหลือ...แต่เกลือทา...หากภายหลังไม่ยอมผลิดอกออกผลอีก..
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
ป้าตู้_ตะวัน
2 ตุลาคม, 2010 - 23:47
Permalink
น่าจ๋งจ๋านเน๊าะ.. ฮือออออ
น่าจ๋งจ๋านเน๊าะ.. ฮือออออ คงไม่หวังผลละค่ะ แค่ต้นไม่ตายก็ดีใจขนาดแล้ว..
ตะวันลาลับกับขอบฟ้าไกล แล้วเริ่มต้นใหม่กับขอบฟ้ากว้าง ทุกชีวิตก้าวเดินบนหนทาง ที่ตนได้วาดวางอย่างตั้งใจ
จันทร์เจ้า
2 ตุลาคม, 2010 - 09:39
Permalink
ไม่เคยทำค่ะ
แบบนี้ เคยแต่ หากเราไม่ต้องการใบไหน ก็ตัดใบออก แต่ไม่ปอกเปลือกค่ะ เห็นแล้ว สงสารจัง เปลี่ยนสีผิว จากสีแทน เป็นสีขาวเลย อิอิ
ขาวอย่างกับหยวกแน่ะ
พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า
ป้าตู้_ตะวัน
2 ตุลาคม, 2010 - 23:49
Permalink
เคยหลอกหลานที่ไม่ค่อยชอบทานข้
เคยหลอกหลานที่ไม่ค่อยชอบทานข้าว ให้กินไข่ต้ม เพราเค้าอยากขาว สงสัยกลับไปเที่ยวนี้ต้องหลอกให้กินหยวกกล้วย..หุหุหุ
ตะวันลาลับกับขอบฟ้าไกล แล้วเริ่มต้นใหม่กับขอบฟ้ากว้าง ทุกชีวิตก้าวเดินบนหนทาง ที่ตนได้วาดวางอย่างตั้งใจ
Tui
2 ตุลาคม, 2010 - 09:49
Permalink
พยายามมากเลย ครับ เก็บ
พยายามมากเลย ครับ เก็บ เข้าบ้าน เวลาหน้า หนาวด้วย ผมโชคดีไม่หนาว มากเอาลงดินเลย หน้านาวไม่ตาย ตอนนี้แตกใบอ่อน แล้วไม่ทราบพันธ์ อะไร เหมือนกัน ไม่ได้หวังลูกเลย ครับ ขอให้มีใบไว้ใช้ ก็ ดีแล้ว เห็น แล้ว ภูมิใจแทนครับ ดูแลกล้วยดี งามเชียว ครับ
ป้าตู้_ตะวัน
2 ตุลาคม, 2010 - 23:51
Permalink
คุณตุ๋ยอยู่เมืองใหนคะ..โชคดีจ
คุณตุ๋ยอยู่เมืองใหนคะ..โชคดีจังไม่ค่อยหนาว ป้าตู้เอาลงดินไว้แล้วค่ะสองต้น ยังไงๆใบคงจะช้ำหมด แต่หน่อมันคงรอด จะรายงานผลหน้าร้อนปีหน้านะคะ
ตะวันลาลับกับขอบฟ้าไกล แล้วเริ่มต้นใหม่กับขอบฟ้ากว้าง ทุกชีวิตก้าวเดินบนหนทาง ที่ตนได้วาดวางอย่างตั้งใจ
ส.ท.ดวงจันทร์ น...
2 ตุลาคม, 2010 - 09:59
Permalink
กระถางเล็กไป
ลงดินเลยครับ
ไม่ต้องไปอยากเป็นคนสำคัญของใครให้มากเรื่อง
ขอแค่เพียง ไม่สำคัญตนผิด เท่านั้นพอ
ป้าตู้_ตะวัน
2 ตุลาคม, 2010 - 23:52
Permalink
แล้วจะเปลี่ยนกระถางให้ใหญ่ขึ้
แล้วจะเปลี่ยนกระถางให้ใหญ่ขึ้นจ้า
ตะวันลาลับกับขอบฟ้าไกล แล้วเริ่มต้นใหม่กับขอบฟ้ากว้าง ทุกชีวิตก้าวเดินบนหนทาง ที่ตนได้วาดวางอย่างตั้งใจ
lekonshore
2 ตุลาคม, 2010 - 10:18
Permalink
ปลูกในกระทาง
ปลูกในกระทาง กล้วยน่าจะไม่รอด
แบบนี้เอาต้นมาแกงดีกว่าค่ะ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
หน้า