กลับมาแล้วค่ะ..^_^..

ตามมาดูบรรยากาศ ทุกบล๊อก

ที่ทุกคนกรุณามาลงให้ชม

แต่พูดไม่ออกเลยได้แต่อ่านๆ

ดูรูป ดูแล้วดูอีก มันตื้อๆนะ

ไม่รู้จะบอกความรู้สึก เหมือนอูว่า

เกินคำบรรยาย ความรู้สึกแบบนี้

ป้าหน่อยว่า หาได้ยากนะ ที่จะให้

เกิดกับคนที่อยู่ๆ มาเจอกัน

ขอบคุณผู้ก่อตั้งและชาวบ้านสวนฯจริงๆ

ที่สร้างบรรยากาศแบบนี้ขึ้นมา ให้ได้ชื่นใจ..

กลับถึงบ้าน ก็เริ่มเลยนะ เดินทางปลอดภัยดีใช่มั้ย

เอ..จะถามทำไมนะ ถ้าไม่ปลอดภัยก็คงจะไม่ได้ทำลงบล็อกอย่างนี้หรอกเนอะ

พลังงานเยอะมาก ๆ เลย ไว้โอกาสหน้าเจอกันนะจ้ะ

สาวไฮเปอร์คนนี้..ถ้านิ่งเธอจะหลับทันที..ต้องมีกิจกรรมให้ทำ..ครั้งหน้าเตรียมไม้กวาด..ไม้ถูพื้น..แปรงขัดส้วมให้เธอด้วย..ไม่งั้น..เธอหงุดหงิด..เออ..งานทำบุญบ้านสวนที่นาโยง..อูไม่คิดจะไปเหรอ..มีเครื่องบินรับส่งด้วยนะ...

ไม่หลับไม่นอน ไม่ยอมพักผ่อนเลยเหรอเนี่ย

อึดมากๆเลยน่ะ