ระบบนิเวศ ส่งมา
แปดเดือน ที่แล้ว ไม่เคยคิดว่าผมจะสามารถสร้างระบบนิเวศ ย่อมๆขึ้นในสวนบนทรายที่ บ้าน ผมได้ เริ่มจาก พื้นทราย กลายเป็นแปลงผัก จากนั้น กลายเป็น แหล่งเพาะพันธ์ หอยทากมีเปลือก และ ไม่มีเปลือก กิ้งกือ และ หนองแมลง อีก หลายชนิด ส่วน ใส้เดือนนั้น ผมขอตัวอ้วนๆ ยาวๆ มาจากบ้าน คุณป้ามาปล่อย อยู่ หลายกำมือเพราะใส้ เดือน ธรรมชาติ แถวบ้านผมไม่มี มีแมลงและสัตว์เลื้อยคลานเล็กๆ มีพืชผัก ต้นไม้ให้ร่มเงา มีน้ำขังตามหลุมบ่อในสวนครัว ก็ย่อมมี สัตว์นักล่าครับ มารู้จักกันครับ ว่าสัตว์นักล่าที่ธรรมชาติส่งมาชื่อ อะไร
มาช่วงหลังสังเกตุเห็นว่า ผักจะงามไม่ค่อยมี หอยระบาด ซึ่งเราคิดอยู่ในใจว่า เราคงจะ เก็บทันหมดแล้ว ปรกติ เราก็ เก็บทุกวัน พอเก็บ และ เว้น ว่าง เขาก็จะมาให้เก็บ อีก เป็นมาหลายเดือน เราก็ สู้ทน มาสอง อาทิตย์ หลังนี่ละครับ รู้สึกว่า เว้นไม่เก็บหอย มานาน และ แมลงตามดิน ก็ ลดลง ไม่แปลกใจเลย ดีใจนึกว่าเราเก่ง จนสุดท้าย เมื่อวาน กลับจาก ประชุมตอนเย็น เดินรอบบ้าน เลยเจอ ผู้ช่วยครับ กำลังนอนตากแดด อยู่ หลังบ้าน สบายใจเลย จะว่าไป ตัวนี่น่ารัก ครับสีเข้ากับ อิฐ ปูพื้นเลย ชื่อจริงครับ บ็อบเทล Bobtail Lizard เป็นสัตว์พื้นเมืองพบได้ถั่วไป หมู่บ้านผมนั้น ร้อมด้วยป่าละเมาะครับ ดั่งที่เคยผาไปเดินชมดอกไม้ป่า ตอนนี้เดินไม่มัน แล้วเพราะแห้งแล้ง มากมาย พอแล้งอาหารขาดแคลนจึงเป็น ส่วนหนึ่ง ให้ บ็อบเทล อพยพมาในสวนครัวผมครับ มาก็ยินดีตอนรับเป็น อย่างมากครับ เพราะ อาหารโปรดเขาคือหอยทากที่มี เปลือกและไม่มี เปลือกครับ เห็นเขาแล้วมีความสุขครับ เพราะเราไม่ได้ใส่สารเคมีอัตราย เขาคงทานได้ อร่อยเลย เพราะ หอยบ้านผม ตัวอ้วนๆ ทั้งนั้นครับ อาจไม่ใหญ่เท่าเมืองไทย แต่คงพอไหว
อยู๋แบบแห้งแล้วก็ดีไปอย่างครับ ชักจูงสัตว์นักล่าได้ง่าย งูนั้นไม่ต้อง ห่วงครับ หายาก เขาจะชอบอยู่ใกล้ๆ แหล่งที่มีกบ บ็อบเทลนั้น สัตว์นักล่า เป็นนกครับ แต่นกบ้านผมไม่มีมาลง เพราะ ผมพ่นเชื้อ แบคทีเลีย ฆ่า หนอนก็เป็นได้ เชือแบคที่เลียนี้ไม่เป็นพิษกับนกและคน แต่ไม่มีอาหารนกก็ไม่มา
กลับมาเรื่องบ๊อบเทล ต่อครับ บ็อบเทลนั้น สามารถเก็บเป็นสัตว์เลี้ยงได้ครับมีคนนิยมด้วย มีหลายสี หลายลาย ที่ดั้งๆ ตัวที่ลิ้น สีฟ้าครับ เขาไม่ว่องไว และไม่มีพิษ หรือดุร้ายครับ ไม่มีฟัน แหลมคม บาดใจ น่ารัก ผิวก็ ไม่ลื่น หยาบ จับง่ายไม่หล่นง่ายๆ เคยลูป ที่บ้านเพื่อน แต่พอผมอุ้ม มัน งับมือ เห็นตัวที่บ้านเลยไม่กล้า อุ้มเล่น เอาไว้ ชินกันก่อนครับ จะเอามาอุ้มเล่น หวังไว้นะครับ ว่าถึงหอย หมด เขาจะ อยู่ เป็นเพื่อน เรา พยายามหาอ่างน้ำ ให้ แล้วครับ เขาได้มีดื่ม อยากให้อยู่ เฝ้าสวน นานๆ จะหามาปล่อย ก็ กะไร อยู๋ครับ เพราะถ้าไม่มีอาหารเขาก็ไปอยู่ดี แบบนี้ก็ ดีครับ อย่างน้อย ก็ มี ผู้ช่วยเก็บหอย เก็บ ตักแตน แขกไปใครมาก็ชวนกันไปหาดูนะครับ ถ้าเขาอยู๋กับผมธาวร จะ ตั้งชื่อ ครับ ตอนนี้ เรียก บ็อบเทลไปก่อน ครับ อ้อเวลาเขากลัวนั้น เขาจะ แลบลิ้น อ้าปากกว้างเลยครับ เป็นสัญญาลักษ์เฉพาะน่าเอ็นดู เชียว ที่บ้าน ลิ้นดำครับ ถ่ายหลายครั้ง กว่าจะได้ ตอนอ้า ปาก นี่นะครับ
เจอกันบล็อก หน้า ครับ
ตุ้ย
- บล็อกของ Tui
- อ่าน 8309 ครั้ง
ความเห็น
เจ้โส
18 พฤศจิกายน, 2010 - 12:54
Permalink
เจ้าลิ้นดำ
เหมือนตุ๊กแกบ้านเราเลย เจ้าลิ้นดำมันร้องเหมือนตุ๊กแกมั้ย
garden_art1139@hotmail.com
Tui
18 พฤศจิกายน, 2010 - 13:23
Permalink
ไม่เหมือนครับ เจ็โส
ไม่เหมือนครับ เจ็โส เขาเรียบร้อย เชื่องช้า ไม่มี เสีย เลย อ้าปาก ยังไม่ออก เสียง เลย ครับ น่าเอ็นดู จริงๆ
Slowlife
18 พฤศจิกายน, 2010 - 13:15
Permalink
ไม่ได้รังเกียจ
ไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ แต่ว่าต่างคนต่างอยู่จะดีกว่า แบบว่าอยู่ในสวนได้ แต่อย่าเข้าในบ้านอะไรแบบนี้น่ะค่ะ ขอแบ่งชั้นวรรณะนิดนึง
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
Tui
18 พฤศจิกายน, 2010 - 13:27
Permalink
คุณ Sloelife ถ้าเขาแสนรู้
คุณ Sloelife ถ้าเขาแสนรู้ ว่าง่าย เรียก เข้าใจ นะ เอา เข้าบ้าน จริงๆ คนเราชอบ ต่างกัน เข้าใจครับ ขนาดผมไม่ชอบ งู ยัง ชอบเขาเลย สะอาด ด้วยนะ ไม่ทาน ของ เสีย ทานผัก ด้วย และถ้ามี คู่ จะ มีแค่ครั้ง เดียว ถ้า คู่ตายจะไม่มี อีกเลย ยังไงขอบคุณ ที่แวะมา ครับ
ตั้ม
18 พฤศจิกายน, 2010 - 13:28
Permalink
ผมกลัวตุ๊กแก..
เรื่องแมลงหนอน..นี่ไม่กลัว..แต่กลัวตุ๊กแก..เจ้าตัวนี้หน้าตามันคล้ายมากเลยนะตุ้ย..พี่คงไม่กล้าจับ..แต่ดีแล้วถ้ามันมาช่วยดุลธรรมชาติ..สมัยก่อนบ้านพี่ทั้งกิ้งก่า..จิ้งเหลน..ตุ๊กแก..หิ่งห้อย..กบ..เขียด..เต็มไปหมด..แต่พอมีเจ้าบีบีหมาน้อยมาประจำ..ไม่ค่อยเห็นมันออกมาป้วนเปี้ยนเลย..เมื่อคืนวันก่อน..เห็นแสงไฟวาบๆในปากมัน..ทีแรกตกใจ..พอดูใกล้ๆ..หิ่งหอยไปอยู่ในปากมันซะแระ..วาบได้สองสามวาบไฟก็หายไปในปาก..เฮ้อ..
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
Tui
18 พฤศจิกายน, 2010 - 13:54
Permalink
พี่ตั๊ม ผมนิสัยไม่ดี เห็น
พี่ตั๊ม ผมนิสัยไม่ดี เห็น อะไรที่เรากลัว จะตีครับพี่ บ็อบเทล เห็นในรูป อาจน่ากลัว ตัวจริง น่าเอ็นดู ครับ พี่ไม่ดุร้าย และ ป่ายปีน ครับ เขาจะ ถูกแมว ล่าประจำ เพราะ ช้า ครับ
ถ้า ผม มี สุนัข ก็ คงเป็น เหมือน กัน บีบีเก่ง นะครับ งาบหิ้งห้อยได้ ต้องไวมากครับ ผมเลี้ยงสัตว์ ลำบาก เพราะ ต้อง เดินทาง แต่ถ้า เลี้ยงสัตว์ เลื้อย คลานไม่แน่ มัน อึดไม่ต้อง การ อะไร มาก ครับ ผมไม่ได้ ชอบของแปลกนะ แต่น่าอุ้มจริงๆ
tantawan-ตะวัน
18 พฤศจิกายน, 2010 - 13:46
Permalink
พี่ตุ้ย
ผู้ช่วยน่ารักดีค่ะ คงช่วยผ่อนแรงไปเยอะเลย
Tui
18 พฤศจิกายน, 2010 - 13:58
Permalink
น้องตะวัน ขอบคุณ ครับ ถ้า
น้องตะวัน ขอบคุณ ครับ ถ้า เขาอยู่ กับผม จะ เลียงดู เป็น อย่าง ดี กลัวหอยหมด จะ กินใส้เดือนต่อ นะซิ ครับ ไม่เป็นไร อะครับ
บ็อบเทล ตัวเดียว ผมเลี้ยง ได้เขากิน ผักด้วยนะ ผมยกผักกาดหอมให้เลย
กุ้งบางบัวทอง
18 พฤศจิกายน, 2010 - 14:14
Permalink
คุณตุ้ย
แหม! เปิดบล็อกมาตกใจหมดเลย กุ้งคงคิดเหมือนเกือบทุกคนแหละค่ะว่าเหมือนทั้งจิ้งเหลนและตุ๊กแก เค้าตัวขนาดไหนคะถึงอุ้มได้น่ะ ? ถ้าเขาเดินช้าอย่างนี้ต้องระวังมืด ๆ อาจจะเหยียบเขาได้ ดีนะคะที่เขามีขาเลยทำให้น่ากลัวน้อยลงหน่อย เพราะกุ้งกลัวสัตว์ที่ไม่มีขาเกือบทุกอย่างโดยเฉพาะหนอน ถ้าให้เลือกอุ้มหนอนกับข้าวหมอ กุ้งเลือกอุ้มเจ้าข้าวหอมดีกว่าหนอนค่ะ
มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ
Tui
18 พฤศจิกายน, 2010 - 14:19
Permalink
คุณกุ้งตัวไม่ใหญ่ ครับ
คุณกุ้งตัวไม่ใหญ่ ครับ แค่สามสิบเซนต์ ได้นะครับจริงครับ เขาจะโดนรถทับตายปรจำ ในตอน กลางคืนนะครับ อยาก อุ้ม แต่ กลัว โดน กัด ถ้า เขา อยู่ กับ ผมนะ จะ หาอะไร ไป ป้อน เชื่อง แล้ว ค่อย อุ้ม ครับ
หน้า