เหงาเท่ากันหรือเปล่า..^^
เหงาเท่ากันหรือเปล่า......ถ้าเหงาเท่ากัน วันนี้จะพาไปเที่ยวดูโลกกว้างค่ะ ...
....เอ้ ทางนี้คุ้น ๆ เหมือนกับว่าเคยมาแล้วครั้งหนึ่ง.... ไม่มีที่ไป ....ไปดูโลก กว้างกันดีกว่า...
ถึงตรงนี้ ก็อดใจไม่ได้ที่จะถ่ายรูป ป้้ายบอกว่า ใช้ ความเร็ว 30.. คิดถึงเพลง 40 Km/Hr
ขึ้นไปบนเขา .....ที่นี้คือ หมู่บ้านเขาลาน หัว วัว ถนน ไม่ต้องพูดถึง หลุม อิโหลกโขกเขก ทั้งหลุม ทั้งหลุด มีครบ คู่ กัน................................
...ขับมอไซ ใส่เกียร์ต่ำ มาเรื่อย ๆ ......
... รถจอดอยู่นี้ คนอยู่ไหน ....เสียงนกดังเทือนป่า..ตอนนี้ สี่สามโมงกว่า ๆ. ตะโกน คอแห้ง..อยู่ไหน หว่า...
ดิน เดิน หอบ หอบ รู้สึกวันนี้ ควนจะสูงกว่าเดิม หรือว่าเราคิดไปเอง.. ตะโกน คอแห้ง.. ยังไม่ได้ยินอีก ..หรือว่า ไม่อยู่...............
ไป ๆ เดินขึ้นไป ....
ถึงหนำ...
ไม่นาน ได้ยินเสียงตอบกลับแว่วๆ ...ทางนี้ ทางไหน หลังบ้าน ข้างบน... เห็นตัวเท่า มด...
เจอแล้ว เจ้าบ้าน.....
เดินไป หันหลังมอง เห็นทะเลมั๊ย เห็น ๆ ขึ้นมาก่อน.. เดินลืมเหนื่อย...
ถึง แล้ว..... ทะเลอยู่ตรงไหน ไม่ได้ใส่แว่นมา......มอง ไม่เห็น.......
.... ถ่ายรูป ไปก็แล้วกัน...
กล้อง มือถือ เห็นแค่นี้ ไม่เห็น ทะเล.. แต่ ปลายเส้น ขอบฟ้านั้นน่าจะเป็นทะเล.....
หากจะชวนเธอไปที่ ที่ซึ่งขอบฟ้า นั้นมีเพียงแสงรำไร.
......
.....เมื่อเส้นขอบฟ้า นั้นกลายเป็นสีเทาเทา จะปลดปล่อยความเหงา ให้ใจ.....
.40 Km/Hr....เพลงเค้าเพราะจริงๆ .
............... อีกมุม ถ่ายต่ำลงมาอีิกนิด ....
...........................................................เห็นแต่ยอดต้นไม้...
ขึ้นมาแล้ว ก็ขอสูดอากาศ บนนี้ ให้หายเหนื่อย
ได้ยินเสียงน้ำตกแว่ว ๆ นั่ง โม้จนหายเหนื่อย ไปดูน้ำตกกันดี กว่า....
....
......................
ภูเขาอีกฝั่ง เป็นเขตป่าสงวน.... โดยมี น้ำตกกั้น แบ่ง...
เป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์มาก...เดินเล่นได้ แต่มิกล้า น่ากลัว...
...............
ไปดูน้ำตกกันดีกว่า
เป็นน้ำตก เล็ก ๆ .....แต่เสียงดังก้องทั้งป่า...
...................น้ำลึก...หากมีแดดซักหน่อย น้ำคงสวย...
ลูกหินหลากสี...
ลูกหิน จะหนัก กว่า ปกติ เพราะบางส่วนเป็นแร่....
............เล่นน้ำให้หายเหงานะคะ .........................
...................
...................
..............
........................
.....
..................
..
.......................
.............
............................
............
หลัง น้ำหลาก พัดพาเอาตะไคร้ น้ำไป
ทำให้เดินสะดวก ไม่ลื่น
เห็นแล้ว อยากกระโดด ลงไปแช่ แต่น้ำ โครต เย็น..
.กลับเหอะ ให้มีแดดหน่อย ค่อยมาแช่...
.แค่เอาเท้าหย่อนไป.. ไม่นานต้องเอาขึ้น...เย็น ๆ
.................
เจ้าของสวน จะหมก หัวมันเทศให้กิน...ดูแล้วหน้าตาแขก กินหัวมันหมกได้...
.....
ลุงบอกต้นนี้ ขุดได้ ขุด ๆ ..
จีบหญิงไม่ค่อยชับแต่ หมกหัวมันแลท่าชับ ...เผากันเองก่อน....
(สาวโสด สนใจ อยู่บน ควน ติดต่อได้นะคะ แอนจะเป็นนายหน้า.....
เป็นลูกพี่แอนเอง แอนเป็นลูกน้อง ห่างกัน สองปี หลานยาย รุ่น ๆ ที่โต มาด้วยกัน
....................................
เจ้าหมาน้อย กับหัวมันเทศ.....
หมก ไป ลูกพี่ ลูกน้อง หนึ่งคน กับอีกหนึ่งตัว ขอรอ....
.....................
แอบลืมตามามองด้วย.... ส่งสัยกลัว เราแย่ง...
หัวมันหมก ไส้เหลือง ร้อนๆ จาก เตา ....หนีหัวมันหมก มาหมก หัวมัน
แต่กินบ้านเอง ไม่อร่อย เหมือน กิน บ้านเพื่อน เปลี่ยน บรรยกาศ
.....
เป็นมันเทศ ไส้เหลือง ร้อน ๆ ...
อยากป้อน แต่คง ไม่มีใครกล้า .....( ขี้มือดำ..)
...........................................
บรรยากาศ ยามเย็น เสียง นก ชะนี ดังลั่นป่า....
กลับบ้านก่อน................. แล้วจะพามาเที่ยวใหม่นะคะ...
................................อีกหนึ่งวัน............
- บล็อกของ ann
- อ่าน 6371 ครั้ง
ความเห็น
มานี มานะ วีระ ชูใจ
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:30
Permalink
ถึงจะดหลดโครตช้า...แต่ว่ามาดู
ภาพสวยๆ อารมณ์สาวๆ และดอกไม้สีแดงเปร้ด....:admire2:
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
ann
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:46
Permalink
ขอบคุณค่ะ..
พี่เงาะน่าจะชอบ..
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
มานี มานะ วีระ ชูใจ
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:30
Permalink
ถึงจะโหลดโครตช้า...แต่ว่ามาดู
ภาพสวยๆ อารมณ์สาวๆ และดอกไม้สีแดงเปร้ด....:admire2:
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
chai
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:31
Permalink
น้องแอน
เห็นแล้วหายเหนื่อยจริงๆนะนี่ วิวสวยมาก
ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ msn/krawmovie@hotmail.com
ann
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:51
Permalink
ขอบคุณค่ะ
หายเหนื่อย เย็นชื่นฉ่ำหัวใจ..
แต่ตอนเดินขึ้นไป หอบ แฮ่ก ๆ....
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
ดงดม
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:32
Permalink
แอน
นึกถึงตอนกลางคืน คงมืดวังเวง ผสมปนกับเสียงสัตว์ป่า หรีดหริ่ง เรไร มันช่างเป็นเสียงแห่งธรรมชาติแท้ๆ ..ว่าแต่อยู่คนน้อยๆก็น่ากลัวเหมือนกันนิ
ann
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:55
Permalink
กลางคืน..
ขนาดตอนเย็น เสียงร้อง ดังลั่นป่า ..แล้วกลางคืน.
สวนสุดท้ายของเขตป่า...ไปเช้าเย็นกลับ...
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
tantawan-ตะวัน
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:33
Permalink
แอน
:admire: อิจฉาอ่ะ..พาพี่ไปเที่ยวบ้างนะ น้ำตกใสๆ โอ๊ย...อยากไปเที่ยวบ้านแอน
ann
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:58
Permalink
ดับผ้า
พี่ตะวันดับผ้ามากินหัวมันหมกได้เลย.....
......
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
lekonshore
30 พฤศจิกายน, 2010 - 20:37
Permalink
น้องแอนตามมาเที่ยว
:embarrassed: 555 จีบสาวไม่เก่ง สนตรงหมกหัวมันเก่ง หมกแล้วไม่ลืมเป็นใช้ได้ แสดงว่าโสดกันทั้งลูกน้อง ลูกพี่เลยสิเพราะหมกมันเก่งเหรอ ดีนะพี่แค่อบเป็น
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
หน้า