ในที่สุดเขาก็จากเราไปจริงๆ..ฮือๆ..

:confused: เสียใจด้วย ตกใจนึกว่าใครเป็นไร จัดงานให้มั๊ย แจกการ์ดเชิญด้วยนะ

ตกใจนึกว่าใครเป็นอะไร ?  แล้วจัดการเขายังไงฝังหรือฌาปนกิจ...

เสียใจด้วยค่ะ

เผา หรือฝัง..ดี

มันเป็นเช่นนี้แล

เอาใหม่ครับ เดี๋ยวครูแก้วส่งการบ้านให้ชุดใหญ่เลยดีไหม :cheer3: :cheer3:

อนิจจา วัฏสังขารา-สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ......

อุปปาทวยธัมมิโน-มีอันเกิดขึ้นและเสื่อมไปเป็นธรรมดา.......

อุปปัชชิตวา นิรุชฌันติ-บังเกิดขึ้นแล้วย่อมดับไป......

เตสัง วูปสโม สุโข-การเข้าไประงับสังขารเหล่านั้นเสียได้ เป็นความสุข....

ผมชอบปลูกต้นไม้มากกว่าเลี้ยงสัตว์ เพราะเราเห็นธรรมได้ง่าย บ่อยๆ และไม่มีความยึดมั่นถือมั่นมากไปจนจิตหดหู่และเศร้าหมอง ผมเคยเกือบกระทำกรรมปานาติบาทเพราะหนูมากัดกินต้นกล้าที่เพาะไว้ พอเห็นสภาพที่เค้าติดกับดัก (ที่เป็นกระดาษกาว) แล้วรู้สึกสำนึกผิดและเสียใจในความโง่เขลาของตนเองจึงได้พยายามปล่อยเค้าไป และผมก็ได้ชดใช้กรรมนั้นด้วยตนเองในการเข้าปฏิบัติวิปัสสนาครั้งหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว ที่ผ่านมาก็พยายามขออโหสิกรรมทุกครั้งที่มีโอกาส

:desperate: