วันนี้.....เมื่อปีที่แล้ว

หมวดหมู่ของบล็อก: 

วันนี้เมื่อปี่ที่แล้ว......ของขวัญที่ให้ตัวเอง คือการเดินทางท่องเที่ยว ภูกระดึงเป็นที่ ที่หนึ่งที่คิดว่าซักวันจะต้องไปให้ได้ ด้วยความลำบาก ก็อยากลอง !!!

เดินไกล เหนื่อยแสนเหนื่อย แต่ก็เก็บไว้ในใจเพราะเพื่อนเหนื่อยกว่า (ชวนเค้ามา :)

แต่ทุกๆ ชั้นที่เดินขึ้นไปแ้ล้ว มองลงมาข้างล่างก็ประทับใจ สวยมากกกกกกกกก

ด้วยสถิติการเดินทาง เดินขึ้น 6 ชั่วโมงครึ่ง เดินลง 7 ชั่วโมง Surprised


                                       ยิ้มสวยกันทุกคน :) (ที่จริงแสนเหนื่อย)

 

เพื่อนร่วมเดินทาง สองสาว เป็นความภาคภูมิใจของแอนทั้งสองจบปริญญาโท ด้านวิศวกรรมฯ

จาก มอ. หาดใหญ่ เป็นอาจารย์สอนที่ มอ. สุราษฯ และเอสเทค ทุ่งสง ส่วนแอนก็เป็น ชาวสวนใจดี :)

 

ของขวัญปีนี้ ตื่นตอนเช้าชวนพี่ขับรถไปไหว้พระ ที่ จ.อยุธยา

วงเวียน เป็นรูปพระธาตุ


ไหว้พระขอพร.....

ให้อาหารปลา

อีกรูป....เล่นเพลง ค้างคาวกินกล้วย :)




 แก่ลงไปอีกปี จะทำอะไรก็เลยเหนื่อยแสนเหนื่อย...........:)


ความเห็น

ไปกะเพื่อน ๆ คงสนุกมั๊ก ๆ แน่ๆ ใช่ไหมครับ

Winkผมเคยไปเมื่อ 9 ปีที่แล้ว ประทับใจมาก ๆ ไปกัน 4 คน แล้วก็เป็นแฟนกัน กริ๊ว ๆ .....

หลังจากนั้น เหตุการณ์ผันเปลี่ยน ทำให้ไม่อยากไปเห็นที่นั่นอีก เป็นแบบนี้นานประมาณ 7 ปีได้

ตอนนี้ทำใจได้แระ ได้ลูกสาวมาสองคน ผู้จัดการชีวิตหวานใจอีกคน อยากพาพวกเขาไปสัมผัสรสชาดภูกระดึงบ้าง

แต่คงต้องแบกหามกันน่าดูทีเดียวกว่าจะไปถึงกันได้

คงสนุกน่าดูล่ะครับCool

 

เป้าหมายสูงสุดของเกษตรกรรม ไม่ใช่การเพาะปลูกพืชผล แต่คือการบ่มเพาะ ความสมบูรณ์แห่งความเป็นมนุษย์.... มาโซโนบุ ฟูกูโอกะ

หมดโอกาสขึ้นภูกระดึงซะแล้ว ว่าจะขึ้นตั้งแต่วัยสาวจนถึงวันนี้หมดเวลาซะแล้วค่ะ

วัดไหนที่เปลี่ยนคะ พอดีเป็นชาวอยุธยา อยากรู้จิงจิงค่ะ แล้วคุณแอนอยู่จว.ไหนคะ วานบอก

ชีวีมีสุขด้วยเศรษฐกิจพอเพียง

สวยจังค่ะ แต่พี่คงปีนไม่ใหว(อาศัยคนใจดีเก็บภาพมาให้ดูค่ะ)

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า