ไปเที่ยวชมบ้านเสิน บ้านสวน
วันนี้ไปศึกษาดูงานบ้านคุณเสินกันค่ะ แอบอิจฉาพี่แก่ที่ไปตรวจราชการบ้านเสินบ๊อยบอย เสร็จจากภาระกิจและเครียดมาหลายวัน โทรนัดเลยและเจ้าบ้านก็ใจดีให้ไปได้ ต่อมาต้องขอเลิกนัดเพราะฝนตกหนักและต่อเนื่อง แต่เจ้าบ้านใจดีบอกรอดูวันมาแล้วกัน วันไปโทรถามบอกฝนตกปรอยๆ ไปก็ไปเกรงใจเจ้าบ้านใจดีจัง
วันนี้จึงขับ ขับรถไปกัน ผ่านค่ายอิงคยุทธ สนามบิน โบกมือบ๊ายบายพี่แก่ แล้วยาวไปเลยค่ะ อ้้อ แวะนาประดู่ซื้อขนมเปี๊ยะอร่อยไปฝากนิดหน่อย
จอดรถหน้าวัดช้างไห้ ไหว้หลวงพ่อทวดและบอกท่านว่าขอไหว้หน้าวัด ไม่อยากกลับค่ำ นัดเสินนำท่างที่นี่ค่ะ
เข้าหมู่บ้านรับรางวัลชุมชนพอเพียงสองวิถี ไทยพุทธมุสลิม สบายและสงบ
บ้าน เสินและน้องเก้ยิ้มสยามรับแขก
นั่งคุย กินน้ำ ขนม ผลไม้เจ้าของบ้านเตรียมไว้
ศึกษาดูงานดีกว่า ภายในบ้านเล็กป่าใหญ่ ต้นซิการ์ ใบใหญ่มาก
ต้นอะไรจำชื่อไม่ได้ เห็นว่าเคยถามปัญหามาแล้ว ดูแล้วน่าสนใจมาก
นี่สละอินโดเจ้าปัญหาที่เคยถาม และคุณเสินก็ตอบได้ เพราะผมปลูก_ _ _ ต้น ใส่เลขเองค่ะ
ต้นนี้จำไม่ได้ เจ้าบ้านช่วยด้วย เพราะต้นไม้บ้านนี้เยอะมากๆๆ อายุก็เก่าแก่หลายปี ปลูกสะสมด้วยใจรักจริงๆ เฉพาะกล้วยไม้ก็มากมาย
ต้นนี้ย่านลิเภาค่ะ เห็นแล้วเก็บภาพเลย เคยเห็นแต่ที่สานเป็นกระเป๋าแล้ว
นี่ ต้นหมากหมกค่ะ ไม่รู้ไมได้เดี๋ยวไม่ผ่านการดูงานครั้งนี้
นี่ต้นอะไรเอ่ย เสินบอกว่าเอามาถามปัญหา สมชได้คะ เพราะคงดูแล้วจำไม่หมด รู้ว่าชื่อมีสระโอ ผลกินได้แน่นอน
ไผ่นี้กอใหญ่ สวย ลำตรงและยาวมาก
อันนี้อยากนำเสนอ พ้อหรือกระพ้อ เพราะชอบกินต้มมาก วันนี้รู้ว่าใช้เฉพาะส่วนยอดเท่านั่้นมาคลี่ใบออกแล้วม้วนขาย ที่เราเห็นในตลาด
บุกมีสองชนิด เห็นบอกว่ามาจากป่า ไม่ทราบเป็นบุกแบบญี่ปุ่นหรือปล่าว สมชทราบหรือปล่าว
ภาพน่ารักและน้ำใจจากเจ้าบ้านน้องเก้ และคุณเสิน เก็บและเขียนกัน
ของฝากมากมาย เอาไปปลูก ผักชีฝรั่ง... เอื้องหมายนา.....เพ่ิ่มเติม ตะไคร้หอมด้วย แต่ไร้รูปนะ
เอาไปกินจ๊ะ ตาเป็นตาไ่ก่ หมากหมก ย่านาง ลำเท็ง คงเห็นว่ามึนแล้ว พร้อมชื่อและเมนู คราวนี้ไปตลาดไม่พลาดแน่ค่ะ
ชมสองสวนในบ้านและสวนอีกฝั่งถนน ต้นไม้มากมาย จำและถ่ายภาพไม่ทันค่ะ กลับจากบ้านเสินห้าโมงกว่าแล้วค่ะ ได้ความรู้และความเพลิดเพลินใจ เจ้าบ้านใจดีจริงๆ ขอบคุณม้ากมากเล้ยจ้า
- บล็อกของ boston
- อ่าน 8616 ครั้ง
ความเห็น
ยายอิ๊ด
27 ธันวาคม, 2010 - 21:12
Permalink
ไม่เห็นแขก
เห็นแต่เจ้าของบ้าน ไม่ยอมนะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
boston
29 ธันวาคม, 2010 - 16:39
Permalink
ยายอี๊ด
เย็นไว้:confused: โยมยายอี๊ด
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
ยายอิ๊ด
29 ธันวาคม, 2010 - 16:42
Permalink
boston ค่ะ
ไม่ไหนหรือนี่ ปีใหม่ มีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะน้อง
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
boston
29 ธันวาคม, 2010 - 16:50
Permalink
ยายอี๊ด
มีความสุขรับปีใหม่เช่นกันค่ะ สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ จะเดินทางนิดหน่อยหนีสึนามิอีกฝั่งทะเลแล้วไปอีกฝั่งทะเล เออ ทางใต้อย่างไรก็ทะเลละนะ :cheer3: หนีไม่พ้นหรอก
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
ann
27 ธันวาคม, 2010 - 21:45
Permalink
ต้นไม้
แอบ มาจองต้นไม้บ้านพี่เสิน.. :admire:
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
boston
29 ธันวาคม, 2010 - 16:35
Permalink
ต้นไหนเอ่ย
ถ้ามาดูด้วยตัวเองจะทึ่งคะ ต้นไม้อยู่ดูสามัคคีกันดี:embarrassed: น่าสนใจทั้งนั้น ต้องจองเยอะแหละน้องแอน
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
ดาวเรือง
27 ธันวาคม, 2010 - 22:45
Permalink
มาขอแบ่งต้นไม้ด้วย
ต้นไม้สวยๆอย่างนี้ต้องตามไปขอ.................
boston
28 ธันวาคม, 2010 - 12:48
Permalink
ใจดี
เจ้าบ้านใจดีค่ะ ให้มากมาย
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
27 ธันวาคม, 2010 - 23:00
Permalink
มาดูตำนาน
สวนพี่เสิน เป็นตำนานในใจค่ะ มีปูย่าตาทวดของต้นไม้เยอะแยะไปหมด ที่น่าอนุรักษ์อย่างยิ่ง
boston
28 ธันวาคม, 2010 - 12:45
Permalink
น้องแก้ว
ใช่ค่ะรู้สึกเหมือนกัน
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
หน้า