วันวาน ไม่เคยพรากเราจากกัน....

เขียนโดย ann เมื่อ 26 มกราคม, 2011 - 00:29

หมวดหมู่ของบล็อก:

วันวาน ไม่เคยพรากเราจากกัน ทุกวันผ่านไป เหลือเก็บไว้แค่ความทรงจำดี ๆ ทุกช่วงเวลา ของชีวิต ที่ผ่านมาแล้วผ่านไป...ทุกอย่างยังเก็บไว้เหมือนเดิม บางอย่าง อาจคง สภาพ ไว้เหมือนเดิม ใช้ได้ ใช้ไม่ได้ หรือไม่ กาลเวลาเปลี่ยน อะไร ๆ ก็เปลี่ยน...เก็บเรื่องราวเอาไว้.. วันวาน ถึงวันนี้...

ตุ๊กตาตัวน้อย นานมากแล้วที่ไม่ได้จับ..ตุ๊กตา ตัวแรก ที่ได้เล่น แม่ซื้อให้เมื่อตอนงานวัด แม่บอกว่า อย่าเล่นให้หยาบ(พัง)..เล่นอย่างดี ตอนเด็ก ๆ คิดว่าตุ๊กตาเป็นน้อง ดูแลน้องอย่างดี หารองเท้าและชุดใหม่ ให้น้องใส่ แต่งหน้า ทาปาก ตัดผม หวีผม ทักเปียจนน้อง ผมหลุดหมด ตอนมัธยมเรียนงานฝีมือ

เลยหาผมใหม่ให้น้องใส่..

น่ารักมั๊ย...

ตอนเด็ก ๆ แม่สั่งหนัก สั่งหนาอย่าหักแขนหักขาน้อง.......จนถึงทุกวันนี้..

พี่คนกลาง..

เป็นตุ๊กตาหมี .เมื่อบีบที่ท้องจะมีเสียงดัง ปี๊บ ๆ..

..เมื่อก่อนคงบี๊บดังได้ไม่กี่ครั้ง

หมีน้อยของพี่ชาย....

เมื่อก่อน มีตา และปาก แต่เล่นและดึงออกหมด แม่เลย เอากระดุมมาติดใหม่ให้

ตอนเด็กๆ .คิดว่าตุ๊กตาผี

ใช้อยู่ถึงทุกวันนี้

เก้าอี้ มีพนักพิง กับเก้าอี้ หัวล้าน....

เก้าอี้ จากบ้านยายกับเก้าอี้ หัวล้านของแม่ ใช้นั่งเย็บผ้า..คู่กับพี่จักรเย็บผ้า...

ทีวี ขาวดำ ในสวนซอ ยังคงดู ใช้คู่กับหนวดกุ้ง ....

ทีวีเครื่องแรก...ทน และ ถึกมาก...

พริกขี้หนูกับหมูแฮม ละครเรื่องแรกที่จำความได้

.....

ไม่ใช้ แต่ขอ เก็บไว้

กล้องโบ.....เดี่ยวนี้ก็เปลี่ยนไป...

...

เชี่ยนหมาก ยาย... ตอนเด็ก ตำหมากให้ยาย.....

...... ขอเก็บไว้ ....

พิมพ์ขนม .....

... อันนี้ นานจนแม่ก็จำไม่ได้ พิมพ์ขนม......หรือเปล่าไม่แน่ใจ...

ไม่มีไฟฟ้า ก็ต้องพึ่งตะเกียง...

ไฟฟ้าเข้ามาถึงเขาซอ ตอนอยู่ มัธยม 3 ก่อนหน้านั้น อยู่ในความมืด จนชิน

เตารีด ไม่มีสาย......

มีสองตัวให้เลือก... ตัวแรก ร้อน ช้า แต่ร้อน นาน ....

อีกหนึ่ง ร้อน เร็ว แต่ ร้อนไม่นาน....

เมื่อเวลาเปลี่ยน อะไร ๆ ก็เปลี่ยน

ครกบด จากที่เคยเป็น ครกบด วันนี้กลายมาเป็นน้ำตกน้อย ๆ

เมื่อก่อน กว่าจะได้ทำขนมแต่ละครั้ง ต้องแช่ ข้าวสาวไว้หนึ่งคืน แล้วนำมาบดเอาน้ำ กว่าจะกลายเป็นขนม.. .... หากได้กิน ก็จะกลายเป็นขนมที่อร่อยมาก เช่น ขนมเปียกปูน กลิ่นใบเตย....