เลียงข้าว
หมวดหมู่ของบล็อก:
Keywords:
ชาวนาที่ควนขนุนต้องเก็บข้าวกับแกละ เพราะข้าวจมน้ำ สุดท้ายหวนคืนมาอยู่กับภูมิปัญญาดั้งเดิม
เลียงข้าว ที่เด็กรุ่นนี้และรุ่นหน้าทางใต้ คงจะไม่เห็นไม่รู้จักกันแล้ว
ชาวนา ชาวนา หลังสู่ฟ้า เอาหน้าลงสู่ดิน
ทุ่งสมหวัง ปากทางถนนเข้าบ้านแจ้ว และนาธาร เป็นทุ่งรวงทองระหว่างควน ฝากเพลงทุ่งรวงทองไว้ในหัวใจพี่น้องบ้านสวนด้วย ส่วนนาพรุของพี่หยอย ตอนนี้เป็นแหล่งชุมนุมของนกมากินข้าวสุกใหม่เสียแล้ว ชาวนามือใหม่มีโจทย์ท้าทายมากมายจังหู ขอลาต่อเนื่องลงพื้นที่สี่ห้าวัน คิดถึงพี่น้องทุกคนค่ะ
- บล็อกของ ประไพ ทองเชิญ
- อ่าน 10132 ครั้ง
ความเห็น
Slowlife
2 กุมภาพันธ์, 2011 - 22:23
Permalink
คุณประไพ....
ทำนาไม่เป็นค่ะ ที่บ้านไม่มีท้องนา คงแล้วแต่สภาพภูมิประเทศที่เราเกิดนะคะ แต่ข้าวเป็นพืชมหัศจรรย์ เป็นของขวัญจากธรรมชาติที่มอบให้มนุษย์นะคะ นาข้าวสวยค่ะ ชอบบรรยกาศ สบายตาดี วันก่อนเห็นมีรายการโทรทัศน์นำเสนอเรื่องอุปกรณ์เกี่ยวข้าวทางใต้ที่เรียกว่า "แกละ"นี่แหละ ค่ะ ไม่ทราบสะกดยังไงนะคะ ถ้าผิดต้องขออภัย Slowlife ชอบกินข้าว โดยเฉพาะต้องข้าวเจ้า ข้าวเหนียวกินแล้วไม่อิ่ม ตลกดี อย่างอื่นกินแล้วไม่อยู่ท้อง เพื่อนบอกว่าคนโบราณจริงๆ เคยหัดกิน อาหารเช้าแบบอเมริกัน ปรากฏว่าไม่เกินเพลค่ะ ก็เลยไม่รู้จะกินขมปัง ไข่ดาว เนย ไส้กรอก ให้เปลืองไปทำไม เช้ามาก็กินข้าวแกงไปเลยค่ะ ม้วนเดียวจบ ...โน่น...หิยอีกที่บ่ายสอง ...ไม่วุ่นวาย...แบบว่าเลี้ยงง่ายค่ะ... :sweating:
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
ประไพ ทองเชิญ
3 กุมภาพันธ์, 2011 - 06:09
Permalink
ขอบคุณที่เข้ามาชม
เคยสงสัยเหมือนกันว่าทำไมคนทั่วโลก ถึงกินข้าวเป็นอาหารหลัก ในโลกมีข้าวหลายสายพันธ์ ขนมปังมาจากแป้งสาลี แล้วแต่ใครจะนำไปแปรรูป ข้าวเป็นพืชศักดิ์สิทธิ์ และข้าวคือชีวิต พี่เชื่อมั่นอย่างนั้น
oddzy
3 กุมภาพันธ์, 2011 - 01:38
Permalink
ข้าวพี่ประไพ
เคยเก็บข้าวล้มแบบนี้ค่ะ ปวดหลังมากเลย เพราะต้องก้มลงไปเก็บมากกว่าปกติ เห็นในนายังมีน้ำอยู่เลย (ใช่ป่าวค่ะ) เห็นแบบนี้แล้วสงสารชาวนาจังเลยค่ะ เพราะเคยทำนามาก่อน ขอเอาใจช่วยค่ะพี่ประไพ เสร็จแล้วจะได้มีข้าวหอมๆไว้กินเอง ถึงตอนนั้นก็คงหายเหนื่อยแล้วล่ะค่ะ
ถ้าอยู่ไกล้ๆจะไปช่วยลงแขก (แถวบ้านเรียกลงแขกเกี่ยวข้าว) อ๊อดคือหัวโจ๊กเลยนะพี่ประไพ เกี่ยวข้าวไปร้องเพลงไป สนุกสนานค่ะ ถ้าแดดร้อนมากๆก็เข้าไปนั่งพักใต้ต้นไม้เล่านิทานในนาข้าว สวรรค์บ้านนาเลยล่ะ วิทยุน้อยๆอันนึง เปิดลั่นทุ่ง นก หนู กระเจิง...
ประไพ ทองเชิญ
3 กุมภาพันธ์, 2011 - 06:16
Permalink
น้องอ๊อด
เอาไว้ปีหน้า พี่หยอยน่าจะเชี่ยวชาญการทำนาพรุ ได้ข้าวเยอะแยะ จะขอให้มาช่วยเปิดทรานซิสเตอร์ให้ลั่นทุ่งไปเลย "ฉันคนชาวนาหน้าตาเซ่อ ชอบฟังซิสเตอร์ลูกทุ่งไทย ไปไหนก็เอาไปด้วยๆ ขึ้นเขาลงห้วยก็เอาไป" เป็นเพลงของพุ่มพวง ดวงจันทร์ไพเราะมากๆๆ
pemi.evil
3 กุมภาพันธ์, 2011 - 09:30
Permalink
พอทำได้
เก็บข้าวกับมัดเลียงยังพอทำได้อยู่ ตอนเด็ก ๆ เคยไปเก็บข้าวกับแม่บ่อย ๆ ได้วันไม่กี่เลียง บางที "แก้" บาดมือมั้ง ต้องพกพลาสเตอร์ติดไว้ตลอด เก็บมั้งนั่งเล่นมั้งตามประสาเด็ก ๆ บางที่แอบไปหยบหาลูกคลัก (ลูกหมอน้ำค้าง) แถวมุมนาที่มีน้ำขัง แต่ก็ได้รู้รสชาดของการเป็นชาวนาว่าเหนื่อยขนาดไหน ได้รู้ว่ากว่าจะได้ข้าวมาสักเม็ดมันทั้งเหนื่อยทั้งร้อน :sweating:...แล้วไซ่บ้านพี่หยอยเก็บข้าวคอยาวจัง
แดง อุบล
3 กุมภาพันธ์, 2011 - 10:34
Permalink
ข้าว
เคยมาแล้ว กว่าจะได้แต่ละรวง :sweating:
"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"
ธารน้ำใส
3 กุมภาพันธ์, 2011 - 11:41
Permalink
พี่หยอย
พี่หยอย ตอนเด็กๆที่บ้านทำไร่ปลูกข้าว ได้เห็นภาพแบบนี้บ้าง แต่ตอนนี้ไม่ได้เห็นแบบนี้มาเกือบยี่สิบปีแล้วค่ะ
e-mail. puangpech_@hotmail.com
สายพิน
3 กุมภาพันธ์, 2011 - 11:54
Permalink
เลียงข้าว
คุณประไพ ...ขอขอบคุณที่มีส่วนร่วมให้ได้มีข้าวกิน ...ข้าวเป็นอาหาร คนปลูกข้าวไม่เป็นก็ยังต้องกินข้าว...ชาวนาหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน เป็นผู้สร้างอาหารให้โลก ที่ต้องระลึกถึงเสมอทุกครั้งที่กินข้าวและย่อมต้องเป็นกำลังใจให้ทุกครั้งเมื่อได้ร่วมรู้เห็นปัญหา เหนื่อยหน่อยนะคะ น้ำท่วมอย่างนี้
หน้า