ใจหาย
หมวดหมู่ของบล็อก:
http://www.youtube.com/watch?v=PDBg2Bj4sXYตอนนี้เริ่รู้สึกใจหาย เหลือเวลาอีก 12วัน ที่จะต้องทิ้งงานที่รักอีกอย่างหนึ่งไป ทั้งที่ใจไม่อยากทำ แต่เมื่อสิ่งที่ทุ่มเทมาเกือบค่อนชีวิต ผลของมันกับกลายเป็นแผลในใจ ที่อยากจะลบเลือนให้หายใป ไม่อยากจะจดจำ แต่จะขอจดจำแต่ในสิ่งที่ดีๆ ทำเพื่อองกรณ์และคนอื่นมานานพอควร ต่อไปนี้ขอทำเพื่อครอบครัว เพื่อให้เขาเหล่านั้นได้มีความสุขความอบอุ่นมากกว่าแต่ก่อนที่มีมา บล็อกนี้ขอลำลึกและกล่าวคำอำลากับสถานที่ ที่จะเคยทำงาน13ปี ที่ทุ่มเท ที่เชื่อมั่นและศัทธาในองกรณ์ ฝากคำอำลาด้วยภาพความภูมิใจ ที่องกรณ์อื่นของเพื่อนร่วมทีมเขาภูมิใจเป็นที่สุด แต่องกรณ์ผมเงียบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
- บล็อกของ สิทธิชัย สุตะพันธ์
- อ่าน 3709 ครั้ง
ความเห็น
สาวน้อย
19 กุมภาพันธ์, 2011 - 23:02
Permalink
สู้ๆๆ..ค่ะ
คิดว่าเราทำดีที่สุดแล้วนะคะ...เมื่อถึงเวลาต้องเปลี่ยนแปลง..ขอให้ทำในสิ่งที่ตั้งใจให้ดีที่สุด...เป็นกำลังใจให้นะคะ
ชีวืตที่เพียงพอ..
ป้าลัด
19 กุมภาพันธ์, 2011 - 23:27
Permalink
เป็นกำลังใจ
มาเป็นกำลังใจค่ะ ท้อได้แต่อย่าถอย ปัญหามีไว้ให้แก้ เดินหน้าสู่ต่อไปเลยค่ะ
....ความสุขหาได้จากรอบๆ ตัวเรา...
ป้าเล็ก..อุบล
19 กุมภาพันธ์, 2011 - 23:33
Permalink
กำลังใจ
สู้ๆค่ะ
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 07:25
Permalink
เป็นกำลังใจค่ะ
แก้วเอง..เคยผ่านสถานการณ์แบบเดียวกันนี้ ยังจำความรู้สึกได้ดี และขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้ค่ะ
WHITELAND
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 09:39
Permalink
ด้วยคนครับ
ขอเป็นกำลังใจด้วยคน สู้ๆต่อไปนะครับ ต่อไปนี้อาจจะมีแต่ความสุขมากกว่าวันเวลาที่ผ่านมาก็ได้ครับ เพราะได้อยู่กับครอบครัวอันเป็นที่รัก
นู๋เล็ก
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 10:20
Permalink
สู้ๆ
:bye: เป็นกำลังใจให้ค่ะ
สุพัฒ
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 10:21
Permalink
ซู้ๆๆๆๆๆๆๆ
ซู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเพื่อตัวเองและครอบครัวครับ:bye:
lekonshore
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 10:28
Permalink
เป็นกำลังใจค่ะ
ไม่อยากหรอกค่ะ เคยทำมาแล้ว แต่กว่าจะทำใจได้อาจจะยาก แต่เมื่อตัดสินใจแล้ว ก็คือจบ ยิ่งกว่าคุณอีกเพราะทำมา 16 ปี ไม่เคยทำที่ไหนเลย ทำที่เดียวมาตลอด...........สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
oddzy
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 11:32
Permalink
สู้ๆค่ะ
มาให้กำลังใจค่ะ ก็เป็นเรื่องดีนะค่ะที่คุณตัดสินใจเลือกเอาครอบครัวมาอันดับแรก ให้ความสำคัญกับครอบครัวมากกว่า ทำให้นึกย้อนกลับไปในอดีตที่พ่อเคยเล่าให้ฟังค่ะว่า เมื่อก่อนพ่อเคยมีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีทำ อยู่ระดับหัวหน้าก็ว่าได้ แต่ว่างานที่ทำก็ต้องมีความรับผิดชอบสูง กดดัน เหนื่อยใจ ไม่มีเวลาให้กับครอบครัว ไม่เป็นอิสระ พ่อตัดสินใจ ยอมทิ้งงานและเงินเดือนสูงๆ มาเป็นชาวสวน ทั้งๆที่เกิดมาแกไม่มีความรู้ทางด้านเกษตรเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ด้วยความขยันหมั่นเพียร อดทนสู้งาน หนักเอาเบาสู้ ไม่เกี่ยงงาน พ่อก็สามารถทำได้ และทำได้ดีซะด้วย เพราะกำลังใจไงค่ะ กำลังใจจากลูกเมียและครอบครัว ตกเย็นมาได้กินอาหารร่วมกัน ได้พูดคุยกัน ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน มีความสุขกว่าตอนที่ทำงานได้เงินเยอะๆซะอีก ถึงแม้นว่า อาชีพเกษตรกรจะลำบาก บางวันเราไม่มีเงินติดกระเป๋าเลยแต่ก็ไม่อดนะค่ะ เพราะเราก็มีของที่เราช่วยกันปลูกขึ้นมา มันเป็นความสุขอีกด้านนึงที่มองไม่เห็น อธิบายยากหากไม่ลองกับตัวเอง
ยังไงก็แล้วแต่ ขอให้สู้และอดทนนะค่ะ (อดทน แต่อย่าทนอด) ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ป้าต่าย
20 กุมภาพันธ์, 2011 - 13:09
Permalink
คุณสิทธิชัย
ปัญหาแบบนี้เคยเจอมาแล้วคะ...เข้าใจความรู้แบบนี้ดี...เป็นกำลังใจให้คะ...ป้าเองก็คงอีกไม่นานจะกลับไปใช้ชีวิตชาวสวนตามที่ใจรักเหมือนกัน...สู้ๆๆๆๆ...คะ
คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก
หน้า