พนิดาเดินทาง...ตามหาผ้าทอ...อุตรดิตถ์ ตามเนื้อเพลง อีกแล้วนะค่ะ....

สวัสดีพี่ๆ น้องๆ สมช.บ้านสวนพอเพียงทุกๆ คนครับ วันนี้มีโอกาสได้พักแบบจริงๆ จังๆ เลยถือโอกาสมาเกาะรั้วบ้านทักทายครับ หลายเดือนที่ผ่านมาภาระกิจเยอะเหลือเกิน ทำได้แค่มายืนด้อมๆ มอง ว่าทำอะไรกันอยู่หนอ การบ้านที่รับมา ทำถูกบ้าง ผิดบ้าง แต่ตั้งใจทำทุกครั้งครับ มีเรื่องมากมายอยากเอามาบอกกล่าว เล่าให้ฟัง คงไม่นานเกินรอครับ  ตอนนี้เข้าสู่ฤดูแห่งการเพาะปลูกแล้ว หวังว่าทุกๆ คน คงเตรียมกายและใจไว้พร้อมแล้ว มาลงมือทำแผ่นดินนี้ให้น่าอยู่เหมือนเดิมกันดีกว่าครับ...สะสางภาระกิจเสร็จเมื่อไหร่ จะรีบกลับบ้านนะครับ (ช่วยเปิดประตูรับด้วยนะครับ) ลาละครับ

ผมคุยบอกเพื่อนๆไว้ว่าจะหาซื้อที่ทำสวน เพื่อนคนหนึ่งเลยชวนไปเที่ยวสวนบ้านเขา เพราะเพื่อนบ้านเขาบอกขายสวนอยู่ ประกอบกับสวนเพื่อนคนนี้อยู่ไม่ไกลจากบ้านผม ขับรถไป สี่สิบห้านาทีก็ถึง ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ไปเยียมเขา เขาตอนรับดีมาก สวนผสมเขามีอะไรบ้าง ใครสนใจติดตามกันได้ครับ

 โอ๊ยชะตากรรมของผักนานาชนิด  ที่ปลูกไว้เหี่ยวแห้งตายเพราะเจ้าของไม่มีเวลาขึ้นไปดูแลแถมอากาศก็ร้อนแสนร้อน วันนี้หลังจากส่งเจ้าหญิงตัวน้อยๆๆไปโรงเรียน แล้วก็ได้เวลาดูผลงานของตัวเอง มันน่าเศร้ามาก สงสารเจ้าผักทุกชนิด แต่มีสิ่งที่ท้าทายแดดร้อนก็คือเจ้ากะเพรานี้แหละที่อึดที่สุด

อึดมากมายไม่ได้ปลูกด้วยดอกหล่นมาจากต้นแม่ๆๆทั้งหลาย

บ้านนี้เป็นบ้านชอบทานผักเกือบทุกชนิด

ปีที่แล้วฟักข้าวที่ปลูกครั้งแรกจากเมล็ด 2 เมล็ด โชคดีที่เป็นฟักข้าวต้นตัวผู้
และต้นตัวเมีย ติดลูกปีแรกหลายลูก แต่หนักไปทางแจก แกงเลียงและแกงส้ม

ต้นเดียวกันตัดแต่งยอดที่หรำหรา (แก่ ๆ) ใส่ปุ๋ยหมักกับขี้วัวแห้งนิดหน่อย
ปีนี้เป็นลูกอีกแล้ว มากกว่าปีที่แล้วด้วย

บล็อกนี้มาเล่าความประทับใจในอีกระดับหนึ่งค่ะ

ป้าเล็กได้พบกับน้องชายของอ๊อดนครนายก

 สวัสดีครับเพื่อนๆสมาชิกบ้านสวนพอเพียงทุกท่านhttp://www.bansuanporpeang.com/node/6553