บล็อกของ พี่หนาน

...เปลี่ยนห้างเก่า เป็นซุ้มไม้เลื้อย...

ห้างเก่าหลังนี้ อยู่นอกสายตาเจ้าของสวนนานมาแล้ว โดยขาดการเหลียวแลเอาใจใส่ ยังหาภาพเก่าๆ แทบไม่ได้เลย ยังดีนะที่มีติดอยู่บ้าง..

ก่อนรื้อผมก็ลืมถ่ายรูปไว้ เป็นคนไม่ค่อยพกโทรศัพท์เวลาทำงานครับ..

เพื่อนๆ อยากเห็นภาพสวนว่าไปถึงไหนแล้ว มีภาพบางมุมบางช่วงก่อนหมดฝนมาให้พิจารณา

และให้คำติชมกันได้ครับผม..

มีปัญหาการเข้าระบบไม่ได้อยู่นาน ขอบคุณแอดมิน คุณโสธรที่ให้ความช่วยเหลือครับ

ไม่รู้เพื่อนๆ กัลยาณมิตรยังอยู่กันครบหรือเปล่าหนอ..

วันนี้จะเขียนบันทึกแบบ อธิบายรูปภาพสั้น ๆ พอได้ใจความ  สืบเนื่องจากบันทึกก่อนหน้านี้

ที่ทำหลุมพอเพียง คุณ "อ้อยหวาน" ตั้งชื่อให้ว่า "หลุมมีกิน" ผมจึงนำมากำหนดเป็นชื่อบันทึกนี้เสียเลย...

หลุมที่๑. หลุมนี้ผมแปรสภาพจากหลุมของกอไผ่ดำที่ขุดออกครั้งแรก ...

หลักการทางพุทธศาสนากับหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ตรงกันอยู่อย่างมาก เช่น การพึ่งพาตนเอง(อัตตาหิ อัตตะโน นาโถ) ความอดทน(ขันติ หิต สุขาวหา) ความขยันหรือพยายาม(วิริเยน ทุกขะมัจเจติ) สิ่งเหล่านี้จะใช้นำใช้สอนตนเองในการทำงานอยู่เสมอ  ถ้าไม่จำเป็นหรือทำได้ จะไม่ลงทุนจ้างคนอื่นมาช่วยหรือมาทำ เราต้องทำด้วยตนเอง อย่างน้อยนั่นก็คือ การฝึกความอดทน...

วันเสาร์-อาทิตย์-จันทร์ ที่ผ่านมา มุ่งหน้าเข้าสวน สำรวจความเป็นไปว่า มีหรือยังไม่มีสิ่งใด พอทำอะไรได้บ้าง ก็ได้เห็นว่า รั้วยังไม่เรียบร้อย หลังจากทำทิ้งทำขว้างไว้ก่อนหน้านี้มาหลายวันแล้ว คิดแล้วก็ ท ท ท = ทำ ทัน ที  ดำเนินการต่อ โดยขุดหลุมใช้ไม้ยูคาที่ต้นใหญ่ๆ ตัดเป็นท่อนๆ ทำเป็นเสา และใช้ต้นเท่าข้อ เท่าแขน ทำเป็นแนวกั้น สองขั้นบ้าง สามขั้นบ้าง เหลือก็ สี่ขั้นบ้าง แล้วแต่ความต่างของระดับ และไม้ที่เหลือจากการตัดมา ไม้คดทำยากมากก...

พัฒนาการ สถานที่

ตั้งใจปรับปรุงเปลี่ยนแปลง สถานที่ 10 เปอร์เซ็นต์ ในส่วนของบ้านพัก ตามแนวทฤษฎีใหม่ ให้เข้าที่เข้าทางมีความเหมาะสมต่อการใช้สอยแ ละเหมาะสมต่อการต้อนรับผู้มาเยือนมากขึ้น พี่หนานกับภรรยา จึงทำการพัฒนาอีกครั้ง ... ดังภาพและคำบรรยายสั้นๆ ดังต่อไปนี้.......

พื้นที่ที่จะจัดสร้างที่พักหลังใหม่ตรงบริเวณที่เก็บปุ๋ยเดิม ย้ายไปแอบไว้กับเล้าไก่เดิม...

การจัดการร้าน

ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง