บล็อกของ สาวน้อย

 แอ่น  แอน  แอ้น...ลา มะลิลา ขึ้นต้นเป็นมะลิซ้อน  พอแตกใบอ่อน  สาวน้อยก็มา... ต้องขออภัยอย่างแรงกล้า ที่บล็อกที่ผ่านมาลงต่อไม่ได้..สงสัยมีอาถรรย์ เขียนต่อแล้วบันทึกไม่ได้  ขอเขียนใหม่นะคะ....สมช.ท่านใดที่อารมย์ค้าง..สาวน้อยจะสอยลงมาด้วยบล็อกนี้นะคะ..

    วันที่ 12 / 10 /56 เราไปถึงกันเกือบค่ำแล้ว...เลยขอนำเสนอบรรยากาศช่วงเช้าของวันที่ 13 /10/56 นะคะ

สาวน้อยมารายงานตัวว่าไปวันเกิดเวบกับเค้าเหมือนกัน...

แต่คนไข้กำลังมานวด...ขอนวดคนไข้ 2 ชม.ก่อน...

ยั่วไว้ก่อน นะคะ..เดี๊ยวมาเพิ่มเติม

 แอ่น แอน แอ้น...สาวน้อยกลับมารายงานตัวหลังจาก ห่างหายจากบ้านสวนพอเพียงไปปีกว่า  ด้วยขออ้งา งานยุ่ง  เน็ตไม่ดี...สุดท้ายติดfacebook   วันนี้ขอกลับมารายงานตัวอีกครั้ง ด้วยกิจกรรมที่ได้แนวคิดจากบ้านสวนพอเพียง ในการอนุรักษ์เมล็ดพันธุ์ผักพื้นบ้าน ด้วยการแบ่งปันแก่ชาวบ้านและผู้สนใจซึ่งได้ทำต่อเนื่องไม่ได้ขาด  จนสำนักแพทย์พื้นบ้านซึ่งเป็นหน่วยงานหนึ่งในกรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก เห็นถึงกิจกรรมที่ได้ทำมาต่อเนื่อง ทาง เพจfacebook ที่สาวน้อยรายงานความคืบหน้าอยู่เสมอ จึงเชิญไปเสวนาเรื่องแนวคิดการอนรุณักษ์ผักพื้นบ้านในโลกออนไลร์ ซึ่งสาวน้อยก็ได้เล่าถึงแรง

สวัสดีค่ะ...พรุ่งนี้วันเสาร์มีวางแผนไปเที่ยวไหนกันบ้างแล้วยังคะ.... 

ถ้ายังไม่มีแผน.... เตรียมตัวและหัวใจไปหาอะไรอร่อย....

โดยไม่ต้องควักกะรเป๋า กับสาวน้อยกันนนะคะ....

วันนี้จะพาทุกคนไปหาอาหารจากท้องทะเล ใกล้ๆบ้านสาวน้อยเองค่ะ

.....ก่อนไปต้องเตรียมความพร้อมกันก่อนนะคะ....

ช่วงเวลาหนึ่งที่หายไปจากการเขียนบล็อกบ้านสวนพอเพียง ...ชีวิตยังเดำเนินปกติ....การในหน้าที่ก็ต้องทำตามปกติไม่ว่างานในโรงพยาบาลและงานชุมชน ซึ่งเป็นบริการเชิงรุกที่พวกเราชาวสาธารณสุข ร่วมกันลงเยี่ยมบ้านผู้ป่วยอัมฑฟฏษ์ อัมพาต ผู้ป่วยยากไร้ ผู้พิการ โดยทีมแพทย์ พยาบาล เภสัช นักายภาพบำบัด ร่วมกับจิตอาสา ทั้งชาวบ้าน แกนนำในชุมชน และน้องนักเรียน เรื่องที่จะนำมาเล่าวันนี้...เป็นเรื่องของคนไข้รายหนึ่ง..ซึ่งเธอป่วยด้วยโรคร้ายจนเชื้อขึ้นสมองเมื่อหลายปีก่อนจน ขาทั้ง 2 ข้างติด มีแผลกดทับ ซึ่งทางโรงพยาบาลก็ได้ช่วยเหลือในเรื่องการสร้างที่อยู่อาศัยร่วมกับอบต...จนเมื่อกลางปีที่แล้ว ก๊ะได้ไปเจอหมอพื้นบ้าน ซึ่

สวัสดีวันปีใหม่สมาชิกทุกท่านนะค.สาวน้อย ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปนานมาก....อาศัยเวลาช่วงหยุดยาวกลับมารายงานตัวอีกครั้ง ประเดิมบล็อกใหม่ด้วยการไปเยี่ยมบ้านสมาชิกบ้านสวน บ้านใกล้ เรือนเคียง ที่ห่างหายไปเหมืิอนกัน ด้วยบทบาทคุณยายที่ต้องคอยเลี้ยงหลาน ในวันสงกรานต์ก็เป็นวันหยุดยาวทำให้คุณยายได้มีโอกาศ กลับมาบ้าน สาวน้อยทราบข่าว เลยแอบแว่บจากงานสงกรานต์ในวัดไปเยี่ยมท่าน.

 เลยถือโอกาตรวจการบ้านทั้งของตัวเองและมาฝากคุณครูด้วยนะคะ

   กิจกรรมที่ล่อตาใจให้อยากไปร่วมงานวันเกิเวบปีนี้  นอกการพปะสมาชิกแล้ว...สิ่งที่ไฝ่ฝันมานาน..ตั้งแต่ ปรธานแจ้ว นำบรรยากาศสวย ๆบนควน มายั่วสายตาอยู่บ่อย ๆ  ...ในที่สุดฝันก็เป็นจริง...คืนวันที่ 13 / 10 /55 รีบหนี..วงปาตี้ ไปนอนตั้งแต่ 5 ทุ่ม...เพื่อรอโอกาสนี้

บรรยากาศ บนควน...งามสมคำล่ำลือจริง ๆค่ะ...

สาวน้อยมาแล้วจ้า....ปีนี้โชคดีที่ได้ไปร่วมกิจกรรมในงานวันเกิดเวบครบรอบสี่ปี หลังจากที่เกือบจะต้องติดภาระกิจที่โรงพยาบาลอักเช่นเคย...งานนี้คุ้มจริง ๆได้ทั้งความรู้...อิ่มปาก...แล้วก็อิ่มใจจากมิตรภาพของชาวบ้านสวนของเรา...

จึงอดใจไม่ไหวที่จะแบ่งความประทับมาเล่าต่อทุกคนค่ะ...

คณะของสาวน้อย มีเปรี้ยวส้ม ป้าเกี้ยว ป้าวิไล และสาวน้อย ไปถึง 10 โมงกว่า...หลายคณะมาถึงกันแล้ว