บล็อกของ สาวน้อย

กลับมาแล้วค่ะหลังจากลาไปศึกษาดูงานกลับที่ทำงาน...ไปครั้งนี้นับว่าคุ้มค่ามากมาย...แต่คืนนี้คงเล่าไม่ไหว...กลับมาถึงเวลา 23.00 น. แบบว่าคิดถึงบ้านสวนอย่างแรง...ช่วง 7 วัที่ผ่านมาไม่มีเวลามองหาอินเตอร์เน็ตเลย..เพราะเหนื่อยกับถ่ายรูปและศึกษาดูงานทั้งวัน...วันนี้ระหว่างทางกลับเลยแวะเที่ยว...เพลินวาน..ชมบรรยากาศเก่าๆ..ที่ประจวบคีรีขันธ์

วันนี้มีเวลาเดินชมรอบๆโรงพยาบาล..ท่ามกลางแดดอันร้อนระอุ..เวลา 15.00น...เดินไปเจออะไรเอ่ยมาดูกันค่ะ..และนี่คือที่มาของการแบ่งปัน..

           วันนี้ขอเล่าเรื่องโดยไม่มีภาพนะคะ

เป็นเบื้องหลังของการหลงรักบ้านสวนพอเพียง

ขณะนี้เวลา 8.20 น. (ไม่ใช่เสียงปลุกของโทรศัพท์)ยี่ห้องหนึ่งนะคะ)แต่เป็นเวลาที่นาฬิกาข้อมือที่ปลายตามองขณะขับจักรยานยนต์สีขาวดำคู่ใจที่ใช้มาเกือบ 10 ปีแล้ว..."พี่อ๊ะ..ขอจอดถ่ายรูปดอกรางจืดแป๊บนะ..เห็นมาหลายวันแล้ว" .."ไม่ทันแล้วๆ จะแปดโมงครึ่งแล้วเดี๊ยวก็สายอีกหรอก"เพื่อนที่ซ้อนท้ายตอบมาทันที...แต่ไม่ทันแล้ว..สาวน้อยจอดรถตรงดงรางจืดริมถนน...เสียแล้ว..

วันนี้ขณะกำลังตรวจสอบน้ำหนักยาสมุนไพรในห้องทำงาน..น้องมาเรียก " พี่น้อย ฝ่ายบริหารบอกว่าพัสดุมา"  "เอ๋..พัสดุใครหว่า..ช่วงนี้ไม่ไดสั่งของ(สมุนไพร)เลยนิ" เลยขอแรงน้องขึ้นไปรับมาให้...และนึกไปน่าจะเป็น เมล็ดฟ้าทะลายโจรที่ขอพี่กุ้งกะน้องพินิจหรือปล่าว มากขนาดมาเป็นกล่องเลยหรอ..ไม่ถึง 10 นาที  น้องก็หิ้วกล่องมา เอ๋ข้างกล่องลายมือเรานิ..เขียนว่าสายพิน หรื

วันนี้ของส่งการบ้านครั้งที่2 นะคะ

ถั่วครกของน้องต๊อก ติด 2 ต้นกำลังแตกกิ่งก้านสวยงามเลย แต่ยังไม่ออกดอก

วันนี้มาทำงานเช้า..เลยได้มีโอกาสเก็บดอกชมจันทร์ที่ปลูกไว้ด้วยตัวเองสักที่...ที่ผ่านมามีคนช่วยเก็บตลอดเพราะดอกชมจันทร์ตอนเช้าดอกจะโตเต็มที่อย่างที่นำมาให้ชมนะคะ

ตามสัญญาค่ะหลังจากนำหัวบัวหิมะมาฝากพี่น้องบ้านสวน...แล้วไม่ได้เล่าต่อ..เมื่อคืนคอมพิวเตอร์ที่บ้านมีปัญหาเลยไม่สามารถเลยทำกับข้าวมื้อเย็นทานกับเพื่อนๆ..มาส่งข่าวได้วันนี้แอบใช้เวลาพักมาส่งกับข้าวมื้อเที่ยง ไม่รู้ทันอีกมั้ยเอ่ย...