บล็อกของ ย่าตอน

น้ำใจ...หาได้ง่ายดายในบ้านสวนพอเพียง  ให้ไปก็ได้รับกลับมาไม่มีวันหมด

ไม่ได้หวังสิ่งของสิ่งใดตอบแทน  ขอเพียงทำดีต่อกันเท่านั้นก็พอค่ะ  แต่ดูซิคะ

น้ำใจหลั่งไหลไม่จบสิ้น  การให้และรับแสดงถึงมิตรภาพที่มีต่อกันค่ะ

           จากคุณแก้ว  หมูฝอยแถมว่านกุมารทองที่ถูกใจ

      วันนี้  11.19 น. ย่าตอนได้รับกล่องพัสดุจากใครก็ไม่รู้  ไม่เคยรู้จักทั้ง  ชื่อ

และนามสกุล  และถ้าไม่วงเล็บ (เก้) มา  คงต้องส่งพัสดุคืนคนที่มาส่งกล่อง

เพราะพัสดุมีน้ำหนักพอสมควร  ส่งมาจาก จ.ปัตตานี  ที่มีระเบิดเป็นอาหารเช้า

เอ๊ะ  ใครส่งบอมบ์มาให้หรือเปล่านะ  แต่...ย่าตอนรู้จักคนชื่อเก้ นี่ จากบล็อก

      การบ้านสด ๆ ร้อน ๆ จากคุณแก้ว  ขอหนึ่งอย่างแถมสี่อย่าง  ขอบคุณมากค่ะ

      จากป้าแมว ง่อกแง่ก ๆ ยังแจกการบ้านอีก  ขอให้หายป่วยไว ๆ นะคะขอบคุณมากค่ะ

      โอ  ดีใจมาก  วันนี้โชคดีโหลด 2 ครั้งติด ฮิ้ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

      การบ้านของย่าตอนเรียกได้ว่าท่วมหัวท่วมหูเลยค่ะ  ส่วนมากจะแบ่งปลูก กันเหนียว

เผื่อเสียที่ลำบากใจคือที่ปลูกไม่มีแล้ว  ต้องไปขอปลูกบ้างข้างเคียงบ้าง  แจกเพื่อนไป

ปลูกบ้าง  ขอพระปลูกที่วัดบ้าง

      วันนี้ขอส่งการบ้านที่พอกหางหมูไว้จนลากไม่ไหวแล้ว (เพราะหมูแก่หรือเปล่า)  มาดูกันค่ะ

      การบ้านชุดนี้ได้รับมาหลายวันแล้วแต่ยังไม่ได้มาบอกกล่าวเล่าต่อเพราะ

มีปัญหานิดหน่อย  เลยไม่ได้ถ่ายภาพต้นหูเสือ  การบ้านจากคุณครูอารี  ซึ่งใจดี

แถมจิงจูฉ่ายมาให้  ต้องขออภัยด้วยค่ะ  การบ้านนี้ทำไปแล้วค่ะ

         คุณจันทร์เจ้าคะ  ซองนี้คงเป็นการบ้านซองสุดท้ายของการบ้านชุดนี้  ที่คุณครูจันทร์เจ้า

ส่งมาให้ตั้งแต่ 18 กรกฎาคม 2554  เพิ่งถึงบ้านย่าตอนเมื่อกี้  15.40  วันนี้ 23 สิงหาคม 2554

ใช้เวลาเดินทางจากสุพรรณบุรี ถึง ชลบุรี  35 วัน ไม่ทราบว่าเป็นซองเก่าหรือคุณจันทร์เจ้าส่งมาให้ใหม่

         ถึงอย่างไร  ย่าตอนก็ขอขอบคุณคุณครูมากค่ะ

       ต้องขออภัยคุณครูทุกท่านด้วยนะคะ  ที่ได้รับการบ้านแล้วยังไม่ได้เขียนบล็อกรายงาน

วันนี้มีธุระก่อนออกจากบ้าน  เอ๊ะ วันเสาร์ยังมีจดหมายมาส่ง  รีบหยิบมาด้วยความดีใจ

ที่ได้รับ  เพราะรอหลายวันแล้ว  เขามาไกลมากค่ะ  จากปัตตานี  ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด

ถึงสะบักสะบอมขนาดนี้