บล็อกของ นายลำใย ศรีษะแก้ว

คนสวนหน้าตาดีอย่างผม..อยู่ๆก็มีโอกาสเดินทางไป."ทัศนศึกษา".ต่างประเทศและไปแบบ"วีไอพี"..อย่างว่าคนหน้าตาดีก็ได้เปรียบเป็นธรรมดาครับพี่น้อง..ฮ่าาาาาาาฮิ้ววววว..ก่อนเข้าต่างประเทศก็ถ่ายรูปเป็นหลักฐาน..เน้นเฉพาะคนหน้าตาดีเท่านั้น..โฮะๆๆๆๆๆ.

หน้าตาอย่างผมใครเห็นใครก็ชม..ว่าเหมาะสมกับเป็นลูกชาวนา.ชาวสวนมากๆ..ยิ่งเห็นเวลาขุดดินแล้ว..คำถามที่พบบ่อยๆคือ.."บ่ปลูกบักพริกบักแตงนำบ่".."ปลูกต้นอีหยังอีกน้อ".."ปลูกผักหยังน้อมื้อนี่"..แอะ..ยังไงเนี่ย..ตั้งแต่ไปทำสวนหน้าตาอย่างผมไม่เคยมีคนถามเลยว่าทำงานอะไร..เป็นอันเข้าใจว่า.."เฮ็ดไฮเฮ็ดนา"..ฮ่วย..สมกับมีพ่อแม่เป็นชาวนาอีหลี..พี่น้อง..อิอิอิ..

ในบริเวณสวนของผมประมาณ 20 ไร่ ทางฝั่งขวา..จะเป็น"ป่าโคก"..ประมาณ 2-3 ไร่..จะมีต้นไม้หลากหลายชนิดอัดแน่นกันอยู่อย่างในภาพ.แต่ส่วนมากไม่ค่อยรู้จัก..ซึ่งไมใช่ประเด็นสำคัญ..ประเด็นสำคัญคือตั้งใจรักษาเอาไว้เฉยๆ..ไม่ใช่นักอนุรักษ์.ไม่ใช่องค์กรรักษ์โลกสุดชีวิต..ก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆที่มี.."ใจ"..รักต้นไม้แค่นั้น...

ช่วงนี้ใกล้ฤดูแต่งตั้งโยกย้าย..และจะสิ้นปีงบประมาณ..เทาวดาท่านเลยให้ฝนมา..แบบกระหน่ำสุดๆไปเลย...เพื่อให้ได้ตามตัวชี้วัด..และสมรรถนะของท่าน..ตามหลักวิชาการที่ทางสวรรค์ต้นสังกัดท่านใช้ในการบริหารงาน..คือBSC.บลานสกอร์การ์ด..(บา-ล้าน-สะ-กอ-กาส ).ฝนเลยตกได้ทุกวันตกสม่ำเสมอ..ตกแบบไม่แคร์สื่อ..ไม่เกรงใจรัฐบาลใหม่..อืมม..เป็นเทวดาก็ลำบากเหมือนกันนะเนี่ยยังต้องทำงานตามตัวชี้วัดอีก..เฮ้อ..สงสารเทวดาเนาะพี่น้องเนาะ...

การดำเนินชีวิต..ในแต่ละช่วงชีวิตของแต่ละคน..มีความปวดร้าวจากการจำเป็นทีี่ต้องทำในสิ่งที่ไม่ชอบ..สิ่งที่ไม่ปราถนา..สิ่งที่คับข้องใจ..ภายใต้เงื่อนไขชีวิตที่ต้องดำเนินไป..(.เจ็บตรงนี้ตรงที่หัวใจ)..หนึ่งในสิ่งนั้นคือภาระงานที่ไม่สามารถเลือกได้..ยกเว้นคนที่รู้จักหาความสุขจากความทุกข์..โอ้..งานของเรา..งานแข่งขันฝีมือแรงงาน..

ตั้งแต่จำความได้เวลาไปสวนไปนากับพ่อแม่..ก่อนการกินข้าวทุกครั้งพ่อหรือแม่จะเอาคำข้าวหนึ่งคำ..วางไว้ที่ไดที่หนึ่งแล้วกล่าวเชิญเทวดา..เจ้าที่เจ้าทางมากินข้าว..แล้วจึงลงมือกินข้าวได้..ผมสงสัยมาตลอดถามพ่อก็ตอบได้แค่ว่า.."ปู่ย่าพาเฮ็ดมา"..โตขึ้นจึงรู้ว่าพ่อสอนให้รู้จักเสียสละแบ่งปันให้คนอื่นๆ..อย่างน้อยที่สุดข้าวก็เป็นอาหารให้มด.หรือนก.เอาไปเลี้ยงลูก..เป็นการแบ่งปันอาหารในส่วนน้อยแต่เยอะสำหรับเพือนร่วมโลกตัวเล็กๆ..

คนหน้าตาดีอย่างผม..อยากเป็นชาวสวนชาวนาเหมือนคนอื่นๆเขา..แต่ถูกฝึกมาให้คิดนอกกรอบ..(นอกคอก)..เวลาจะทำสวนทำนาจึงไม่ค่อยเหมือนคนอื่น..ปลูกต้นไม้กลางแดด..ตามหลุมตามหลืบ..ที่ว่างโดยไม่สนใจความเป็นระเบียบหมวดหมู่..อยากปลูกอะไรปลูก..โดยยืนบนพื้นฐานแนวคิด.."ต้นไม้ในป่าอยู่ที่เดียวกันได้หลายชนิด"..