บล็อกของ นายลำใย ศรีษะแก้ว

ลมหนาวพัดโชยมาเป็นระยะๆ..ข้าวที่นาผมก็ตั้งท้องเองโดยไม่มีสามี..และก็คลอดบุตรเรียบร้อย..แอะ.ตั้งท้องออกรวงแล้ว..ช่วงนี้สิ้นปีงบประมาณมีการประเมินผลงานตามตัวชี้วัด..แถมด้วยการถีบสกัด..เจาะยาง..เลื่อยขาเก้าอี้.เพื่อสร้างความสำคัญโกยคะแนนให้ตัวเอง..ผมเองรู้สึกเซ็งเป็ดเป็นอย่างมาก..เงินงบประมาณยังไม่โอนมา..จึงไม่สามารถดำเนินการใดๆได้..ผมเลยถือโอกาสบอกหัวหน้าว่าตอนบ่ายผมโดดงาน..อ่าา..ที่นาอากาศสดชื่นจริงๆครับพี่น้อง...สูดอากาศบริสุทธิ์เนี่ยชื่นใจจริงๆ...

ผมมีจุดประสงค์หลักที่เขียนบล็อกนี้ขึ้นมาเพื่อแสดงหลักฐานให้เห็นประโยชน์ของการเปิดห้องสนทนาให้กับสมาชิกบ้านสวนของเรา..เพื่อแสดงให้เห็นถึงความเอื้อเฟื้อ..เป็นห่วง..และเคารพนับถือกัน..ความสัมพันธ์แบบพี่ๆน้องๆ..ในบ้านสวนของเรา..โดยไม่อะไรแอบแฝงซ่อนเร้น..

นาข้าวผมแรกๆที่หว่านข้าวดูๆแล้วคงไม่รอด..แต่พอฝนตกมากๆเข้า..เอ้ะ..มีโอกาสรอดแฮะ..เลยจัดการใส่ปุ๋ยซะเลย..ใส่ปุ๋ยแบบคนปกติก็ไม่ใช่ผมแล้วครับ..นี่เลยใส่ปุ๋ยแบบให้ค่อยๆกินไปจนถึงตอนข้าวออกรวงโน่นเลย..ฮ่าๆๆๆอิ้ววววว..

หลังจากที่คนสวนหน้าตาดีอย่างผม..เผลอหลับไปสักพัก..ผู้ปกครองก็ปลุกให้ไปร่วมงานเลี้ยง..แต่ก่อนไปก็ออกมาชมบรรยากาศยามเย็นของสะพานข้ามแม่น้ำโขงเมืองจำปาสัก..จะสังเกตุเห็นว่ารถบนสะพานน้อยมากๆ..อากาศดีจริงๆสดชื่นไม่มีมลพิษ..ถ้าเป็นบ้านเรา..ปานนี้เละแล้วครับ..

ถึงแล้วครับพี่น้อง."น้ำตกคอนพะเพ็ง"..ป้ายเขียนบอกรายละเอียด..เผอิญว่าเป็นภาษาสากล.เลยอ่านไม่ออก..แหะๆ..ไกด์ก็หายไปไหนไม่รู้..สรุปเอาแบบมั่วๆ..ว่าเป็นป้ายบอกทางว่าถึงน้ำตกคอนพะเพ็งแล้ว..ส่วนจะว่าอะไรต่อ..ข้อยเหมิดปัญญาอ่านบ่ออก...ฮ่าาาาาาฮิ้วววว..