รายงานตัว...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เพราะมัวแต่ไปลั่นล้าทิ้งภาระไว้เบื้องหลัง...เลยต้องรีบไปสะสางให้เสร็จก่อน Laughing ทำให้มารายงานตั้วช้าค่ะ(อีกแล้ว)...สมช.รายงานตัวกันครบแล้วจะเหลือไรให้ก้อยบ้างเนี่ยTongue out...

เล่าเรื่องดีกว่านัดเจอกับพี่แก้วที่JJ mallแล้วเดินมาสวนค่ะพอมาถึงก็เจอลุงโรส พี่วิทย์(ตอนแรกไม่รู้ว่าใครLaughing) พี่ดวงกับแฟนพี่ดวง(ไม่รู้ว่าใครอีกแล้วแต่จำหน้าแฟนพี่ดวงได้เลยเดาว่าต้องเป็นพี่ดวงLaughing)

หลังจากนั้นก็มีอาแปะใจดีคนนึงเดินหิ้วกระติกน้ำ+น้ำ...เข้ามาLaughing

 

แล้วก็ตามมาด้วยพี่ปุ๊ก+พี่ตุ้ย

แล้วก็พี่พริก+แฟนพี่พริก พร้อมถุงขนมมัดไต้ถุงโตLaughing

 

เมื่อทุกคนพร้อมแล้วก็เดินตามคุณครูลุงโรส...ไปเดินศึกษาพรรณไม้กันLaughing

 

อันนี้ต้นอะไรครับนักเรียน...ใครตอบได้บ้างLaughing

 

หลังจากเดินเรียกเหงื่อกันได้พอสมควรก็พักทานน้ำ ทานขนมกันค่ะ...พอดีพี่มายโฟนอินเข้ามาพี่ปุ๊กเลยปลีกตัวไปเม้าส์ซะหน่อยLaughing(ตัดกำลังก่อน)

 

ระหว่างที่พี่ปุ๊กเม้าส์อยู่...ก้อยก็เริ่มปฏิบัติการกับมัดไต้ทันที...555+ อร่อยมากเลยค่ะพี่พริกLaughing

 

พี่รัตนพงษ์ พี่อูและพี่ตะวันมาถึงแล้ว...เลยได้ถ่ายรูปรวมกันก่อนที่จะไปแบ่งสมบัติค่ะ

 

แบ่งสมบัติแล้ว...ก็ได้เวลาท้องร้องแล้วค่ะ...เคลื่อนขบวนมากินข้าวกัน มีลุงพี พี่ดงดม พี่กระต่ายดำ(ตอนแรกก้อยเห็นหน้าพี่กระต่ายดำแล้วแอบกลัวอ่ะLaughing) พี่นนท์ พี่วุฒิและน้องมะโหน่ง มาเพิ่มLaughing

 

ผู้หลักผู้ใหญ่กำลังคุยกันอย่างเมามัน...นั่งไม่สนุกขอยืนคุย...ไม่ได้มีเรื่องกันนะคะ อิอิTongue out

 

เริ่มมีการแยกกลุ่ม...ดูจากท่านั่งก็รู้ว่า...แอบห่วงกลัวตกลงไป อิอิLaughing

 

ฝั่งโน้นคุย...ฝั่งนี้....อิอิTongue out

 

น้องมะโหน่งที่น่ารัักของกลุ่ม...เริ่มเป็นกังวลหลังจากมี sms จากอาจารย์Frown สงสารน้อง...

 

สองสาวคู่ซี้...พี่อูยอมสละช้อนส้อมเพื่อถ่ายรูป (เข้าใจค่ะพี่มาไกลไม่ได้ทานอะไรมา อิอิLaughing) ส่วนพี่ตะวัน คนอะไรยิ้มไม่หุบเลย...น่าส่งประกวดนางสาวไทยยิ้มเก๊ง เก่ง

 

ตากล้องสุดหล่อเผลอเป็นแชะ...ก้อยถ่ายรูปพี่วุฒิเยอะค่ะเลยเลือกรูปที่หล่อที่สุดมา 555+

 

สนุกสนานเฮฮากันมาพอสมควรก็ต้องได้เวลาแยกย้ายกันกลับ...พร้อมกับอาหารที่เกลี้ยงงงงLaughing

คุ้มค่ากับที่นั่งรถมาค่ะ ถึงจะเจอกันแค่เวลาสั้นๆแต่ก็สนุกมีความสุขดีค่ะ

สัมผัสได้ถึงความมีน้ำใจและความจริงใจของทุกคนที่อยากจะ แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง ให้กับเพื่อน สมช.ด้วยกันLaughing

สมช.ท่านใดที่พลาดโอกาส ครั้งหน้าถ้ามีอีกอย่าพลาดนะคะ...

ความรู้สึกบางอย่างบอกออกมาเป็นคำพูดไม่ได้...ต้องมาสัมผัสด้วยตัวเองแล้วจะรู้ค่ะLaughing

 

==========================

================

ความเห็น

มาแล้วแต่มาช้าค่ะLaughing

เห็นอย่างนี้แล้วคงทำให้มี สมช.หลายคนอยากมาพบปะกันมากขึ้น

คุณแอนก็อย่าพลาดงานวันครบรอบวันเกิดเวบนะคะ

ถ่ายรูปมาเยอะๆด้วย อิอิLaughing

พี่ตกเป็นจำเลยนะ..เราหายไปหลายวัน..รู้สึกจะเป็นวุฒิถามว่าพี่เอาก้อยไปทิ้งไว้ที่ไหน..เค้านึกว่าคืนนั้นพี่ไปส่งก้อย..อิ..อิ..รอดตัวไป..โยนให้คุณหลวงรับผิดชอบ..เพราะพี่ไม่ได้ส่ง..แล้วนี่ทำไมเพิ่งโผล่ละ..พี่มองหาทั้งวันกลัวเป็นเรื่อง

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

อิอิ ถ่ายรูปโชว์หรา ขนาดนั้นแปะต้องรับผิดชอบแล้วแหละTongue out

ต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ทำให้เป็นห่วงแล้วก็ขอบคุณพี่ตั้มมากๆที่ดูแลน้องอย่างดีเลยค่ะ ขอบคุณค่ะLaughing

ก็ได้ยินว่าพี่ตั้มจะไปส่งที่ป้ายรถเมล์ไง

^^

พี่มะได้พูดเลยนะ..เข้าใจไรผิดปะ..ส่งสาวขึ้นรถเมลย์กลับนครสวรรค์ยามวิกาล..โหดไปมั้ง..พี่ทำม่ายด้าย..อิ..อิ...

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

รู้งี้ไปกับแปะดีก่า

แล้วบอกว่าไปลงนครสวรรค์ แฮ่ แฮ่Laughing

กรุงเทพ-คอนหวัน แค่ สอง สาม เก้าเอง (239 กม.) อิอิ

ตะวันนะก้อยไม่ใช่พี่ปีเดียวกันห้ามนับเดือนด้วย อิอิ


เสียดายมาไม่ทันตอนชมสวนเพราะตองอูคนเดียวเลยสั่งให้บอกคนขับรถเหยียบให้มิดเลยก็ไม่เชื่อ..คราวหน้าเจอกันใหม่นะก้อยน่ารักมากกกกกกกกกก...อย่าลืมตุ๊กตานะTongue out

555 เรียกซะชิน จะพยายามนะคะLaughing

ชมซะเยอะเพื่อตอนสุดท้ายใช่มั้ยเนี่ย อิอิLaughing

พี่ตั้มเค้าเป็นหนุ่มเกาหลี เรียกอาแป๊ะ เด่วพี่ตั้มเคือง อิอิ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

วัยขนาดนี้..เป็นหนุ่มเกาหลีก็เกินไป..เป็นอาแปะ..พอไหว

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

หน้า