ความในใจ อยากบอก อยากขอบคุณ ตอนที่ 1
หลังจากที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ ได้รับอะไรดีๆในชีวิต มากมาย และรวดเร็ว ต่อจากนั้น ก็ได้หัดเขียนบล็อก ก็ได้พี่เลี้ยงใจดีในบ้านสวน หลายๆท่านคอยสอน คอยแนะนำ
จนได้มารู้จักกับ นนท์ เห็นครั้งแรกที่แสดงความเห็นในบล็อก ก็คิดว่าน่าจะเป็นคนภาคเดียวกัน เพราะถ่ายรูปคู่กับนางเงือก ที่แหลมสมิหรา จ.สงขลา ต่อมาก็เริ่มใช้ภาษาใต้ หลังจากนั้นก็บอกว่าคนบ้านเดียวกัน ทำให้เริ่มสงสัย อยากรู้จักมากขึ้น
ระยะหลัง น้องโสทร ได้ติดตั้ง โปรแกรม chat ให้สมาชิกได้คุยกัน ก็ได้คุยกับ นนท์ ใครทักใครก่อน ลืมแล้วค่ะ สรุปแล้ว นนท์ คือเพื่อนรุ่นเดียวกัน(ในบล็อกแรกๆเค้าจะเรียก พี่ ตลอด) สมัยเรียน ม.ต้น ที่ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัว เพราะเรียนที่นี่แค่ปีเดียวเองค่ะ(ม.1)หลังจากที่ได้คุยกันก็คุยกันมาตลอด
จนใกล้วันทำบุญวันเกิดเวป ก็ได้ถาม นนท์ ว่าจะมางานนี้มั๊ย เค้าก็บอกว่าสนใจ แต่ต้องเคลียร์งานก่อน พอดีในจังหวะนั้น พี่แก่(ชื่อที่ใช้ ล็อกอิน)ก็ได้ให้โอกาสสมาชิกที่ต้องการเดินทางจาก กทม.มางานนี้ โดยเครื่องบิน c130 พอดี
ลูกสาวที่ไปเรียนอยู่ที่นั่นสนใจอยากกลับมางานนี้ด้วย ก็ได้ติดต่อกับ นนท์ บอกเขาว่าถ้าเขามา ให้ลูกสาวมาเครื่องพร้อมกับเขาด้วย ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักเค้าเป็นการส่วนตัวเลย นนท์ เค้าอยากติดต่อกับพี่แก่ ก็ติดต่อกันทาง chat ไม่ได้ ได้แต่ฝากข้อความไว้ จนถึงเกือบเที่ยงของอีกวัน พี่แจ้วก็ได้โทรหา บอกว่าให้ติดต่อ นนท์ ให้หน่อย พี่แก่อยากคุยด้วย วันนั้น เลยได้ข้อสรุปว่า นนท์ จะมางานวันเกิดเวป พร้อมกับลูกสาว(น้องกิ๊ฟท์) และก็ครอบครัวคนคลองอ้อมอีก 4 คนและก็มารู้หลังจากติดต่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ว่า เครื่องบินลำดังกล่าว จะไปลงที่นราธิวาส
พี่แก่ ไม่ได้ร่วมเดินทางมาด้วย แต่จะมีรถตู้ที่ พี่แก่ จัดไว้ให้มารอรับไปเจอกับ พี่แก่ ที่ปัตตานี และก็เดินทางต่อ มาพักที่หาดใหญ่ 1 คืน
หลังจากตัดสินใจไปแล้ว ที่จะให้ลูกสาวมาพร้อมกับ นนท์ เพื่อนรุ่นเดียวกัน ที่ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัว แต่จากการที่ได้คุยกัน ทำให้รู้ว่าเขาเป็นใคร พ่อแม่พี่น้องเป็นใคร บ้านอยู่ที่ไหน มาเครื่อง c130 ไปลงที่นราธิวาส โดยที่ลูกสาวต้องนั่งรถมาหา นนท์ เพื่อนแม่ ผู้ชาย ที่มีเสียงเหมือนผู้ชายมีอายุคนหนึ่ง ซึ่งลูกสาวเคยรู้จักและไม่ชอบน้ำเสียงนี้เลย(ลูกโทรบอกหลังจากโทรคุยกับ นนท์)
การตัดสินใจครั้งนี้ ไม่ได้ปรึกษาพ่อของลูกมาก่อน เพราะเวลาจำกัดในการตัดสินใจ และวันนั้นไม่สามารถโทร.ติดต่อกับพ่อเขาได้
หลังจากนั้น เริ่มเครียดแล้วค่ะ
1.ลูกสาว ต้องเดินทางมาเจอ นนท์ ครั้งแรก ในเวลา 5.30 น.จากราม 2 มาราม 1
2.เครื่องบินไปลงที่นราธิวาส การเดินทางหลังจากนั้นจะเป็นยังงัย..ห่วงค่ะ มาก....
3.นนท์ ก็แค่รู้จักกันผ่านเวป บ้านสวน ให้ลูกสาวมาเจอเขาตอนเวลา 5.30 น.
4.เครื่องบิน คนในครอบครัว ก็ไม่เคยมีใครเคยนั่งมาก่อน(เคยท้าลูกสาวไว้ว่า ลูกได้รับปริญญาเมื่อไหร่พ่อกับแม่จะนั่งเครื่องบินไปงานรับปริญญา)
5.พี่แก่ ก็รู้จักนิดหน่อย ผ่านเวป
6.คนคลองอ้อม ก็รู้จักนิดหน่อย ผ่านเวป
คิดๆๆแล้วก็เครียดค่ะ มากๆ
แค่นี้ก่อนนะ ขอเวลาไปคิดทบทวนก่อนค่ะ
ติดตามความในใจ ตอนต่อไปนะค่ะ
- บล็อกของ บุญพา
- อ่าน 6634 ครั้ง
ความเห็น
แจ้ว
24 ตุลาคม, 2010 - 17:22
Permalink
ขอรูปนี้ด้วยค่ะ
น้องบอสมีสาวอุ้มอีกแล้วนะ
บุญพา
24 ตุลาคม, 2010 - 21:06
Permalink
ขอบคุณค่ะ
พี่นุ รูปนี้ ชอบค่ะ
น้องบอส น่ารักมาก ขนาดไม่สบาย ไม่งอแงเลยค่ะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน
กุ้งบางบัวทอง
24 ตุลาคม, 2010 - 14:25
Permalink
พี่พา
ฟังพี่พาเล่าแล้วรู้สึกซื้งใจแทนเลยค่ะ รู้สึกว่าสมช.บ้านสวนของเรานี่มีแต่ความจริงใจให้กัน ไม่น่าเชื่อเลยนะคะบ้านหลังนี้ถ้าใครได้เข้ามาแล้วเหมือนเป็นญาติเป็นพี่เป็นน้องกันจริง ๆ รอตอนจบอยู่นะคะ
มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ
บุญพา
24 ตุลาคม, 2010 - 21:03
Permalink
น้องกุ้ง
มิตรภาพอันงดงาม เกิดขึ้นที่นี่จริงๆค่ะ
อย่าลืม..ติดตามต่อนะค่ะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน
มนต้นกล้า
24 ตุลาคม, 2010 - 17:48
Permalink
สรุปว่า
เครื่องไม่ได้ลงที่ หาดใหญ่?
เรื่องนี้ ใจเด็ด ทั้งแม่ และลูก
เรื่องนี้ นอกจากชมเชยเรื่องน้ำใจของผู้ให้ และผู้รับแล้ว ขอยกความสุดยอดให้น้องกี๊ฟค่ะ น้องกล้า กล้าที่จะเดินทางคนเดียว
กล้าพบกับคนที่ไม่ชอบเสียง(ในตอนแรก)
ขึ้นเครื่อง ไปลงถึงนราฯ (ถ้าเป็นเราคงใจตุ้มๆๆ ต่อมๆ)
>>>>>>>พี่พา.....น้องจะได้ความใจกล้า และเด็ดเดี่ยวจากใครถ้าไม่ใช่พี่<<<<<<
พี่พาสอนลูกเก่งค่ะ
ฉันจะปลูก ผัก ให้ลูกทาน
บุญพา
24 ตุลาคม, 2010 - 21:01
Permalink
น้องเอ๋
บอกตรงๆถ้าสิ่งที่ได้รับ ได้มาด้วยการซื้อ
พี่ยอมจ่ายฟรีค่ะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน
amporn
24 ตุลาคม, 2010 - 18:02
Permalink
ทำบุญร่วมชาติ
ตักบาตรร่วมขัน ชาตินี้ถึงได้มารุ้จักกัน เป็นพี่น้องกัน ถึงแม้จะไม่ใช่โดยสายเลือดก็ตาม อิ๋วคิดว่า พี่น้องบ้านสวนแต่ละคนคงเคยทำบุญร่วมกันมาก่อน พวกเราถึงมาเจอกันในบ้านหลังนี้ค่ะ
ทุกวินาทีมีค่า ถ้าเรามีความหวังเราจะไม่เคยพ่ายแพ้
บุญพา
24 ตุลาคม, 2010 - 20:56
Permalink
ทำบุญร่วมชาติ
หากเพราะเหตุนี้ ทำให้มีวันนี้
อยากทำบุญร่วมชาติกับสมาชิกบ้านสวนพอเพียงไปทุกชาติค่ะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน
satjang
24 ตุลาคม, 2010 - 21:45
Permalink
พี่พา
ถือเป็นการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่เลยนะคะ .... ดีใจด้วยนะคะ ที่ได้มิตรภาพดี ๆ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
บุญพา
24 ตุลาคม, 2010 - 21:47
Permalink
น้องก้อย
มิตรภาพดีๆมีที่นี่ค่ะ ยังมีตอนต่อไปนะค่ะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน
หน้า