ความในใจ อยากบอก อยากขอบคุณ ตอนที่ 2

 ติดตาม ความในใจ อยากบอก อยากขอบคุณ ต่อจากบันทึกนี้ค่ะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/6424

      เมื่อทุกอย่างลงตัว เพียงแค่รอให้ถึงเวลาเท่านั้น ที่สำคัญ การตัดสินใจในครั้งนี้ ไม่ได้ปรึกษาพ่อของลูกเลย จะเริ่มตรงไหนก่อน เค้ากลับจากทำงานมาเหนื่อยๆ จะบอกเลยก็ไม่ดี จะเอาเรื่องหนักใจไปให้เค้าได้ยังไงละ อาบน้ำ กินข้าวเสร็จเค้าก็หลับ  

      ถึงตอนนี้ จะบอกยกเลิก นนท์ ไปก็ไม่ได้ ในเมื่อตัดสินใจไปแล้ว ทุกอย่าง นนท์ ติดต่อไว้หมดแล้ว จะโทรหา บอกว่า รู้สึกไม่ดีก็ไม่ได้ ทำยังไงดี(ถ้าต้องจ่ายตางค์ค่าตั๋ว ยอมจ่ายฟรีค่ะ)

      เปิดเวปบ้านสวน จะบอกใครดีละ อยากเซอร์ไพรด์ด้วย พี่ดงดม chat มาคุยเรื่องงานวันเกิดเวป พี่ดมถามว่าตกลงน้องไปกันกี่คน ก็บอกพี่ไปว่า ที่ลงชื่อในเวปไปกัน 3 คนแต่มีเซอร์ไพรด์ และก็ได้ถามพี่ดมว่าเครื่อง c130 ที่มีสมาชิกท่านหนึ่งให้บริการกับสมาชิกเป็นยังไงบ้าง ก็แค่นั้น คุยกับใครดีละทีนี้

      พี่วิน กำลังออนอยู่พอดี พี่เค้าเป็นตำรวจอยู่กองบิน เป็นสมาชิกบ้านสวนพอเพียง ที่สมัครไว้นานแล้ว และก็ลืมรหัส ไม่ได้ล็อกอินเลย ได้แต่อ่านตลอด พี่เค้าอ่านเจอในบันทึกเห็นว่าเป็นคนบ้านเดียวกัน บ้านอยู่คนละฝั่งคลอง จึงได้ขอรหัสผ่านใหม่ จึงได้รู้จักกันค่ะ   

       พี่ วิน ตอนนั้นพี่เค้าอยู่ที่ทำงานที่สงขลา รู้จักกับพ่อของลูกดี ทีแรกก็ไม่ได้คุยด้วยตรงๆ คุยกันไปเรื่อยๆ สุดท้ายตัดสินใจยอมบอกพี่ วิน เรื่องที่หนักใจทั้งหมดทุกอย่าง ตัดสินใจไปแล้ว เปลี่ยนแปลงก็ไม่ได้ เพราะมันเป็นน้ำใจที่ได้รับจากสมาชิกบ้านสวน คนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย และที่สำคัญที่สุด ยังไม่ได้บอกพ่อเค้านี่แหละ ทีแรก พี่วินก็พูดว่า บอกไปเถอะแฟนน้องเค้าไม่ว่าอะไรหรอก ที่สำคัญต้องบอกก่อนเครื่องบินจะขึ้นนะ ได้ย้อนถามพี่เค้าว่า ถ้าพี่เป็นแฟนน้องละ พี่เค้าก็บอกว่าคงไม่พอใจหรอก เรื่องแบบนี้ไม่บอกกันก่อน  แต่ทำไงได้ละ ด้วยความที่รู้สึกสับสน ได้คุยกับพี่เค้านานมาก พี่วินเลยบอกว่า เอาแบบนี้ดีมั๊ย พี่ไปรับลูกที่หาดใหญ่ ให้มั๊ย ก็บอกพี่เค้าไปว่า ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ตรงนี้หรอก ถ้ามาถึงตรงนี้แล้ว ทุกอย่างไม่มีปัญหา คุยกะพี่วิน และก็ขอเบอร์โทรไว้ด้วย จนถึง 5 ทุ่มถึงยอมเลิกคุย(เกรงใจแล้วนะ)

         อาบน้ำ และก็นอนหลับไป ตื่นขึ้นมาตอนตี 2 และก็นอนไม่หลับอีกเลย ดูเวลาตลอด ตอนนี้ลูกทำอะไรอยู่นะ เดินทางไปหา นนท์ แล้วยัง จะโทรหาลูกก็ไม่ดี จะให้ลูกรู้ว่าแม่หนักใจกับการเดินทางครั้งนี้ได้ยังไง ไม่โทรดีกว่า ก็ได้แต่รอ ก่อนถึงเวลานัดพบ 5.30 น. ลูกโทรมาบอก แม่หนูเจอกับน้านนท์แล้วนะ ก็ได้พูดกับลูกแค่ สองสามคำ ในขณะที่ลูกโทรมา ยังไม่ได้บอกพ่อเค้า ใจไม่ดีเลย เค้าจะสงสัยมั๊ย ใครโทรมาป่านนี้

          ถึงตอนนี้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไม่มีเวลาแล้ว ตกลงใจ เอาละ บอกเลยดีกว่า

   พ่อ..กิ๊ฟท์ มางานวันเกิดเวปด้วยนะ.. อืม แล้วมาเย็นนี้เหรอ ลูกเดินทางเช้านี้แล้วนะ มาเครื่องบิน c130 ที่สมาชิก พี่แก่ ให้บริการฟรี สมาชิกบ้านสวนมานั่นแหละ นนท์ มาด้วย เลยให้มาด้วยกัน(นนท์ แฟนรู้ว่าเป็นใคร แต่ไม่ได้รู้จักกันส่วนตัว).... กิ๊ฟท์ มันมาเครื่องบินเรอะ ดีกว่าเราอีกนะ.... แต่..เครื่องบินไปลงที่นรา นะ.. ทำไมถึงไม่ลงที่หาดใหญ่ ก็ได้บอกเหตุผลเค้าไป พ่อเค้าไม่บ่นเลยสักคำ ตกลงว่าที่รู้สึกหนักใจมาทั้งหมด ตอนนี้ลดลงไปมากแล้ว วันนี้ เค้าไปสวนยางอีกวัน งานคงยังไม่เสร็จถึงแม้จะจ้างคนงานไปด้วย ยังไง พรุ่งนี้ต้องไปงานวันเกิดเวป

        ตอนนี้ รู้สึกดีขึ้นมาก ตอนเช้า เลยโทรบอกพี่วิน พี่เค้าก็พูดว่า พี่บอกแล้ว พี่รู้จักแฟนน้องดี และก็ได้ถามเรื่องลูกนิดหน่อย

      หลังจากนั้น ก็ได้โทรติดต่อกับลูก และนนท์ เรื่องการเดินทาง ถึงได้รู้ว่าเครื่องจะบินขึ้นเวลา 8.00 น.ก็คงถึงนราธิวาสก่อน 10.00 น.นนท์ ยังแซวเลยว่า วัยรุ่นเซ็งแล้วนะโทรบ่อย..เกิน

      ระหว่างที่รอ ได้เข้าสวนยาง ไปเก็บขี้ยางกับลูกคนเล็ก ในใจก็ยังนึกถึงตลอด ว่าเครื่องจะถึงนราเวลาไหน คงไม่เกิน 10.00 น.ลูก หรือนนท์ ต้องโทรมา ก็แอบดูเวลาตลอดค่ะ

      ตอนนี้ เลยเวลาไปมากแล้ว ทุกอย่างยังคงเงียบ ไม่มีการติดต่อใดๆกลับมา ทั้ง 2 คน

 เริ่มอีกแล้วค่ะ เครียดอีกแล้ว...ทำยังไงดี

ทั้ง 2 คนทำไม ไม่มีใครติดต่อกลับมาเลย

อย่าเพิ่งเบื่อนะค่ะ ติดตามตอนจบ...ตอนที่ 3 ค่ะ