หนีคุณหนู..ไม่อยู่กะคุณนาย..หายไปเที่ยวเขากระโจม

เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา (6-7 พย.)..ถือโอกาสที่ลูกน้องไม่ขาดไม่ลา เพื่อนพ้องว่างพร้อมกัน เลยเขียนใบลาส่งให้คุณนายกะคุณหนูอนุมัติ..นัดเพื่อนกลุ่มซี้ 4 คน พากันไปเที่ยวแบบโสดๆลุยๆ..ไร้ลูกไร้เมีย..ที่เขากระโจม..สวนผึ้ง

เริ่มต้น..ทุกคนเอารถไปจอดบ้านเพื่อนเราไปคันเดียวด้วยแลนด์ครุยเซอร์ จุดเริ่มหาอาหารเที่ยงตุนกันไว้ก่อนที่บ้านเทียนหอม ร้านที่คนมาสวนผึ้งต้องแวะ มีทั้งอาหาร สวนพักผ่อน เทียนหอมๆ..(ร้านนี้จัดแบบติ๊ส..แบบย้อนยุคได้อารมณ์เหมือนตอนอายุสิบขวบมาใช้แต่งร้าน แม้แต่ภาชนะอาหารยังใช้ช้อน จาน ชาม ปิ่นโต สังกะสีแก้วพลาสติกเหมือนสามสี่สิบปีก่อนมาบริการ

แล้วก็ไปแวะไปแถวเดอะซีนเนอรี่..ดูแกะ..ดูม้า..ดูคน..ไปตามเรื่องตามราว

จากนั้น..แวะไปหาเพื่อน สมาชิกกลุ่มของเพื่อน JUC ที่ไปปักหลักทำรีสอร์ทที่สวนผึ้ง (ไม่ไกลจาก ซีนเนอรรี่รีสอร์ท)เพื่อนในกลุ่มอยากสอบถามมองหาที่ดินสวยๆสักแปลง เจ้าบ้านชวนพัก..แต่พวกเราตั้งใจไปนอนเต็นท์ที่ยอดเขากระโจมเพื่อสัมผัสอากาสที่หนาวเย็น

ทัศนียภาพเขาสลับซับซ้อนมองจากรีสอร์ทของเพื่อน เสียดายยามนี้ไร้แสงแดดมีแต่เมฆหมอกปกคลุม (ปกติยามเช้าหน้าหนาวจะเห็นทะเลหมอก)

ไปสำรวจร่องรอยน้ำป่าที่เล่นสวนผึ้งซะอ่วม บริเวณชายห้วยภาชีที่ติดรีสอร์ท (สังเกตุระดับน้ำจากซากไม้ที่ติดต้นไม้ นี่คือระดับที่น้ำท่วม ขนำริมน้ำ ท่วมไปเกือบครึ่งหลัง)

ออกเดินทางต่อเกือบบ่ายสามมุ่งหน้าไปยอดเขากระโจม..ผ่านร่องรอยหินถล่มแต่เคลียร์พื้นที่แล้ว แต่ก็ต้องไปกันแบบลุยๆ..ปีนป่าย..ติดหลุม ติดหล่มลุยน้ำ..ลุยโคลน จนหัวสั่นหัวคลอน

แล้วเราก็มาถึงยอดเขากระโจมประมาณสี่โมงกว่าๆ..ผู้คนยังมาไม่เยอะเท่าใดนัก..มองหาทำเลปักเต็นท์..ได้มุมสวย..อากาสเริ่มเย็น..ลมแรง..ท้องฟ้าขมุกขมัว..ไร้แดด..

มืดค่ำ..ก็ทานอาหารญี่ปุ่นผสมอาหารไทยพื้นเมือง (มาม่า/ไก่ย่างวิเชียร/ข้าวเหนียว ฯลฯ) พร้อมสรรพด้วยเครื่องดื่มคลายหนาว (ตอนนี้คิดถึงลุงพี..ไวนท์ท้อแท้..)

พอได้ระดับตึงๆ..ก็เข้าไปซุกในเต็นท์ อุณหภูมิคืนนั้นเห็นเจ้าหน้าที่บอกว่าน่าจะต่ำกว่า 15 องศา ตื่นเช้ามาก็ทานกาแฟต่างประเทศ (กาแฟซองที่เก็บมาจากโรงแรมในต่างประเทศ) พร้อมกับอาหารเช้าแบบญี่ปุ่นอีกรอบ (มาม่า) จิงๆมี ตชด.ทำโจ๊กขาย แต่คิวยาวเลยทำกินกันเอง มาม่าและขนมเตรียมมาเพียบ

ไม่นานหลังจากตื่นนอน ซักหกโมงนิดๆ..เสียงคลื่นมหาชนพร้อมเสียงรถยังกะถูกบุกโจมตี..ยอดเขากระโจมแปรสภาพเป็นตลาดนัดขึ้นมาทันที..วุ่นวายเจี๊ยวจ๊าว..จนรู้สึกเซ็งมากกว่า..โดยเฉพาะภาพคนทิ้งขยะแบบมักง่าย..เสียงตะโกนโหวกเหวก..เบียดแย่งถ่ายรูป...ตลาดนัดเขากระโจม..

อยู่รอจนผู้คนทยอยกลับลงเขา..ความสงบจึงเริ่มกลับคืนมา..ได้โอกาสถ่ายภาพกับธรรมชาติสวยๆ (สังเกตุเสื้อผ้าชุดเดิม..มะต้องอาบน้ำ..หนาวจะตาย ..ซักแห้งเป็นพอ..ห้องน้ำก็แย่งกันใช้..มาได้อาบตอนเก้าโมงกว่าที่คนส่วนใหญ่ลงเขากันไปแล้ว)

ลงจากเขา..พบเจอเพื่อนใหม่ที่ให้ประสบการณ์สุดพิเศษที่ไม่เคยคิดว่าจะได้สัมผัส ..

ลงจากเขากระโจม..ก็พาเพื่อนใหม่ไปเลี้ยงข้าวตอบแทน..แล้วพาเพื่อนไปบ้านคา..ดูที่ดินแปลงใหม่ที่ประมูลซื้อได้..งานเข้า..เพื่อนเกิดสนใจที่แปลงใหม่ที่นายหน้าพาไปดู..ติดน้ำติดถนน..สงสัยจะได้เพื่อนไปอยู่ด้วย..เห็นเอาจิงเอาจัง..