การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสานในถึ่วพู พริก มะเขือเทศ คื่นฉ่าย ผักชีจีน และผักหวานบ้าน

ตามที่ได้รับปากไว้ว่า จะเขียนบล็อคในเรื่องนี้ โดยใช้ภาษาง่ายๆ จากการทำจริงมาต่อเนื่องยาวนาน เพื่อให้ง่าย และสั้นๆ จึงเลือกมาเล่าเพียงสองพืช คือ พริก(เรียน และทำมาโดยตรงต่อเนื่อง) และถั่วพู(หนึ่งในพืช สำคัญยิ่งของสวนในอนาคต) 

อนึ่ง ได้ตัดสินใจเพิ่ม พืชอีก สี่ชนิด เพราะว่า จะได้นำรูปการจัดการองค์รวม มาอธิบาย ร่วมกับ การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน ได้เข้าใจง่าย และมีประโยชน์ยิ่งขึ้น คือ มะเขือเทศ( อยู่กันมาตั้งแต่เรียน และมีทุกวันนี้ เพราะเขา และคงจะอยู่กันไปจน ...) คื่นฉ่าย(พืชที่ทำรายได้มากที่สุดของสวน) ผักชีจีน( มือขวาของคื่นฉ่าย) และผักหวานบ้าน(พืชเงินพัน เงินหมื่น แต่แทบไม่มีความเสี่ยง ไม่มีต้นทุน และปลูกได้ในดินความอุดมสมบูรณ์ต่ำ อย่างภาคอิสาณ(เช่นถั่วพู )แต่คนภาคอิสาณ ยังกิน ผักหวานบ้านไม่ค่อยเป็น ...ชอบแต่ ผักหวานป่า )

สำหรับรูป ทะยอยตามมาประกอบเป็นระยะๆ โดยเฉพาะเวลาตอบคำถามนะครับ

การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน ในพริกหวาน และถั่วพู

มีเป้าหมายอันดับแรกคือ ป้องกันศัตรูพืชให้คุ้มค่า และส่งผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมให้น้อยที่สุด โดยใช้หลักการผสมผสาน ของวิธีเขตกรรม กายภาพ ชีวภาพ และวิธีทางเคมี เพื่อปลูกพืชโดยใช้สารเคมีให้น้อยที่สุด

หาวิธีการกดดันไม่ให้ศัตรูพืชทำความเสียหายระดับเศรษฐกิจ เป็นการจัดการศัตรูพืชให้อยู่ภายใต้การควบคุม ไม่ใช่การทำลายล้าง คือ เป้าหมาย การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน

การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน นั้นเรียบง่าย ปฎิบัติได้ และสำคัญที่สุดคือ เป็นวิธีที่ปรับใช้ได้ไม่ตายตัวในการจัดการศัตรูพืช

การจัดการศัตรูพืชแบบผสมผสาน ในพริก และถั่วพู มีเทคนิค ดังนี้

• การจับตา และสุ่มตัวอย่าง
  • การตรวจพืชรายต้น (ยังใช้อยู่)
  • การใช้กับดักกาวเหนียว(ไม่ได้ใช้ในปัจจุบัน)
  • การสุ่มนับแมลงทุก ๗วัน(ไม่ได้ใช้ในปัจจุบัน)
• การจำแนกชนิดของแมลงและช่วงชีวิต (ยังใช้อยู่)
• การเก็บข้อมูลเพื่อดูทิศทางและแนวโน้มการเปลี่ยนแปลง (ยังใช้อยู่)
• การป้องกันศัตรูพืชไม่ให้เข้าสู่บริเวณปลูกพืช
  • การป้องกันเพลี้ยอ่อน และเพลี้ยไฟ โดยการปลูกพืชบังลม หรือวัสดุบังลมตามทิศทางที่ลมพัดผ่าน (ยังใช้อยู่)
• วิธีเขตกรรม
  • การปรับปรุงดิน (เน้นหนักเป็นพิเศษ)
  • การใช้ปุ๋ยที่เหมาะสม (เน้นหนักเป็นพิเศษ โดยเฉพาะ ปุ๋ยหมักตื่นตัว)
  • การรักษาความสะอาดแปลงปลูก (เน้นหนักเป็นพิเศษ แต่ทำได้ค่อนข้างยากในหน้าฝน)
  • การฉีดน้ำฝอยแรง(เน้นหนักเป็นพิเศษ)
• การป้องกันศัตรูพืชโดยชีววิธี(การใช้สิ่งมีชีวิตควบคุมศัตรูพืช)
  • การปล่อย ด้วงเต่า แมลงช้างปีกใส แตนเบียน ควบคุมเพลี้ย และไรต่างๆ(ตามความจำเป็น)
  • การปล่อย มวนพิฆาต แตนเบียน การใช้เชื้อแบคทีเรีย และไส้เดือยฝอย ควบคุม หนอนกระทู้ต่างๆ(ตามความจำเป็น)
  • การใช้ไตรโคเดอร์มา ไมโครไรซ่า และจุลินทรีย์ที่มีประโยชน์ (เป็นครั้งคราว ร่วมกับปุ๋ยหมักตื่นตัว)
• การใช้สายพันธุ์ต้านทานโรค (เน้นหนักเป็นพิเศษ โดยเฉพาะต้านทานโรคไวรัส และแอนแทรคโนสในพริก)
  • ใช้เมล็ดพันธุ์ที่แข็งแรงสมบูรณ์ จากแหล่งที่เชื่อถือได้ เพราะเรามองไม่เห็นโรคพืช
  • การใช้พันธุ์ที่เหมาะสมกับพื้นที่ ฤดูกาล และปุ๋ย วิธีปลูกที่ใช้ (เน้นหนักเป็นพิเศษ)
• การใช้สารเคมี
  • แม้เราจะไม่ได้ใช้สารฯใดๆ แต่ก็ต้องยอมรับว่า เวลา ซื้อเมล็ดพันธุ์ พันธุ์ดีมา จะเป็นแตงค้าง ผักชีจีน มะเขือเทศ และพริก จะเห็นสีแดงที่เมล็ดพันธุ์ นั้นแหละทางบริษัทคลุกสารเคมีป้องกันโรคพืชที่เมล็ดพันธุ์ มาแล้ว

การรู้จักแมลง โรค วงจรชีวิตและพฤติกรรมมีความสำคัญอย่างยิ่ง ในการวางกลยุทธ์ที่มีประสิทธืภาพ การรู้จักจุดอ่อนของแมลงทำให้ผู้ปลูก พวกเราเอาชนะ ควบคุมแมลงได้ไม่ยากเย็นนัก

แมลงศัตรูหลักในพริก มีดังนี้

หนอนกระทู้หอม (Spodoptera exigua)

หนอนเจาะสมอฝ้าย (Helicoverpa armigera)

หนอนกระทู้ผัก (Spodoptera litura)

เพลี้ยไฟ (Thrips tabasi)

เพลี้ยอ่อนฝ้าย(Aphis gossypii)

ลืม แมลงศัตรูหลัก ที่สำคัญ ไปหนึ่งชนิด คือ ไรขาวพริก(Polyphagotarsonemus latus) ที่พวกเรามองข้ามไป และส่วนใหญ่ยังไม่ค่อยรู้จัก ทั้งๆที่ เขาเข้าทำลายรวดเร็วมากก่อนเพลี้ยอ่อนอีก อาการใบเปลี่ยนรูป เรียวยาว และมีสีน้ำตาลแดง ถ้าสังเกต ดีๆ ซึ่ง เพลี้ยอ่อน หรือ เพลี้ยอื่นๆ เข้าทำลาย จะไม่เหมือน ไรขาว

ส่วน ถั่วพู มีแมลงศัตรูหลัก คือ เพลี้ยอ่อนฝ้าย ตัวเดียว

**********************************

จบตอนแรก มีเวลาตอนดึก ในวันหยุด ค่อยเพิ่มเติมรูปภาพ และต่อด้วย แมลงศัตรู และวงจรชีวิต