พืชที่หลายคนลืมเลือน "ทุเรียนเทศ"

หลายวันที่ผ่านมา ได้มีโทรศัพท์จากเมืองกรุงติดต่อมาสอบถามเรื่องใบไม้ชนิดหนึ่ง ซึ่งเค้าต้องการเอาไปใช้ประโยชน์ แจ้วใช้เวลาเสาะหาอยู่ 3 วันกว่าจะได้ใบไม้ชนิดนี้

ได้มาแล้วทำการผึ่งลมไว้ ป้องกันใบเน่า เก็บเอาเฉพาะใบแก่

วันรุ่งขึ้นบรรจุกระสอบส่งเธอขึ้นรถไฟไปลง กทม.

อยากบอกทุกท่านว่า มันหายากมาก.... ไม่มีใครปลูก ที่พอจะมีอยู่ก็ไม่ได้ใส่ใจ หลาย ๆ บ้านบอกว่า เคยมีต้นใหญ่มาก แต่ฟันทิ้งไปแล้ว.....เพราะมีลูกก็ไม่ค่อยจะมีคนกิน เด็ก ๆ ก็ไม่รู้จัก.... เพราะรสชาดไม่อร่อยรึเปล่า หรือยังไม่รู้ถึงสรรพคุณของพืชชนิดนี้ใช่รึเปล่า  ที่ได้มานี้ก็ต้องไปถามตามบ้านที่มีผู้เฒ่าผู้แก่ ที่ยังพอหาได้ แต่ก็ไม่มากมายนัก

อันที่จริงแจ้วก็ไม่ทราบถึงคุณประโยชน์ของพืชชนิดหรอกค่ะ แต่รู้จัก และพอจะเสาะหาได้จำนวนหนึ่ง มานั่งหาข้อมูลเกี่ยวกับสรรพคุณก็ไม่เจอเท่าที่ควร

ตอนเด็ก ๆ ก็ชอบกินเหมือนกัน รสชาดออกเปรี้ยว ๆ ก็คิดว่าอร่อยดี แต่ไม่เคยมีไว้ในครอบครองค่ะ เคยเห็นคนเฒ่าคนแก่ เอาใบมะขยี้กับปูนกินหมาก ทางหน้าท้องให้เด็ก ๆ แก้อาการท้องอืด ท้องเฟ้อหรืออะไรสักอย่างนี่แหละ

ลองหาข้อมูลพืชชนิดเพิ่มเติม

http://natres.psu.ac.th/ProjectSite/webpage/5durian-detail.htm

http://www.thainafe.com/081_yoenyong_web.htm

ขอบคุณข้อมูลค่ะ

สมุนไพรพื้นบ้านเราที่พอจะอนุรักษ์ไว้คู่กับสวนหลังบ้าน  ไว้ให้เด็กรุ่นหลังได้รู้จักว่านี่แหละ ทุเรียนเทศ ทุเรียนน้ำ.... ได้ลองลิ้มชิมรสดูว่ามันเป็นยังงัย.....

สรรพคุณทางยาก็มี..... ใครมีต้น มีผล มีเมล็ด มีความความรู้ ร่วมกันแบ่งกันกันได้ค่ะ