เรื่อง หมา หมา (หมาของฉัน)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ใครก็ตามที่เคยมีสัตว์เลี้ยงและมีความผูกพันธ์ แม้ว่าเขาจะจากไปก็ยังคิดถึงและอยู่ในความทรงจำ เหมือนเช่นข้าพเจ้า


ที่มีความทรงจำต่อสัตว์เลี้ยงตัวนี้เป็นอันมากแม้ว่าเขาจากไป  2  ปีแล้ว ก็ยังคิดถึง และมีความสุขที่ได้เขาเป็นสัตว์เลี้ยง


ชื่อของเขา   =  ลัคกี้ (lucky) ลูกชายคนเล็กเป็นคนตั้ง


ประวัติ  พ่อ   =   พันธุ์บางแก้วแท้


          แม่   =  ไทยผสม


          เกิด  =   กันยายน 2550(จำวันที่เกิดไม่ได้ เพราะขอเขามา)


          ตาย  =   14  พฤจิกายน 2552 (อุบัติเหตุรถชน)




ตอนอายุ 1 ปี 2 เดือน (หล่อไม่เบาเลย)






ตอนเช้าทำหน้าที่ขึ้นไปปลุกสมาชิกที่ยังไม่ตื่น(ทำตัวเป็นนาฬิกาของบ้าน)





เมื่อปลุกสำเร็จก็ยึดพื้นที่มาครอง




 


วันหยุดที่มีความสุขทั้งครอบครัว (ลักกี้ เป็น หมาที่ชอบอาบน้ำเป็นอย่างมาก เขาจะมีความสุขมากที่ได้อาบน้ำ ก่อนไปทำงานต้องเอาน้ำใส่กะละมัง (โคม) ไว้ให้ ถ้าไม่เช่นนั้นเพื่อนบ้านที่มีอ่างบัว หรือ อ่างเลี้ยงปลา เดือดร้อน  เจ้าลักกี้ เป็นต้องลงไปทำหน้าที่แทนปลา หรือ บัวเหล่านั้น




 หลังจากอาบน้ำเสร็จสรรพ  เขาจะเล่นกับพี่ชายคนรอง เหนื่อย กันทั้งคู่ ดังภาพที่เห็น ( หน้าเหมือนกัน ทั้งพี่ที้งน้องเลย ผิวสีเดียวกัน)


ความเห็น

พูดถึงเรื่องหมาตาย แล้วอ๊อดเศร้าไว้รอล่วงหน้าเลย เพราะอ๊อดมีอยู่ตัวนึงตอนนี้ ได้ สามขวบแล้วค่ะ ไม่อยากนึกถึงวันที่เขาจะต้องจากเราไปเลยค่ะ มันเศร้า มันเป็นเพื่อนแท้จริงๆนะ เป็นทาสที่ซื่อสัตย์ เวลาอ๊อดไปทำงานในสวน มันจะตามไปอยู่ไกล้ๆ คอยปกป้องเรา เวลาพามันไปเดิน แล้วมีคนมาทักมันจะเอาตัวมันเข้ามาแทรกระหว่างกลางทันที เพื่อเป็นสัญญาณบอกว่า "ข้ามศพมันไปก่อน"



เวลาเห็นใครถีบหมาแล้วเราไม่ชอบใจเลยบอกตรงๆ ถึงมันจะพูดไม่ได้แต่มันก็มีหัวใจ มันสามารถแสดงความรัก ความภักดีออกมาได้จากสายตาและการกระทำ

คะน้องอ๊อด พี่เชื่อว่าคนที่เลี้ยงหมา มีความรู้สึกที่คล้ายกัน รักและผูกพัน เพราะหมาเป็นสัตว์ที่ซื่อสัตว์ ที่สุด

กุ้งก็เคยมีหมาชื่อลัคกี้เหมือนกันค่ะ  เป็นหมาตัวแรกและตัวสุดท้ายของกุ้งด้วย..จำได้ว่าพ่อเอามาให้ตั้งแต่มันยังเล็ก  พอเลี้ยงได้ไม่กี่เดือนแม่ให้คนอื่นไปตอนกุ้งไม่อยู่ (ไปโรงเรียน) กุ้งไม่พูด  นิ่ง  แล้วเริ่มออกตามหาบ้านหลังนั้นจนเจอเจ้าของบ้าน  (ตอนนั้นกุ้งอายุประมาณ 11 - 12 )  กุ้งเห็นมันนอนซึมแล้วกุ้งวิ่งเข้าไปกอดมัน  ดูมันดีใจมาก  น้ำตากุ้งไหล  จนเจ้าของบ้านสงสารให้คืนมา  กุ้งอุ้มมันกลับบ้านยอมโดนแม่ว่า  เลี้ยงมันต่อไม่เท่าไหร่มันก็ตายค่ะ  ต้องเป็นโรคอะไรซักอย่าง  ตอนมันตายกุ้งก็ไม่อยู่อีก  พ่อบอกว่าไม่อยากให้เลี้ยงอะไรอีกเพราะสงสารกุ้ง 

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

หน้า