วันแห่งความภูมิใจ ของคนเป็น.. แม่..

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ไม่เคยมีสูตรสำเร็จในการเลี้ยงลูก แต่เมื่อถึงวันหนึ่งที่ส่งเขาขึ้นฝั่งได้สำเร็จ คนเป็นแม่เป็นพ่อก็อดจะภูมิใจไม่ได้ เรือลำนี้มีผู้โดยสารสองคนที่อายุห่างกันสิบปีคนหนึ่งถึงฝั่งแต่อีกหนึ่งอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อมาเอาใจช่วยย่าวรรณด้วยว่าจะช่วยให้ผู้โดยสารคนที่สองถึงฝั่งอย่างภาคภูมิใจของคนเป็นแม่หรือไม่



วันรับปริญญาบัตร ศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ของลูกชายคนโตของย่าวรรรเมื่อปีกลาย



ถ่ายกับคุณยาย คุณแม่ย่าวรรณ มาร่วมยินดีกับหลานชาย



ครอบครัวของเราในวันที่ลูกสำเร็จปริญญา



กับแม่และน้องชาย ดูแม่หน้าบานเกินไปมั้ยนั่น



อีกภาพหนึ่งกับความภูมิใจของแม่



ลาด้วยภาพหมู่กับเพื่อนๆของลูก จะนับวันนี้เป็นวันแห่งความภูมิใของแม่ได้ไหมนะ

ความเห็น

ปลื้มใจแทนพ่อกับแม่ด้วย  และขอแสดงความยินดีกับหลานด้วยค่ะ  หนูสิกว่าจะถึงวันนี้กับเขา หนูจะหง่อมแค่ไหนเนี่ย  นี่ย่าวรรณยังเป็นคุณแม่ยังสาวอยู่เลย :congrats:เอาใจช่วยย่าวรรณต่อไปค่ะ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

อารีย์มีลูกตอนวัยรุ่นแต่ก็เลี้ยงเขามาแบบเพื่อนมีพ่อเขาช่วยดูแล โชคดีที่เขาเป็นเด็กดี

 

 

ปลื้มนะคะ แล้วสักวันคงมาถึงเรามั่ง....ตอนนี้แค่ ป.2

:cheer3: กับความภูมิใจของคนเป็นแม่ด้วยค่ะ เมื่อเขาถึงฝั่ง กว่าจะถึงลุ้นกันน่าดู

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ลุ้นตลอด ตอนนี้มาลุ้นเจ้าตัวเล็ก

 

 

มีลูกทันใช้ตอนนี้ถึงเวลาเขาดูแลพ่อแม่บ้าง

 

 

ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ตอนนี้ยังไม่มีลูกเป็นของตัวเอง ได้แต่ร่วมยินดีกะลูกคนอื่นค่ะ

มีลูกก็เป็นอีกความสุขหนึ่ง ความสุขของการเป็นผู้ให้

 

 

ย่าวรรณ เห็น แล้วมีความสุขด้วยมากเลยครับ ย่าวรรณทำหน้าที่ได้ดีขนาดนี้้ ลูกๆต้องภูมิใจ ผมกับ พี่ชายก็ห่างกันเป็นสิบปีครับ นึกถึงภาพวันที่พี่ชายรับปรัญญาเลยเหมือน ครอบครัวย่าวรรณ ย่าวรรณเป็นคนดี มีลูกที่ดีแบบนี้ ถือเป็นความภูมิใจมากครับ มีลูกที่ดีถือเป็นลาภอันประเสริฐ ยังไงขอให้น้องคนสุดท้อง ถึงฟั่งได้ยังใจย่าวรรณครับ

กับคำอวยพร คงต้องลุ้นสุดตัวกับเจ้าตัวเล็กค่ะตุ้ย

 

 

หน้า