เสาร์หรรษา
เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วมากๆเลยค่ะ บรรยายด้วยตัวอักษรก็คงจะลำบาก ขอใช้ภาพประกอบแล้วกันนะคะ แต่ว่า...อาจจะมีแต่ของกิน
เริ่มต้นกันที่บ่ายวันเสาร์ (ร้อนตับแล่บ 55)สามพี่น้องผิวเดียวกัน (พี่โสทร พี่ตะวัน น้องมะโหน่ง) นัดเจอกันที่งานเกษตรแฟร์ หนูกับพี่ตะวันเดินมาหาพี่สุดหล่อคนนี้...พี่โสทร นั่นเอง
จากนั้นก็มาเดินในงาน (ภาพสวยๆต้องรอจากพี่โสทร )
เริ่มที่...พี่ชายและพี่สาวที่พลัดพรากกันมานาน
จากนั้นก็ถ่ายมามั่วๆ ไปหมด ดูจากภาพเอาแล้วกันนะคะ แหะๆ
เดินไปเดินมาก็เจอป้ายนี้...ต่อมความหิวเริ่มทำงาน
เห็นเป็ดแล้วก็ยิ่งหิว...
สามคนพี่น้องเลยมุ่งตรงไปหาของกิน ระหว่างนั่งบนแท็กซี่ก็ทำให้รู้จักเพลง ผี call center
มาถึงร้านแล้วไม่พูดอะไรกันมาก กินกันโลดดดดด
เซ็ทนี้ของพี่โสทร...มัวแต่ถ่ายรูป โดนเด็กๆ แย่งกิน 555++
เซ็ทต่อมาของพี่ตะวัน เซ็ทนี้ของสาวรักสุขภาพ...ทานปลานี่เองถึงได้สวย
เซ็ทนี้ของน้อง กลัวอ้วนไม่พอเลยต้องเพิ่มคอเรสเตอรอลอีก...ปลาหมึกก็มีโอเมก้า 3 นะ
กินกันไปกินกันมาก็เหลือสี่ชิ้นเจ้าปัญหา...เริ่มรักกันแล้ว แต่สุดท้ายก็หมดเกลี้ยง
ทานกันอิ่มเรียบร้อยแล้ว เวลาคิดตังค์ค่าอาหารก็มาถึง พี่โสมากรุงเทพทั้งที น้องๆก็ต้องดูแลต้อนรับอย่างเต็มที่...โดยการให้พี่โสเป็นเจ้ามือ 555++ ดูหน้าตาสิว่าซีดลงไปหรือเปล่า
อีกซักรูป คงกำลังคิดหนัก ว่าพรุ่งนี้จะเอาตังค์ที่ไหนไปทำบุญ ไหนจะต้องไปกุดชุมอีก 555
บล็อกนี้พอแต่เพียงเท่านี้ก่อน พบกันใหม่บล็อกหน้า... อาทิตย์พาเพลิน
ขอบคุณพี่โสทรและพี่ตะวันมากๆนะคะ สำหรับของฝากและมิตรภาพดีๆ
ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงแห่งนี้ด้วยค่ะ
- บล็อกของ มะโหน่ง
- อ่าน 6640 ครั้ง
ความเห็น
Slowlife
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:19
Permalink
อาหารญี่ปุ่น
น่ากินนะคะ แต่ก่อนกินบ่อย เดี๋ยวนี้เลิกกินแล้วค่ะ เสียดายเงิน นานๆ ที่ก็พอได้ แต่ไม่ได้กินนานๆ ไปกินยิ่งเสียดายตังค์หนักเข้าไปอีก Slowlife ชอบปลาดิบ แต่ต้องของ Fuji ร้านอื่นก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่
อ่านที่แรกนึกว่ากินเป็ดซะอีก ไหงกลายเป็นอาหารญี่ปุ่นไปได้เนี่ย...
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
มะโหน่ง
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:35
Permalink
เพราะพี่โสทร
ฟูจิมื้อนี้เลยลาภปากน้องๆค่ะ :sweating:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
boston
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:27
Permalink
อืม..อยากกิน
สั่งชุดใหญ่กันทั้งน้าน น่ากินม้ากกก ทำให้อยากกินอาหารญี่ปุ่นมาเชียว ร้านไหนคะน้อง วันหลังจะได้ตามไปชิม
_________________________
Our way is not soft grass, it’s a mountain path with lots of rocks. But it goes upward, forward, toward the sun. – Ruth Westheimer
มะโหน่ง
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:37
Permalink
พี่ boston
มื้อนี้ทานกันที่ร้านฟูจิค่ะ สาขาเดอะมอลล์งามวงศ์วาน ว่างเมื่อไหร่ไปทานได้เลยนะคะ แต่ของหนูต้องรอเจ้ามือเท่านั้น :uhuhuh:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
แจ้ว
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:28
Permalink
น่ากินนะ
มีนัด เที่ยว แล้วปิดท้ายมีกินนี่ ทำเอาน้ำลายไหลอีกแล้ว....
:crying2:
มะโหน่ง
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:39
Permalink
พี่แจ้ว
งานนี้พี่โสบอกว่า อยากกินวาซาบิ ขอเข้าฟูจิได้หม้าย :sweating:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
ann
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:36
Permalink
เดินเหนื่อย...
และก็หิว......น่า กิน ทั้งนั้นเลย.. :crying2:
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
satjang
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:41
Permalink
ยั่วน้ำลาย
อิจฉา ที่คราเราโซ้ยเกี๊ยวเตี๋ยวอะ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
มะโหน่ง
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:58
Permalink
พี่ก้อย
คราวหน้าต้องอย่าพลาดนะพี่ งานนี้ชวนแล้วไม่มีใครว่างซักคน :uhuhuh:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
lekonshore
7 กุมภาพันธ์, 2011 - 19:54
Permalink
น้องมะโหน่ง
ต้อนรับดีมาก ๆ เลย ให้พี่เลี้ยงสะเลย ดีมาก ๆ ว่าแต่น้องโส ไม่ติดคอเหรอ ไม่มีผักนะ........................:uhuhuh:
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
หน้า