เก็บข้าวนาพรุ

ข้าวเล็บนกหนัก ได้เก็บแล้ว นับจากรวงข้าวออกจากท้องข้าวเมื่อ ๒๐ มกรา (ดูบล็อคข้าวคุณคณานับ)

 เสาร์ก่อน แรกเก็บข้าวนาพรุแล้ว ถ้านับวันออกรวงจากท้องข้าว ประมาณ ๒๕- ๓๐ วันข้าวเล็ยนกหนักนาพรุก็สุกเหลืองอร่าม แต่ยังสุกไม่ดีนัก น้าบอกว่าคอรวงข้าวมันยังเขียว จึงแรกเก็บไว้ เสาร์นี้พอดีเก็บ และต้องลุยน้ำเก็บกับ  "แกะ"ทำจากไม้แผ่นบางเบา ใส่คมมีด เวลาเก็บสอดเข้าที่นิ้วกลาง แล้วคีบรวงข้าวเก็บที่ละรวง จนเต็มกำมือ แล้วมัดเป็นเลียงข้าว ภูมิปัญญานี้เท่าที่เดินทางไปทั่วเห็นเฉพาะในภาคใต้บ้านเรา

  รวงข้าวยังเขียวๆ และชื้นๆ จึงพลิกตากไว้ แลแล้วเหมือนดอกไม้ข้าวบาน ปลื้มสุดๆ ได้ปลูกข้าวกินเองแล้วในชีวิตนี้ ทำให้ได้ข้อคิด ได้สติมากมาย ได้ใช้ชีวิตช้าๆคล้อยตามวันเวลา ฤดูกาล

รวงข้าวเล็บนกหนักนาพรุปีนี้ ดูแล้วรวงใหญ่ๆ คอรวงยาว หว่านในเนื้อที่ ๒ ไร่ ได้ข้าวห่างๆเพราะไม่ได้ป้องกันต้นกก น่าจะได้สัก ๑๐๐ เลียง ไว้กิน ไว้ทำพันธ์ปลูกปีหน้า แท้จริงทำนาต้องทำเป็นครอบครัว ทำคนเดียวนับว่างานหนักมาก มีความคิดว่าจะชวนพี่น้องบ้านสวนทำนารวม แล้วแบ่งกันไปไว้กิน นาของพี่ ๔ ไร่ หาของใครในพัทลุงอีกสัก ๔-๕ ไร่ ทำนาดำ ดูแลดีๆ คิดว่าจะพึ่งตนเองพึ่งกันเองได้มาก ที่สำคัญลูกหลานได้เรียนรู้ไปด้วย หมอรุธ ( ซื้อนาไว้หลายไร่ที่แม่ขรี) แจ้ว น้องโสทร น้องพา อยู่ใกล้ๆกัน มีความเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้บ้างคะ

หรือพี่น้องท่านใดมีข้อแนะนำอย่างไรบ้าง เริ่มจากคนเล็กๆในบ้านสวนพอเพียง พี่หยอยว่ามันน่าสนุก น่าทำมาก 

ฝากคำไว้ในวาเลนไทม์จ้า  "อดเข้าวดอกนะเจ้าชีวาวาย ไม่ตายเพราะอดสิเนหา" ขอให้พี่น้องมีความรักที่กว้างไกล ไร้พรมแดน โลกทั้งผองพี่น้องกัน