อยากรู้จักชื่อ...นก...

ตุ้ย ไม่ได้ดูแต่ว่ามีคู่แล้วเพลินน่ะค่ะ ชื่นชมนกคู่นี้ ว่าลูกน้อยขนยังไม่ทันจะมีเท่าไรนักพลัดลงมาจากรัง พ่อกับแม่หัวอกแทบจะสลาย ไม่รู้จะทำอย่างไร น้าได้แต่ทำรังเล็กๆใส่ตะกร้าแล้ววางไว้ใกล้ๆให้พ่อแม่ได้บินวนเวียนมาดูแลกันน่ะค่ะ เขาทำอย่างนี้มาวันนี้วันที่สี่ สามวันแรกบางวันฝนตกหนัก เธอก็ยังอดทนฝ่าสายฝนปีกเปียกๆคงหนักเอาเรื่อง วนเวียนมาเรียกลูกน้อยกับคาบอาหารมาใส่ปากให้ลูก..เห็นภาพแล้วเห็นถึงสัญชาติญาณความเป็นพ่อแม่ของเขาเลยค่ะ ตุ้ย ...น้าเลยได้เป็นคุณยายอุปถัมภ์...ได้แต่คิดว่าโตไวๆแล้วบินเอาตัวรอดไปเถอะ...แต่เห็นหน้าตาอย่างนี้เลยอยากรู้จักชื่อสักหน่อยค่ะ...

 ขอบคุณมากค่ะ คุณลุงแซม  เคยได้ยินว่านกโพระดกร้องโฮกป๊ป ...ไม่แน่ใจว่าเคยได้ยินเองด้วยหรือเปล่าน่ะคะ มีเป็นฝูงเลยนะคะ ดีจัง ได้มีผู้ช่วยกระจายเมล็ดพันธุ์พืชไปในตัวเลยนะคะ ...เรื่องปลาอยากถามเหมือนกันน่ะค่ะ ไปตลาดเห็นเยอะ ชอบดูค่ะ อีกอย่างวัยเด็กตกน้ำบ่อย แต่เวลาตกน้ำทีไร ไม่ทันได้สังเกตลักษณะปลาสักที มัวแต่เอาตัวรอด

คุณอติกานต์ ขอบคุณมากค่ะ ได้รู้จักอีกหนึ่งชื่อ

น้องกุ้ง วันนี้นกคู่นี้ไม่มาอีกแล้ว่ค่ะ คาดว่าคงได้ทำหน้าที่สิ้นสุดแล้วกับการดูแลลูกน้อยที่คาดว่าตกจากรังปีกหัก เจ้าตัวน้อยนี้ร้องมากพ่อแม่ว้าวุ่นหัวใจคอยบินโฉบมาดูแลลูก หาข้าวให้กิน ตอนที่แม่นกบินลงมาพ่อนกก็จะดูต้นทางไม่ให้มีภัยอันตราย ส่งเสียงคุยกันดังจ้อกแจ้ก บางครั้งยังรู้สึกว่าเหมือนเป็นเสียงตัดพ้อกันกลายๆระหว่างพ่อนกแม่นก บางทีก็ดูราวกับว่าเขากำลังปลอบใจกันอยู่ วันที่สองซึ่งตรงกับวันสงกรานต์ ฝนตกพรำๆนกพ่อแม่บินฝ่าสายฝนมาร้องเรียกลูก เจ้าตัวน้อยก็ขานรับนะ เห็นแล้วนึกถึงสภาพความเป็นพ่อแม่ที่ห่วงใยลูกไม่ต่างกันกับคนเลยล่ะ ปีกเปียกฝนคงแบกน้ำหนักไม่น้อย ตกกลางคืน(ตลอดสามคืนที่ผ่านมา)พี่ก็เอาตะกร้าครอบลูกไว้ เพราะว่าก่อนตะวันตกดินพ่อแม่ดูเหมือนมาร่ำลากันหลายรอบ ร้องเสียงดังเวลาที่พี่เข้าใกล้ ใหม่ๆจะบินเกือบเรียกได้ว่าพุ่งตัดหน้าพี่เลย คงไม่ให้พี่เข้าไปใกล้เกรงว่าจะเป็นอันตรายกับลูกกระมัง 

วานนี้พ่อแม่มาร้องเรียกลูกแต่เช้า เจ้าตัวน้อยพอได้ยินเสียงก็ขานรับเสียงของพ่อแม่ดังเชียวค่ะ เมื่อวานพ่อแม่ป้อนอาหารให้เยอะมาก เห็นแล้วรู้ว่าพ่อแม่นกต้องเหนื่อยเยอะ เพราะกว่าจะเอาอาหารมาส่ง ต้องบินวนกันหลายรอบ ส่งเสียงร้องและมากันเป็นคู่ บางช่วงตัวแม่มารอ ร้องเรียกตัวพ่อแต่ตัวพ่อมาช้านะคะ ตัวแม่บ่นน่าดูเลย

...สายหน่อยลูกอิ่มตาปรือ นั่งหลับ...หลับยาวมาก ไม่ซนโดดไปมา แต่ดูว่าหากเป็นนักเรียนก็หลับตกเก้าอี้ไปเหมือนกัน หลับตัวม้วนเลย หายใจช้าลง เลยปล่อยให้หลับ คอยระวังไม่ให้แมวตัวดีมาคาบไปเป็นอาหารนะ ...พ่อกับแม่นกเว้นช่วงไม่มาเลย คงรู้ว่าลูกได้พัก

ตอนเที่ยงแวะไปดูอีกที หลับแปลกมาก นานเกินน่ะค่ะ ...เข้าไปดูใกล้ๆ นอนขดตัวห่อ เล็บนิ้วเหยียดเกร็งนะคะ คงขาดน้ำดูแห้ง เลยใช้หลอดกาแฟหยดน้ำหน่อยก็ผงกหัวขึ้นมา

แม่นกมาจากไหนไม่รู้ ร้องโวยวายเสียงดัง ตกใจทั้งคนทั้งนก เลยปล่อยลูกนกไว้ให้แม่บินลงมา แต่ทั้งพ่อแม่ก็ไม่มาอีกเลย...

บ่ายสองครึ่งวานนี้ แวะไปดูอีกที ลูกนกนอนตัวแข็งไปแล้วค่ะ เดินไปดู รู้สึกเศร้าใจเลยค่ะ พ่อกับแม่นกคงรู้แต่เช้าที่บินวนเวียนหาอาหารให้ลูกนกกินจนอิ่ม

นึกถึงเพลงกล่อมลูก ที่เกี่ยวกับนกเลยค่ะ น้องกุ้ง...

เลยเล่าให้น้องกุ้งฟังยาว ...อยากเล่าค่ะ อยากเล่ายาวกว่านี้ แต่ว่าเวลานี้กำลังเรียนรู้ว่านกพ่อแม่เขาทำใจยังไงที่ลูกจากไป เช้าวันนี้เขาก็ไม่มาตรงจุดนี้อีกเลย ...เงียบเหงาไปถนัดใจ ...เงียบแบบหงอยเหงาเลยละ น้องกุ้ง