"ปลาแยแระ"

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 


"ปลาแยแระ"


 ปลาแยเระหรือปลาจองม็องเป็นภาษษถิ่นของชาวละงูท่ีใช้เรียกชื่อเรียกปลากระเบนตัวเล็ก สืบเนื่องจากการลากอวน และหาหอยจากบล็อกก่อนผลปรากฏว่าทั้งทั้งหอยและปลาไม่พอกิน ก่อนกลับบ้านจึงต้องซื้อปลาจากชาวบ้านละแวกนั้น กลับแทนและมีปลา"แยแระ" 2  ตัวเป็นของแถม





ความเห็น

ขอบคุณค่ะ คุณส้ม ได้เห็นปลาแยแระ หรือปลากระเบนตัวเล็กวันนี้ ดูจากภาพเป็นสิ่งที่ธรรมชาติสร้างมาสวยงามนะคะ

เอาไปปล่อยแล้วใช้มะ....น่าสงสารจัง...

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

ป้าต่ายปล่อยหนึ่ง ไม่รอดหนึ่ง  ป้าต่ายขอที่อยู่ด้วยค่ะเปรี้ยวจะส่งมะกล่ำตาหนูไปให้ค่ะ

ธรรมชาติมีสิ่งสวยๆให้เราได้ชื่นชมเสมอ แต่ก็โดนธรรมชาติลงโทษซะเมี่ยม(ดำ)เหมือนกัน

ไม่เคย ทานตัวเล็กๆ แบบนี้ เลยครับ

มันเป็นลูกปลาที่ติดอวนชาวบ้านมาค่ะ...มาเลยตัวเล็ก....

ชีวืตที่เพียงพอ..

ที่ตรังเขาก็เรียก ปลาจ้องม่อง(ยังไงก็ม่องเท่ง) ตัวโตขนาดฝ่ามือกางออก ย่างสดสุกแล้วใส่จานมีน้ำจิ้มแซบมาด้วหรอยดีเหมือนกัน(เหมาะแกล้มเบียร์..5555)..เคยตกได้ที่เกาะคราม สัตหีบ..


ระวังที่กลางหางมีเงี่ยง อันตราย ต้องเอาคีมหักออก


ไม่งั้นตีนทะลุและปวดมาก(ไอ้ตัวโตๆหนัก40กิโลดุมาก)


ที่ปากแม่น้ำแม่กลองพวกตกปลาไปเฝ้าตรงท่าเรือส่งปลา


ทะเล (กระเบนมาคอยเก็บปลาที่หล่นจากอวนกิน)แต่ละตัว


ใหญ่เท่ากะทะใบบัว80-90 กิโล ใช้เบ็ดทอลลิ่งสาย80ปอนด์


เบ็ดทูน่า10โอเหยื่อปลาทูเป็นพวง นั่งเรือหางยาวลอยลำ


เวลาติดเบ็ดมันลากทั้งคนตกและเรือวิ่งออกปากน้ำแม่กลอง


(มันบินแบบนกใต้ทะเลน่ะ)

พี่เคยทานครั้งหนึ่ง ปลากระเบน..เนื้อฉุนมากยังกะแอมโมเนีย เพราะอะไรครับ..

 

เห็นที่ร้านข้าวแกง หน้าบริษัท จะเอามาผัดเผ็ด มีบ่อย แต่ไม่กล้ากิน เห็นมันเป็นสีเหลืองๆ กลัวกินแล้วจะคัน เพราะแก้วก็แพ้อาหารทะเลบางอย่างด้วย

 

เห็นหน้ามันแล้วกินไม่ลงค่ะ  หน้ามันไม่เหมือนกับปลากระเบนที่เคยกินเลยค่ะ  สงสารอ่ะ.... :crying2: