อยากบอกว่าขอบคุณพี่อ้วน และน้องมะโหน่ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ก่อนอื่นต้องขอบคุณผู้ใหญ่โสทรที่ให้โอกาสได้เข้ามาเป็นสมาชิกบ้านสวน และขอบคุณพี่อ้วนได้ส่งรางจืดแคปซูลไปให้ พ่อบอกว่าได้รับแล้ว และน้องมะโหน่งที่ส่งมะเขือกินใบมาให้ ได้รับแล้วเช่นกัน และขอบคุณเพื่อนๆ พี่น้องสมช บ้านสวนทุกๆคนที่ให้โอกาสและคำแนะนำที่ดีมาโดยตลอด และขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า จะอยู่บ้านสวนตลอดไปถึงไล่ก็ไม่ไปขอบอกกกกกกกกกกกกกก


 

 

 

ความเห็น

หาไม่เจอ คนไหนล่ะคะ

คนที่ใส่เสื้อกั๊กสีเทาใช่ไหม คนที่นั่งข้างหน้า

 

คนที่ยืนอยู่ใกล้ พี่พิน เสื้อดำสายเดี่ยว:embarrassed:

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้

จะเฉลยแทนน้องเอ็มค่ะเพราะเนตที่บ้านเขา บางทีทั้งอาทิตย์ก็ไม่มีสัญญาณ คนยืนที่สองจากซ้าย(ของภาพ) ผ้าโพกหัวสีส้มนั่นยุพิน เทลเก็น กำลังทำสวย(ดัดผม)อยู่ นานๆช่างจะมาที่บ้านทีหนึ่งเพราะค่าดัดผมที่นี่จะแพงมาก ต้องอาศัยผู้มีฝีมือที่คุ้นเคยกันทำให้ ส่วนน้องผมยาวผมยาวเสื้อสีฟ้าอ่อนคือหนูหวิ่งค่ะ นอกนั้นคือกลุ่มสาวสองพันปีค่ะ 555+

แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง

ทดสอบ

ตกลงคนที่อยู่ใกล้พี่ยุพินใช่มั้ยคะ...

ชีวืตที่เพียงพอ..

อายจังเลย เอามาโชว์ไม่สวยอยู่ด้วย:shy::shy:

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้

ชาวบ้านสวนนอกจากจะพอเพียงแล้ว ยังจิตใจดีด้วย :bye:

คนมีน้ำใจ เข้ามาชื่นชมด้วยครับ