บ้านสวนดอกส้ม (ตอนอวสาน)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เรื่องราวของบ้านสวนดอกส้มที่โยงใยชาวบ้านสวนพอเพียง


กับความวุ่นวายของตัวละครดอกส้มสีทอง ก็มีอันถึงบทสุดท้าย..



ที่มาภาพ : http://www.fashionsuptar.com/9692/


C130 ทะยานขึ้นลงรับผู้โดยสารจากหลากหลายภูมิภาค ซึ่งประกอบด้วยนักแสดงทุกท่านจากภาค 1-3 และอีกหลายคนที่ยังไม่ได้กล่าวถึง นำโดยนักบิน สว.นาม นอ.แก่ ซึ่งกำชับผู้โดยสารว่าไม่ต้องรัดเข็มขัด ให้ทุกคนพร้อมกระโดดออกจากเครื่องได้ทุกเวลาในทุกระดับเพดานบิน เมื่อประสบความแปรปรวนของอากาศ ขอให้ทุกท่านทำใจและปลงอนิจจัง ไม่ต้องห่วงนักบิน ให้โดดออกจากเครื่องโดยไม่ต้องลังเล ทำเอาเหล่าสมาชิกบ้านสวนขาสั่น ตาเหลือก ผมชี้ตั้งไปตามๆกัน  แล้ว C130 ก็เหินทะยานมุ่งหน้าสู่บ้านนาโยง เพื่อเข้าร่วมวาระการนัดพบที่ยิ่งใหญ่


ณ มุมหนึ่งของบ้านที่ชุมนุม ไม่มีใครคาดคิดว่าจะได้พบกับคุณนายที่สอง ผู้ซึ่งอัดแน่นด้วยไฟริษยา บัดนี้ได้แปรเปลี่ยนเป็นคุณนายผู้พูดจานุ่มนวลคงเป็นเพราะได้ซึมซับรสพระธรรมจากคุณ 2S หรือไม่ คุณ 2 S ก็อาจจะส่งฮอลล์ ชู๊ตเตอร์ ไปให้คุณนายที่สองอมตลอดเวลาเพื่อลดความเกรี้ยวกราด และยิ่งเมื่อห้อมล้อมด้วยผู้อาวุโสบ้านสวนทั้งย่าวรรณ ย่าตอน ป้าเกี๊ยว ป้าปุก ป้าจี๊ด ป้าประไพ ป้าสาววารินทร์ ป้าหน่อย ลุงพูน คุณสายพิน อ.บุญลือ ครูกัญจน์ คุณอวยพร  ด้วยแล้วก็มีแต่จะทำให้คุณนายที่สองแทบจะกลายเป็นใบ้ เพราะบุคคลเหล่านี้ไม่มีผู้ใดนิยมการนินทากล่าวร้าย ทุกคนต่างถูกยิงด้วยฮอลล์ ชู๊ตเตอร์เข้าปาก จึงเอาแต่นั่งยิ้มและเสวนากันด้วยมธุรสวาจาจนพื้นบ้านเต็มไปด้วยดอกพิกุลทองที่ร่วงหล่นออกจากปาก  


ส่วนอีกด้านหนึ่งของปีกบ้าน สาวสวยอีกกลุ่ม ซึ่งมีทั้ง สร นาย กายส์ หน่อยคนสุพรรณ เพชรี อัญชนา ปูนา สาวภูธร น้ำมนต์ สุทธิกานต์ ติ๊ก (Tikky)และนกฮูก ต่างจับกลุ่มพูดคุย น้ำมนต์นั่งบี้สิวที่ใกล้ระเบิด เพชรีและอัญชนานั่งมองสาวนกฮูกที่แต่งชุดขาวคล้ายแม่ชีแก้กรรม ส่วนสุทธิกานต์เล่าถึงความปรารถนาจะเป็นนางเอกบ้านสวนดอกส้มแม้สักตอนก็ยังดี ติ๊กใฝ่ฝันจะพบกับนัท หนุ่มผู้มีจิตใจดีงามและมีความปรารถนาดีต่อเรยา แต่ติ๊กเองคงไม่ทราบหรอกว่า บัดนี้ นัทเป็นสมาชิกคนหนึ่งของบ้านสวน โดยเขาปกปิดชื่อเดิมและรูปที่ล็อคอิน แต่เขาก็เข้ามาโพสท์อย่างสม่ำเสมอ งานชุมนุมพบปะที่ภูเก็ต นัทก็หมายมั่นจะเปิดเผยความในใจและความประทับใจให้กับติ๊กได้รับรู้เช่นกัน  นายเล่าถึงความภูมิใจในจิตอาสาและฟุ้งเรื่องการทำแชมพูสระขน น้ำยาเอนกประสงค์ทั้งล้างทั้งเช็ด ทั้งกินทั้งทาในขวดเดียวกัน  สร คุยโอ่ถึงโครงการสปาที่เขาคิดต่อยอดจากหมอน้อย หมอน้อยมีนวดหน้าด้วยฝ่าเท้า แต่ของสรเค้ามีนวตกรรมใหม่หน้านวลเนียนสวย ด้วยเปลือกทุเรียนนวดหน้า นวดฝ่าเท้าด้วยกิ่งงิ้ว นวดผิวด้วยตำแย ดับกลิ่นจั๊กแร้ด้วยไบก้อนกลิ่นลาเวนเด้อ ซึ่งกำลังจะจดสิทธิบัตรผลิตภัณฑ์กันการลอกเลียนในเร็ววันนี้


ส่วนกายส์และหน่อยคนสุพรรณ นั่งคัดแยกการบ้านทั้งที่เป็นซองและเป็นกล่อง ซึ่งกองรวมอยู่ข้างหน้า มีทั้งหน่อกล้วย หัวเชื้อเห็ด กิ่งตอน ซองเมล็ดพันธ์และหนังสือ ซีดี ที่ส่งมาจากทั่วสารทิศตั้งแต่สัปดาห์ก่อน ทั้งมาจาก คุณอ้วน วิศิษฐ์ แก้ว สายพิน  เจ๊โส สุนิตย์ เสิน ลุงพี ป้าเล็ก สาวน้อย นี  อวยพร ณี ป๊าจี๊ด ประเทือง พี่แก่ มะโหน่ง มะนิว  เอ๋ บุญพา บีโสภา อารีย์ ป้าต่าย ดงดม เล็กสองขา แดง วันเพ็ญ แจ้ว modyka  พัฒน์ ลูกธรรมดา  ย่าตอน เอ๋ ตุ้ย จารึกและอีกมากมายเหลือคณานับรวมถึงการบ้านของตัวเองที่ส่งไปให้เพื่อนๆ 


ทั้งสองสาวเปิดซองจดหมายหาซองเมล็ดผักที่ถูกใจ สีหน้าปิติเหมือนได้เจออั่งเปาแต๊ะเอีย หากแต่มีกลุ่มชายที่ประกอบด้วยสายลมลอย นุ ป้อม ต็อก น้อยเกษตรบุรีรมย์ พิเชษฐ์ ลำไย รุจน์ จารึก จะจิง จุ้ย โด้ และกระต่ายดำ ที่เดินโฉบเข้ามาขอดูแต่ส่ออาการผิดหวังเพราะมองหาซีดีลับๆที่ต้องการไม่ได้ อีกทั้งยังไม่พบตุ๊กตายางที่คาดหวังว่าจะส่งมาจากยุโรปหรือญี่ปุ่น พวกเขาอยากได้ตุ๊กตายางไปนั่งเป็นเพื่อนให้กำลังใจยามทำไร่ไถนาที่สวน กลุ่มชายหนุ่มจับกลุ่มซุบซิบ บางส่วนชวนกันเดินหายไปท้ายสวน สุดท้ายก็กลับเข้ามาพร้อมกับความลับที่มีผู้ไปพบเห็นว่ากลุ่มชายเหล่านั้นแอบ “ไปเข้าทุ่ง” สร้างหัวเชื้อชีวภาพให้กับท้องไร่ปลายนา เพราะจำนวนห้องน้ำไม่พอใช้


คุณดี๋และคุณใหญ่มองดูกองของที่รวบรวมอยู่เบื้องหน้า เขาทั้งสองไม่เคยคิดเลยว่าคนบ้านสวนที่ดูเหมือนไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมาย ทำไมถึงได้มีน้ำใจได้มากมายปานนี้ ผิดกับคนกรุงที่โอ้อวดว่าตัวเองมั่งมีขี่รถยนต์ราคาแพงประดับประดาด้วยอาภรณ์และเพชรพลอยสูงค่า แต่กลับหาได้มีน้ำใจสักนิดไม่ คิดแต่จะเอาเปรียบ ไร้น้ำใจไม่แบ่งปัน วันนี้นับเป็นโอกาสที่ดีที่ได้รับเชิญจากผู้ใหญ่โส  เพื่อพบปะลูกบ้านเหล่าสมาชิกบ้านสวนที่มีอุปการคุณดูแลคุณเกียรติ บุตรชายสุดที่รัก


ประธานแจ้ว เดินนำผู้ใหญ่โส ผู้ที่เป็นทั้งนายบ้านและผู้คุ้มกฎ ปรากฏกายกลางที่ชุมนุมท่ามกลางเสียงอึงมี่จนฟังไม่ได้ศัพท์ ทั้งสำเนียงกลาง เสียงสุพรรณ แหลงใต้ เว้าอีสาน อู้กำเมือง ตะโกนแข่งคุยเหมือนจะไม่มีใครยอมฟังใคร ต่อเมื่อผู้ใหญ่ยิง M79 ขึ้นฟ้า เสียงอึกทึกจึงได้เงียบลง


“แจ้วกับผู้ใหญ่โส ยินดีที่พวกเรามาพร้อมเพรียงกันที่นี่  ทั้งร่วมทำบุญและพบปะสังสรร..แจ้วดีใจ ตื้นตันใจ..แจ้ว..แจ้ว......” ท่านประธานแจ้วเริ่มพูดติดขัด ออกอาการตื้นตัน สักพักก็พูดไม่ออก เริ่มฟูมฟายจนน้ำลายนองหน้า ผู้ใหญ่โสจึงต้องกล่าวแทน


“ผมอยากบอกแทนพี่แจ้วว่า ที่นัดกันมาวันนี้ด้วยมีข่าวดีจะบอก คุณเกียรติ เจนพาณิชย์สกุล หลานเถ้าแก่เชง ลูกชายคุณใหญ่และคุณดี๋ ตกลงจะอยู่ร่วมกับพวกเราชาวบ้านสวน จะทำธุรกิจการเกษตรตั้งแต่ต้นน้ำยันปลายน้ำ รวมทั้งตั้งโรงงานแปรรูปและส่งออกผลผลิตของพวกเราโดยเน้นเกษตรบริสุทธิ รายได้จะนำมาพัฒนาความเป็นอยู่ของเพื่อนสมาชิกบ้านสวนโดยเน้นที่ความพอเพียงไม่ใช่พอกันที และยังจะเอื้อขยายไปยังเกษตรกรอื่นทั่วประเทศ และนอกจากนี้ ผมยังมีอีกเรื่องที่อยากบอกกับพวกเรา..เรื่องที่ทุกคนอยากรู้ว่า..และไถ่ถามกันทุกตอนของบ้านสวนดอกส้ม ว่าบัดนี้เรยาอยู่ที่ไหน บ้านสวนดอกส้มจะจบยังไง”


ไม่ทันที่ผู้ใหญ่จะกล่าวจบ มีร่างสาวผู้หนึ่งเดินสำรวมกริยาออกมา นุ่งขาวห่มขาวโกนศรีษะโล้น แม้จะดูซูบไปบ้างแต่ใบหน้ายังคงร่องรอยแห่งความงามแลดูมีความสุข มีรอยยิ้มเล็กๆแฝงที่มุมปาก เมื่อทุกคนเห็นต่างจดจำเธอได้พร้อมอุทานออกเป็นเสียงเดียวกัน  “เรยา”


“ถูกต้องครับ..คุณฟ้า หรือ เรยา เดี๋ยวนี้เค้าไม่ใช่เรยาคนเดิม หลังจากผ่านชีวิตที่ล้มเหลวเดินทางเกือบทั่วโลก สุดท้ายเค้ากลับมาเมืองไทยในสภาพที่เหมือนคนไร้จิตใจ ดวงจิตบอบช้ำ มีผู้พบเธอเหมือนคนอนาถาแถวสวนสุขารมณ์ของคุณบุ๋ม  คุณพริก ถุงถังเผอิญไปพบเข้าและจำได้ว่าเธอคือเรยา จึงโทรมาปรึกษาผม ผมก็ฝากป้าจี๊ด ลุงพีและคุณ 2 S สามธรรมกร ช่วยดูแลขัดเกลา จนสำนึกและเปลี่ยนไปเป็นคนละคนถึงขนาดขอออกบวชชี และขอมาอยู่ใกล้คุณเกียรติโดยไม่ขอเปิดเผยเรื่องราวแต่หนหลังหรือทวงสิทธิแห่งความเป็นแม่ จนคุณใหญ่คุณดี๋และคณะกรรมการบ้านสวนร่วมพิจารณาว่าสมควรจะเปิดเผยความจริงในวันนี้  และเดี๋ยวทำบุญเลี้ยงพระเพลเสร็จ หากใครสงสัยอะไรก็ถามผมได้” ผู้ใหญ่โสกล่าวด้วยรอยยิ้มเห็นฟันขาวตัดสีผิวอย่างเด่นชัดเหมือนภาพโฆษณายาสีฟันยี่ห้อหนึ่ง


หลังจากเลี้ยงพระเพลเสร็จ เหล่าสมาชิกยังคงแข่งเสียงพูดคุยอื้ออึงเช่นเดิม แต่นอกศาลาออกไปกลับมีเสียงสาวนุ่มใสกังวาน เหมือนกำลังท่องบทกรวดน้ำแผ่เมตตาในที่ลับตาคน ผู้ใหญ่โสแอบเดินตามเสียงนั้นไป ที่แท้เป็นเสียงน้องก้อย ดัชนีกระจิริด (little finger) นั่งคุกเข่าใต้ต้นยางกรวดน้ำแผ่เมตตา..ใจความว่า ...


"จงเป็นโสดเป็นโสดเถิด...อย่าได้มีลูกมีเมียติดตัวเลย...จงเป็นแมนเป็นแมนเถิด...อย่าได้มีความตุ๊ดกายตุ๊ดใจเลย......จงมีความโสดกายโสดใจ...รักษาตนให้พ้นจากตุ๊ดแตกทุกช่วงวัย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นเทอญ...”


(อวสาน..โดยสมบูรณ์)


เบื้องหลังกองถ่าย : ต้องขออภัยหากล่วงเกินพาดพิงสมาชิกบางท่าน มิได้มีเจตนาอื่นใดนอกเสียจากความบันเทิงของเพื่อนสมาชิก และต้องขออภัยบางท่านที่อาจมิได้เอ่ยนามหรือจัดบทให้ร่วมแสดงด้วย สมาชิกบ้านสวนมีเป็นจำนวนมาก อีกทั้งการเขียนบทหากให้สนุกต้องรู้คาร์แรคเตอร์เฉพาะของแต่ละคนและลงลึกไปในแต่ละคนเช่นกัน ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากมากต่อการจะเขียนให้ได้ครบทั้งจำนวน คุณภาพและความสนุกสนานในเนื้อหาที่ไม่ยืดยาวเกินไปนัก  หากเนื้อหา หาแก่นสารอะไรไม่ได้ก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้

ความเห็น

บทละครดีมากๆครับ ระวังช่องสามมาเจอแล้วจะเอาไปทำจริงๆ ชาวบ้านสวนใด้เป็นดาราแทบทั้งเว็บ 5555


ว่าแต่ใช้เวลามานั่งเรียบเรียงชื่อแต่ละคนนานไหมครับ (ขนมาทั้งเว็บ นับถือเลยครับ ) 5555 :uhuhuh:



:cheer3:

อ่าน

บทสวดแผ่เมตตาเด็ดจริง ๆ  ฮา  เอ้อก  .....

จบเร็วจัง กำลังสนุกเลย สูตรทั้งหลายที่จดสิทธิบัตร สงสัยเป็นสูตรพิเศษห้ามลอกเลียนแบบ หรือไม่กล้าเลียนแบบ


วันหลังแต่งเรื่องใหม่อีกนะคะ


:love:

บดสวดแผ่เมตตา..สุดยอดจริงๆครับ..เอาไปสวดใกล้ๆผู้ปกครอง..ผมว่ามันอันตรายนะเฮีย..แต่ผมชอบอะ...

เอาเรื่องอะไรดีน๊า...:uhuhuh: ปล.อยากรู้ว่าพี่โสได้ยินบทกรวดน้ำแล้วว่าไงมั่ง :uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh:  (ขอหัวเราะดังๆหน่อย อิอิ)

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

บทแผ่เมตตาที่ฮานี้ ผมไม่ได้เป็นคนแต่ง แต่ไปเจอที่น้องก้อยเค้าลงเฟซ เห็นว่าเข้าท่าตลกดี เลยเอาลงประกอบตบท้ายเพิ่มสีสัน..ขอยกความดีให้น้องก้อยผู้เผยแพร่ครับ

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

55555สุดยอดนวนิยายบ้านสวนที่มีนักแสดงมากที่สุดในภาพยนต์สั้น สั่นลูกคอ ฮ่า ฮ่าฮ่า....จะเอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 พี่ตั้ม..... :good-job:


จบแบบประทับใจ.....:uhuhuh: :uhuhuh:

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

มีผมเป็นตัวประกอบด้วยแฮะ....55555.....เอาอีกพี่แบบว่าสุดยอด...........

 

   มันส์ส์ส์ส์...... เนอะ

    ฮุ ๆ ๆ ๆ ......

หน้า