หญ้าหวาน :: Stevia
หลังจากที่พบเจอสมุนไพรชนิดนี้ในงานเกษตรต่างๆ หลายงาน
จึงทำให้เริ่มศึกษาข้อมูลที่เกี่ยวกับ "หญ้าหวาน"
จากที่เคยเห็นเป็นของแปลก จากไม่กล้าที่จะชิม
จากที่ไม่เคยเชื่อ ตอนนี้.......
ปลูกเองแล้วค่ะ
ความคิดนี้เริ่มมาจากครั้งที่ไปเห็นถุงชาของน้า ว่ามันคืออาไร
ได้ความมาว่าหญ้าหวาน เค้ากินกันแบบนี้นี่เอง
น่าสนใจทีเดียว ประกอบกับแม่เป็นโรคความดันและต้องการควบคุมน้ำตาล
จึงเกิดความคิดที่ปลูกสมุนไพรชนิดนี้ เพื่อที่จะลดการใช้น้ำตาลที่นับวันจะมีราคาแพง
และยังเป็นพลังงานส่วนเกินของร่างกาย ตั้งแต่เริ่มกระบวนการลดน้ำหนัก
ความคิดที่จะหาอย่างอื่นมาทดแทนการบริโภคน้ำตตาลก็เริ่มขึ้น
วันนี้จึงอยากจะแนะนำ ให้พ่อ แม่ พี่ น้อง ได้รู้จักกับ "หญ้าหวาน"
ต้นนี้ซื้อมาจากจตุจักรค่ะ กระถางละ 30 บาท 4 กระถาง 100 บาท
ปลูกมาได้เกือบเดือนแล้วค่ะ รอเวลาปักชำกิ่งและเก็บใบไปตากแห้งไว้ใช้งานต่อไปค่ะ
หญ้าหวาน หรือ สตีเวีย มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Stevia rebaudiana Bertoni อยู่ในวงศ์ Asteraceae เป็นพืชพื้นเมืองทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศปารากวัย ในทวีปอเมริกาใต้ ความพิเศษของหญ้าหวาน คือ ส่วนของใบให้ความหวานมากกว่าน้ำตาลถึง 10-15 เท่า แต่ความหวานนี้ไม่ก่อให้เกิดพลังงานแต่อย่างไร (0 แคลอรี/กรัม) นอกจากนี้ยังมีสารสกัดที่เกิดจากหญ้าหวานชื่อว่า สตีวิโอไซท์ (stevioside) เป็นสารที่ให้ความหวานมากกว่า 200-300 เท่าของน้ำตาล ด้วยความพิเศษของหญ้าหวานนี้ หญ้าหวานจึงเป็นพืชที่ได้รับความสนใจทั้งทางด้านอุตสาหกรรม การแพทย์ ยาสมุนไพร และเครื่องดื่ม เป็นต้น
มนุษย์รู้จักนำสารสกัดที่มีรสหวานจากหญ้าหวานมาบริโภคหลายศตวรรษแล้วโดยชาวพื้นเมืองในประเทศปาราวัย โดยนำหญ้าหวานมาผสมกับเครื่องดื่ม หรือชา นอกจากนี้ชาวญี่ปุ่นยังนำสารให้ความมาผสมกับผลิตภัณฑ์อาหาร เช่น ผักดอง ซีอิ๊ว เต้าเจี้ยว เนื้อปลาบด เป็นต้น
หญ้าหวานเริ่มเข้าสู่ประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ. 2550 และปลูกกันมากในภาคเหนือ โดยเฉพาะที่จังหวัดเชียงใหม่ ลำพูนและเชียงราย สำนักคณะกรรมการอาหารและยาให้มีการใช้สารสตีวิโอไซท์เพื่อการบริโภค หญ้าหวานจึงจัดอยู่ในพืชสมุนไพรอีกชนิดหนึ่ง
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
- หญ้าหวานเป็นพืชล้มลุก ลำต้นกลมและแข็ง
- ใบเดี่ยว รูปหอก ขอบใบหยักคล้ายฟันเลื่อย
- ใบให้สารที่มีรสหวาน
- มีช่อดอกสีขาว
สรรพคุณของหญ้าหวาน
- ให้ความหวานมากกว่าน้ำตาลทรายถึง 200-300เท่าแต่ไม่ทำให้น้ำตาลในเลือดสูง
- ใช้ในการรักษาผู้ป่วยโรคเบาหวาน และผู้ที่ต้องการควบคุมน้ำหนัก
- ช่วยบำรุงตับอ่อน
- ช่วยเพิ่มกำลัง
- สมานแผลทั้งภายในและภายนอก
- ช่วยให้เลือดไปเลี้ยงสมอง
ข้อมูลจาก :: http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%8D%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%99
วิธีใช้ในครัวเรือน
ใช้ใบแห้งใส่แทนน้ำตาล ไม่ควรใส่มากเพราะมีรสหวานมาก
ปลูก / ดูแล
หญ้าหวานใช้เมล็ดหรือกิ่งชำปลูกก็ได้ การเก็บเมล็ดทำได้ง่าย เพียงแต่ทิ้งให้ต้นมีดอกในเดือนตุลาคม แล้วเก็บเมล็ดในช่วงเดือนพฤศจิกายน วิธีเก็บใช้ถุงพลาสติครอบดอก เขย่าให้เมล็ดร่วงลงในถุง นำเมล็ดมาเพาะในเดือนมีนาคม-เมษายน จะมีอัตราการงอกดี
แต่โดยทั่วไปจะนิยมตัดกิ่งมาปักชำ เนื่องจากสะดวกรวดเร็วกว่า ให้เลือกตัดกิ่งที่แข็งแรง ตัดเกือบถึงโคนต้น ให้เหลือใบอยู่ 2 คู่ แล้วตัดกิ่งที่จะเอามาชำให้เหลือความยาว 12-15 ซม. เอามาชำในถุงหรือกระบะเพาะ เด็ดใบออกเสียก่อน เพราะถ้ารดน้ำความหวานจากใบจะลงดิน ทำให้กล้าที่ชำไว้ตายได้ พอกิ่งชำแตกรากออกมาได้ 10-14 วัน ก็นำไปปลูกในแปลงที่เตรียมไว้
หญ้าหวานเป็นพืชที่ต้องดูแลสูงทั้งการให้น้ำและใส่ปุ๋ยบำรุงดิน และเก็บเกี่ยวถี่ สามารถเก็บเกี่ยวได้ประมาณ 3 ปี จึงนิยมปลูกแซมในระหว่างแถวไม้ผล เช่น ลำไย ลิ้นจี่ มะม่วง ที่ปลูก ดูแลหญ้าหวานก็ได้ดูแลไม้ผลไปด้วย พอหมดหญ้าหวาน ไม้ผลก็โตพอที่จะเริ่มให้ผลผลิต นอกจากนี้ยังปลูกได้ในสวนยาง ในขณะที่ต้นยางยังเล็ก หรือยังไม่ได้อายุที่จะกรีดยาง
การปลูกช่วงที่เหมาะสมอยู่ในราวเดือนธันวาคม-มกราคม ให้พรวนดิน ยกร่องทำแปลงกว้าง 1 เมตร ยาว 15 เมตร ปลูกหญ้าหวานได้ 7 แถว ระยะห่างระหว่างแถวและระหว่างต้น 10 x 10 ซม. ใส่ปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยคอกไร่ละ 1,000 กก. คลุกเคล้าลงดิน เอากิ่งชำมาปลูกในหลุม
หญ้า หวานจะให้ผลดีต้องหมั่นดายหญ้า และให้น้ำในช่วงฤดูแล้ง หลังเก็บเกี่ยวควรใส่ปุ๋ยขี้ไก่ เพื่อเร่งการแตกใบใหม่ ในช่วงเดือนธันวาคมอันเป็นช่วงที่หญ้าหวานให้ผลผลิตต่ำสุด มักทำการตัดต้นหญ้าหวานทิ้งให้เหลือแต่ตอในดิน เพื่อให้ต้นตอแตกขึ้นมาใหม่ในเดือนมกราคม
เก็บเกี่ยว
หญ้าหวานเริ่มเก็บเกี่ยวใบครั้งแรก หลังจากปลูกได้ 20-25 วัน หรือ ในราวปลายเดือนมกราคม หลังจากนั้นก็เก็บเกี่ยวไปได้เรื่อย ๆ ปีละ 6-10 ครั้ง ขึ้นอยู่กับการดูแล แต่ผลผลิตจะสูงสุดในช่วงเดือนพฤษภาคม-กรกฎาคม หลังจากนั้นต้นหญ้าหวานจะเริ่มแก่และออกดอก ชะงักการเจริญเติบโต และให้ผลผลิตต่ำสุดในช่วงเดือนตุลาคม-ธันวาคม
การเก็บเกี่ยว ให้ฉีดพ่นน้ำล้างฝุ่นออกเสียก่อน ค่อยตัดกิ่งเอาไปเก็บใบ ถ้าตัดแล้วเอาไปล้างน้ำ ความหวานจะละลายไปกับน้ำ ทำให้คุณภาพต่ำลง
แปรรูบ
นำกิ่งที่ตัดมารูดใบ แล้วนำใบไปตากแดด 2-3 วัน ไม่ควรตากทั้งใบและกิ่งก้าน เพราะจะทำให้ใบไม่สวย มีสิ่งเจือปนมาก เกลี่ยใบให้ทั่วระหว่างที่ตาก เมื่อแห้งสนิทดีแล้วจึงเก็บในภาชนะบรรจุ
- บล็อกของ หนูนิว
- อ่าน 25805 ครั้ง
ความเห็น
สาวภูธร
8 มิถุนายน, 2011 - 08:46
Permalink
หญ้าหวาน
สรรพคุณเยอะจริง ๆ :bye:
วิศิษฐ์
8 มิถุนายน, 2011 - 08:46
Permalink
หนูนิว
ข้อมูลดีมากๆเลยครับ...ว่าแต่มีเมล็ดเขาขายบ้างไหมครับ....
หนูนิว
8 มิถุนายน, 2011 - 08:50
Permalink
พี่วิศิษฐ์
ยังไม่เคยเห็นเค้าขายเมล็ดเลยค่ะเพราะขยายโดยการปักชำจะเร็วกว่า
ตอนนี้นิวกำลังลองขยายพันธุ์มันอยู่ค่ะ
เป็นพืชที่ต้องการน้ำมาก กำลังรอดูว่าหน้าหน้าวปีนี้มันจะออกดอกรึเปล่า
ถ้ามีดอกขึ้นมาคงได้แจกค่ะ
แต่ถ้าใจร้อน เดี๋ยวนิวส่งต้นสดไปให้
แต่เป็นห่วงว่ามันจะตายก่อนถึงค่ะ ถ้าสนใจบอกได้นะคะ
หรือจะเอาแบบ ชาสำเร็จรูปไปลองก่อนก็ได้นะคะ ไม่ไว่ากัน ออเดอร์มาได้เลยค่ะ
poo_ku64
8 มิถุนายน, 2011 - 08:47
Permalink
ความรู้ใหม่
ว้าว ความรู้ใหม่นะคะเนี่ยปูพึ่งเคยได้ยิน ต้องไปหามาปลูกแล้ว
pootongpid
lekonshore
8 มิถุนายน, 2011 - 08:47
Permalink
กินหญ้ากันดีกว่า
:uhuhuh: :uhuhuh: :uhuhuh:
ดีมั๊ยน้องนิว
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
หนูนิว
8 มิถุนายน, 2011 - 08:51
Permalink
พี่เล็ก
เมื่อคืนเด็ดมากินแล้ว
พี่มะให้ชามาอีก 2 ห่อ อิอิ
มะโหน่ง
8 มิถุนายน, 2011 - 08:56
Permalink
ได้กินแน่
พี่เล็กได้ลองชิมแน่ไม่ต้องเป็นห่วง :uhuhuh:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
หนูนิว
8 มิถุนายน, 2011 - 09:01
Permalink
กระจายสินค้าหรอ
ฮ่าๆๆๆๆ
มีการกระจายสินค้าอีกแล้ว
ตอนนี้กินของคนอื่นผลิตไปก่อน
ส่วนของที่ปลูก รอก่อนนะพี่เล็กกำลังขยายพันธุ์แข่งกับพี่มะ 5555
มะโหน่ง
8 มิถุนายน, 2011 - 08:54
Permalink
หารูปก่อนนะ
เดี๋ยวเอารูปมาโชว์มั่ง หวังว่าคราวนี้หญ้าหวานของเค้าจะรอด :sweating:
สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี
หนูนิว
8 มิถุนายน, 2011 - 08:59
Permalink
พี่มะ
เตรียมขายของๆๆๆๆๆ
ปลูกให้รอดนะ
หน้า