เดิน...

ไม่ได้เขียนบล็อกหลายวัน วันนี้ขอมาเล่าแบบยาวๆ อีกแล้ว

ชวนไปเดินเที่ยวด้วยกันค่ะ เดินตามมานะคะ

สวนผีเสื้อ ตั้งอยู่ในบริเวณสวนวชิรเบญจทัศ หรือรู้จักกันในนามสวนรถไฟค่ะ 

ตรงทางเข้าจะบอกเวลาเปิด-ปิดไว้ชัดเจน

ช่วงนี้ผีเสื้อตัวจริงมีน้อย ลุงยามบอกว่าเค้ากำลังเป็นดักแด้ค่ะ อีกไม่นานก็จะถูกนำมาปล่อยให้โบยบินทักทายเด็กๆ ไหนๆ ก็มาแล้วจะให้เสียเที่ยวได้ไง ขอเก็บภาพจากที่เค้าสตาฟไว้มาให้ชมกันก่อนแล้วกัน มาดูกันนะคะว่ามีผีเสื้ออะไรบ้าง (ภาพอาจจะไม่ค่อยชัดนะคะเพราะใช้กล้องมือถือ)

ตัวนี้ผีเสื้ออะไรหนอ...เห็นบ่อยๆ แถวต้นกระท้อน

คู่นี้ผีเสื้อหางติ่งธรรมดา

กลุ่มผีเสื้อที่น่าจะพบได้บ่อยๆ ลองอ่านชื่อตามป้ายดูนะคะ

ทดสอบประสิทธิภาพสายตากันเล็กน้อย

บรรยากาศภายในสวนมีมาฝากสองรูป ขอสารภาพว่าผีเสื้อตัวจริงบินไวถ่ายไม่ทันค่ะ 

ลองมองหาดูนะคะว่ามองเห็นผีเสื้อมั้ย

ออกจากสวนผีเสื้อมา ก็ขอพาเดินต่อ เราพักผ่อนสายตากันไปแล้ว 

ไปพักผ่อนจิตใจกันบ้าง เดินต่อตามมาค่ะ...ไปยังหอสมุดพุทธทาส (สวนโมกข์ กรุงเทพฯ)

ที่นี่มีปริศนาธรรมซ่อนอยู่ ใครที่อยากจะลองพักกายพักใจ

เจริญสมาธิมาที่นี่ได้นะคะ...ห้องนิพพานชิมลอง

หลักธรรมและข้อคิดเตือนใจจากท่านพุทธทาสค่ะ

อันนี้สำหรับสมาชิกทุกคนค่ะ...เหงื่อ คือ น้ำมนต์ที่แท้จริง

ออกจากหอสมุดพุทธทาส ก็เก็บรูปมาฝากเล็กน้อย

ตามที่บอกไว้แล้วว่ามาสวนรถไฟก็ต้องมีรูปรถไฟมาให้ดู

และ...ตัวเลขข้างรถไฟไม่รู้งวดไหน...

ความงามของธรรมชาติ...ในสวนสาธารณะ

รูปนี้...ดอกไม้สวย แต่คนไม่สวย ไม่กล้าหันหน้าสู้กล้อง 555++

เดินมาอีกสวนหนึ่ง นั่นคือสวนสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิตติ์ เพื่อมาถ่ายภาพต้นนี้โดยเฉพาะ

มาทีไรไม่โตขึ้นซักที อยากเห็นตอนออกเครือว่าจะเป็นแบบไหน

แคระไม่แคระ ดูจากท่าทางคนถ่ายรูปได้นะคะ

ไว้พบกันใหม่โอกาสหน้า....คืนนี้หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง...แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง